Badania psychologiczne

Psychologowie stosują wiele metod badawczych, pojawiły się też kategoryczne rozróżnienia tych metod. Metody mogą być skategoryzowane według rodzaju danych, które produkują: jakościowe lub ilościowe – i oba te są wykorzystywane do czystych lub stosowanych badań.

Psychologia ma tendencję do bycia eklektyczną, stosując wiedzę z innych dziedzin. Niektóre z jej metod są wykorzystywane w innych obszarach badań, zwłaszcza w naukach społecznych i behawioralnych.

Metody eksperymentalneEdit

W dziedzinie psychologii powszechnie stosuje się metody eksperymentalne w tak zwanej psychologii eksperymentalnej. Badacze projektują eksperymenty w celu przetestowania określonych hipotez (podejście dedukcyjne) lub oceny związków funkcjonalnych (podejście indukcyjne).

Metoda eksperymentu polega na tym, że eksperymentator zmienia pewien wpływ – zmienną niezależną (IV) – na osoby badane i bada skutki, jakie wywiera na oczekiwany aspekt – zmienną zależną (DV) – zachowania lub doświadczenia osób badanych. Inne zmienne, które badacze biorą pod uwagę w eksperymentach, są znane jako zmienne zewnętrzne i są albo kontrolowane, albo konfundujące (więcej niż jedna zmienna w grze).

Zmienne konfundujące są zmiennymi zewnętrznymi, które nie są brane pod uwagę podczas przeprowadzania eksperymentu. Ponieważ nie są one kontrolowane, mogą one przechylać wyniki eksperymentów i dostarczać fałszywych lub niewiarygodnych wniosków. Na przykład psycholog Seymour Feshbach przeprowadził eksperyment, aby sprawdzić, jak przemoc w telewizji (zmienna niezależna) wpływa na agresję u dorastających chłopców (zmienna zależna). Swoje wyniki opublikował w 1971 roku w pracy zatytułowanej Television and Aggression. Wykazał w niej, że w niektórych przypadkach brak przemocy w telewizji sprawiał, że chłopcy byli bardziej agresywni. Było to spowodowane zmienną zakłócającą, którą w tym przypadku była frustracja. Oznacza to, że zmienne zewnętrzne są ważne do rozważenia przy projektowaniu eksperymentów, a wiele metod pojawiło się, aby naukowo je kontrolować. Z tego powodu wiele eksperymentów w psychologii przeprowadza się w warunkach laboratoryjnych, gdzie mogą być one bardziej ściśle regulowane.

Alternatywnie, niektóre eksperymenty są mniej kontrolowane. Quasi-eksperymenty to takie, które badacz przeprowadza w kontrolowanym środowisku, ale nie kontroluje zmiennej niezależnej. Na przykład, Michael R. Cunningham użył quasi-eksperymentu, aby „…zmierzyć fizyczną atrakcyjność fizyczną”. Z drugiej strony, w eksperymentach terenowych eksperymentator kontroluje zmienną niezależną (czyniąc ją zmienną kontrolną), ale nie kontroluje środowiska, w którym odbywa się eksperyment. Eksperymentatorzy czasami stosują mniejszą liczbę kontroli, aby zmniejszyć potencjalne uprzedzenia. W prawdziwym eksperymencie uczestnicy są wybierani losowo, aby usunąć szansę na stronniczość eksperymentatora.

Metody obserwacyjneEdit

Badania obserwacyjne, (rodzaj badań nieeksperymentalnych, korelacyjnych), polegają na tym, że badacz obserwuje bieżące zachowania swoich badanych. Istnieje wiele metod badań obserwacyjnych, takich jak obserwacje uczestniczące, obserwacje nieuczestniczące i obserwacje naturalistyczne.

Obserwacje uczestniczące to metody, które obejmują badacza dołączającego do konkretnej grupy społecznej, którą badają. Na przykład, psycholog społeczny, Leon Festinger i jego współpracownicy, dołączył do grupy o nazwie Poszukiwacze w celu ich obserwacji. Poszukiwacze wierzyli, że są w kontakcie z kosmitami, i że kosmici powiedzieli im, że świat ma się skończyć. Kiedy przepowiedziane wydarzenie nie nastąpiło, Festinger i jego współpracownicy obserwowali, jak zmieniły się postawy członków grupy. Swoje wyniki opublikowali w książce z 1956 roku zatytułowanej When Prophecy Fails. David Rosenhan w 1973 roku opublikował czasopismo, które dotyczyło badań poprzez obserwacje uczestniczące. patrz: on being sane in insane places.

