Caiman

Podstawy

Kajman, lub kajman, jest dowolnym z kilku gatunków gadów, które należą do rodziny Alligatoridae. Sześć gatunków tych gadów należą do jednego z trzech rodzajów; Caiman, Melanosuchus, i Paleosuchus. Kajmany można znaleźć w rzekach, jeziorach i terenach bagiennych w całej Ameryce Środkowej i Południowej. Chile jest jedynym południowoamerykańskim krajem, w którym kajmany nie zamieszkują.

Jak inni członkowie rzędu Crocodilia, kajmany były wokół przez naprawdę długi czas. Należą one do grupy gadów zwanych archozaurami, które obejmowały dinozaury, i ewoluowały bardzo niewiele w ciągu ostatnich 200 milionów lat. Chociaż nie mają bliskich żyjących krewnych, są najbardziej spokrewnione z aligatorem i dzielą kilka cech z tym gigantycznym, półwodnym gadem.

Kaimany mają przerośniętą górną szczękę, wiele ostrych, podobnych do sztyletów zębów, a wnętrze ich ust ma pomarańczowy kolor. Aligatory mają tendencję do posiadania bardziej stożkowatych zębów, a wnętrze ich ust jest beżowe. Zarówno aligatory, jak i kajmany mają zaokrąglony pysk.

Kaimany są na ogół znacznie mniejsze od aligatorów. Jednak jeden gatunek – kajman czarny – jest średnio większy w wieku dojrzałym. Dorosłe samce czarnych kajmanów często rosną dłużej niż 13 stóp (około 4 metrów)! Kajman czarny jest największym drapieżnikiem w dorzeczu Amazonki.

Te gady są zwykle matowo brązowe, szare lub zielone, co pomaga im pozostać zakamuflowanymi w swoim środowisku.

Kajmany nie mogą żuć i dlatego połykają mniejsze ofiary w całości. Z większych przedmiotów ofiary, używają ich ostre zęby i potężne szczęki do rozdarcia na ciało. Znane są również z tego, że przechowują większe ofiary w podwodnych spiżarniach, aż tkanka ciała zacznie się rozkładać i stanie się łatwiejsza do zjedzenia.

W sumie istnieje sześć gatunków kajmanów. Są to:

• Kajman sowizdrzalski (Caiman crocodilus)
• Kajman szeroki-.kajman ryjkowaty (Caiman latirostris)
• kajman jaszczurowaty (Caiman yacare)
• kajman czarny (Melanocuchus niger)
• kajman karłowaty (Paleosuchus palpebrosus)
• kajman gładko-fronted caiman (Paleosuchus trigonatus)

Różne gatunki występują w różnych siedliskach i, ogólnie rzecz biorąc, zajmują różne nisze siedliskowe, co oznacza, że rzadko występuje konkurencja między gatunkami o terytorium.

Kajmany szkarłatne są zdecydowanie najpospolitsze i występują w całej Ameryce Środkowej i Południowej. Lubią zamieszkiwać wolno płynącej wody, a oprócz rzek, jezior i terenów bagiennych, można je również znaleźć w drogach wodnych wykonanych przez człowieka, takich jak zbiorniki i kanały. Kajman czarny, z drugiej strony, jest znacznie większy i dlatego może wytrzymać silniejsze prądy.

Fun Facts about Caimans!

Kajmany są skutecznymi drapieżnikami, które były wokół od czasów dinozaurów. Kilka biologicznych adaptacji umożliwiło tym gadom przetrwanie w takiej formie przez miliony lat. Przyjrzyjmy się bliżej niektórym z nich.

Zaangażowane matki

Kaimany są bardzo inteligentne i mogą wychowywać dużą liczbę potomstwa jednocześnie. Jedno gniazdo może zawierać nawet do 65 jaj! Samica składa jaja w gnieździe zbudowanym z roślinności i ziemi. Ponieważ roślinność gnije, wytwarza ciepło, które utrzymuje jaja w cieple. Płeć potomstwa kajmana jest określana przez temperaturę – z cieplejszymi temperaturami produkującymi więcej samic, a zimniejszymi temperaturami produkującymi więcej samców.

Matka często składa jaja w gnieździe, które ma kilka warstw, aby zapewnić, że produkuje zarówno męskie, jak i żeńskie potomstwo. Po ich wykluciu, samica pielęgnuje swoje młode przez kilka miesięcy. Jeśli coś stanie się matce, inne samice kajmanów będą opiekować się dziećmi.

Silni pływacy

Kaimany są zwierzętami półwodnymi, ale są znacznie lepiej przystosowane do życia w wodzie i są doskonałymi pływakami. Podobnie jak większość krokodyli, kajmany używają ogona do napędzania ich przez wodę. Ogon jest bocznie spłaszczony, więc ma stosunkowo dużą powierzchnię, co pomaga mu napierać na wodę. Ogon porusza się z boku na bok w sinusoidalnym (s-kształtnym) wzorze. Kajman używa nóg do kierowania.

Gdy kajman porusza się z prędkością, jego kończyny są ustawione płasko względem ciała, co czyni go znacznie bardziej opływowym. W ten sposób jego ogon zapewnia cały ruch, a kajman może użyć swojego ogona, aby przyspieszyć bardzo szybko.

Aestywacja

Aestywacja lub estywacja jest podobna do hibernacji, gdzie zwierzęta wchodzą w okres uśpienia, aby uniknąć ekstremalnej pogody. Różnica między tymi okresami snu polega na tym, że estywacja występuje latem, kiedy pogoda jest gorąca. Kajmany wejdą w okres estywacji podczas gorącej, suchej pogody, gdy pożywienie i woda stają się rzadkie. Będą kopać nory pod ziemią, gdzie klimat jest znacznie chłodniejszy i bardziej wilgotny.

Aestywujące zwierzęta obudzą się i staną się aktywne ponownie po ochłodzeniu temperatur. Aestivation zazwyczaj trwa tylko kilka tygodni, w przeciwieństwie do hibernacji, która może trwać kilka miesięcy. Inne zwierzęta, które estywują, to ropuchy trzcinowe, żółwie pustynne i niektóre gatunki salamandry.

.