Inną metodą badań obserwacyjnych jest obserwacja nieuczestnicząca. W szczególności metody naturalistyczne to metody, które po prostu badają zachowania, które występują naturalnie w naturalnym środowisku – bez manipulacji ze strony obserwatora. Badane zdarzenia muszą być naturalne, a nie zainscenizowane. Fakt ten sprawia, że naturalistyczne badania obserwacyjne mają wysoką wiarygodność ekologiczną. Podczas obserwacji naturalistycznych badacze mogą uniknąć ingerencji w obserwowane zachowania, stosując w razie potrzeby dyskretne metody.

Oba rodzaje metod obserwacyjnych są zaprojektowane tak, aby były jak najbardziej wiarygodne. Wiarygodność może być oszacowana przy użyciu wiarygodności międzyobserwacyjnej, to znaczy poprzez porównanie obserwacji prowadzonych przez różnych badaczy. Wiarygodność wewnątrzobserwacyjna oznacza szacowanie wiarygodności obserwacji na podstawie porównania obserwacji prowadzonych przez tego samego badacza. Wiarygodność prowadzonych badań jest ważna w każdej dziedzinie nauki.

W celu zapoznania się ze statystycznym spojrzeniem na wiarygodność, zobacz także Wiarygodność (statystyka).

Metody opisoweEdit

Wszystkie procesy naukowe rozpoczynają się od opisu opartego na obserwacji. Teorie mogą rozwijać się później, aby wyjaśnić te obserwacje lub sklasyfikować związane z nimi zjawiska. W metodologii naukowej, konceptualizacja badań opisowych poprzedza hipotezy „badań wyjaśniających”.

Przykładem urządzenia opisowego stosowanego w badaniach psychologicznych jest dziennik, który służy do zapisywania obserwacji. Historia stosowania dzienników w psychologii klinicznej jest długa. Przykładami psychologów, którzy ich używali są B.F. Skinner (1904-1990) i Virginia Axline (1911-1988). Szczególny przypadek dziennika w tym kontekście, który ma szczególne znaczenie w psychologii rozwoju, jest znany jako biografia dziecka i był używany przez psychologów takich jak Jean Piaget.

Inne metody nagrywania mogą obejmować wideo lub audio. Na przykład psychologowie sądowi nagrywają przesłuchania w areszcie, aby pomóc organom ścigania.

Studia przypadkówEdit

A case study-or case report-is an intensive analysis of a person, group, or event that stresses developmental factors related to the context. Studia przypadków mogą być opisowe lub wyjaśniające. Wyjaśniające studia przypadku badają związek przyczynowy, aby zidentyfikować podstawowe zasady. Istnieje jednak debata na temat tego, czy studia przypadków zaliczają się do naukowych metod badawczych. Psychologowie kliniczni używają studiów przypadku najczęściej, zwłaszcza do opisywania nienormalnych zdarzeń i warunków, które są szczególnie ważne w badaniach klinicznych. Zygmunt Freud szeroko wykorzystał studia przypadków do sformułowania swojej teorii psychoanalizy.

Słynne studia przypadków obejmują: Anna O. i Rat Man z Genie Freuda, który jest jednym z najcięższych przypadków izolacji społecznej, jakie kiedykolwiek zarejestrowano, oraz Washoe, szympans, który był pierwszym nie-człowiekiem, który nauczył się komunikować za pomocą American Sign Language.

Badania statystyczneEdit

Interviews and questionnaires intrude as a foreign element into the

social setting they would describe, they create as well as measure atti-tudes, they elicit atypical role and response, they are limited to thoseosewho are accessible and who will cooperate, and the responses obtainedare produced in part by dimensions of individual differences irrelevant

to the topic at hand. Webb et al-Unobtrusive methods: Nonreactive research in the social science (1966).

Bradburn et al. (1979) znaleźli tendencję do nadmiernego relacjonowania przez respondentów badań zachowań społecznie pożądanych, gdy wywiady przeprowadzane są przy użyciu mniej anonimowych metod.

Metody psychometryczneEdit

Psychometria to dziedzina nauki zajmująca się teorią i techniką pomiaru psychologicznego. Jedna z części tej dziedziny zajmuje się obiektywnym pomiarem umiejętności i wiedzy, zdolności, postaw, cech osobowości i osiągnięć edukacyjnych.

Metody archiwalneEdit

Badania archiwalne można zdefiniować jako badanie istniejących danych. Istniejące dane są zbierane w celu odpowiedzi na pytania badawcze. Istniejące źródła danych mogą obejmować zapisy statystyczne, archiwa ankiet, wcześniejszą historię i zapisy pisemne.

Metody przekrojoweEdit

Badania przekrojowe to metoda badawcza często stosowana w psychologii rozwojowej, ale także wykorzystywana w wielu innych dziedzinach, w tym w naukach społecznych i edukacji. Ten typ badań wykorzystuje różne grupy ludzi, którzy różnią się pod względem zmiennej zainteresowania, ale mają inne cechy charakterystyczne, takie jak status społeczno-ekonomiczny, wykształcenie i pochodzenie etniczne.

Na przykład, naukowcy badający psychologię rozwojową mogą wybrać grupy ludzi, którzy są niezwykle podobni w większości obszarów, ale różnią się tylko wiekiem.

Metody podłużneEdit

Badania podłużne to typ metody badawczej wykorzystywanej do odkrywania związków między zmiennymi, które nie są związane z różnymi zmiennymi tła. Ta technika badań obserwacyjnych obejmuje badanie tej samej grupy osób przez dłuższy okres czasu.

Dane są najpierw zbierane na początku badania, a następnie mogą być zbierane wielokrotnie przez cały czas trwania badania. W niektórych przypadkach badania podłużne mogą trwać kilkadziesiąt lat.

Metody międzykulturoweEdit

Psychologia międzykulturowa to gałąź psychologii, która bada, w jaki sposób czynniki kulturowe wpływają na ludzkie zachowanie.

Metody kohortoweEdit

Podstawowo kohorta odnosi się do ludzi, którzy są w przybliżeniu w tym samym wieku. Kiedy badacze prowadzą różne rodzaje badań (na przykład badania rozwojowe/przekrojowe), używają kohort, aby zobaczyć, jak ludzie w różnym wieku porównują się na jakiś temat w jednym punkcie w czasie. Na przykład, badacz może porównać efekty nowej pomocy naukowej w trzech różnych kohortach: 10-klasistów, 11-klasistów i 12-klasistów. W ten sposób można zbadać pomoc naukową na trzech różnych poziomach klasy.

Metody obliczenioweEdit

Dyscyplina leżąca na granicy sztucznej inteligencji i psychologii. Zajmuje się budowaniem komputerowych modeli ludzkich procesów poznawczych i opiera się na analogii między ludzkim umysłem a programami komputerowymi. Mózg i komputer są postrzegane jako systemy ogólnego przeznaczenia do manipulowania symbolami, zdolne do wspierania procesów programowych, ale nie rysuje się analogii na poziomie sprzętowym.

Metody dyskretneEdit

Termin unobtrusive measures został po raz pierwszy ukuty przez Eugene Webb, Campbell, Schwartz i Sechrest w książce z 1966 roku, Unobtrusive methods: Nonreactive research in the social science, w której opisali metody, które nie obejmują bezpośredniej indukcji danych od podmiotów badawczych. Na przykład, dowody, które ludzie pozostawiają za sobą przemierzając swoje środowisko fizyczne są nienachalne. Metody nienachalne omijają uprzedzenia, takie jak selekcja i eksperymentator, które wynikają z badacza i jego ingerencji. W konsekwencji jednak, metody te zmniejszają kontrolę badacza nad rodzajem zbieranych danych.

Web i inni uważają te metody za dodatkowe narzędzia do wykorzystania wraz z bardziej powszechnymi metodami reaktywnymi i inwazyjnymi.

.