Te mało znane warunki bólu pleców mają swoje korzenie w zapaleniu.
Urazy, nieprawidłowości i stopniowe zużycie mogą prowadzić do rozwoju poważnego bólu kręgosłupa. Z napięcia, skręcania i zwichnięcia, tkanek miękkich wokół kręgosłupa może stać się stan zapalny, powodując ból i skurcze mięśni w czasie. Ból ten może być bardzo osłabiający i powodować znaczne ograniczenie codziennej aktywności pacjenta. Silny ból towarzyszący opisanym poniżej rzadkim schorzeniom kręgosłupa może dotknąć Ciebie lub Twoją bliską osobę. Wiedza na temat tych schorzeń może pomóc Ci w rozmowie z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz mieć podobne objawy.
Zapalenie pajęczynówki
Zapalenie jest reakcją obronną organizmu na infekcję lub uraz, ale kiedy nie ma obcych najeźdźców do zwalczenia, układ odpornościowy może uszkodzić własne tkanki. Zapalenie pajęczynówki oznacza zapalenie pajęczynówki, która jest środkową warstwą pokrycia kanału kręgowego. Pokrycie to jest jak rura, która obejmuje rdzeń kręgowy, korzenie nerwowe (znane jako cauda equina) oraz płyn ochronny, który przepływa wewnątrz kanału. Częstość występowania zapalenia pajęczynówki nie jest oficjalnie znana, ale każdego roku pojawia się około 11 000 nowych przypadków.
Klinicznym terminem najczęściej używanym obecnie w odniesieniu do zapalenia pajęczynówki jest adhezyjne zapalenie pajęczynówki (AA), co oznacza, że pokrycie kanału kręgowego przyczepiło się do korzeni nerwowych poprzez adhezję. Czynniki takie jak starzenie się, inne przewlekłe schorzenia kręgosłupa, otyłość, brak ruchu i genetyka mogą prowadzić do nasilenia się AA. W przeszłości zapalenie pajęczynówki było spowodowane zakażeniem gruźlicą lub kiłą, przebiciem lub uszkodzeniem kanału kręgowego (w tym przez znieczulenie zewnątrzoponowe w położnictwie, zastrzyki do kręgosłupa lub kranik kręgowy), operacją, urazem, zakażeniem wirusowym, narażeniem na toksyczne barwniki stosowane w mielogramach i środki konserwujące stosowane w znieczuleniu zewnątrzoponowym lub zastrzykach. Najczęstszymi przyczynami AA są wyślizgane lub wystające dyski, zwężenie kanału kręgowego (zwężenie), osteoporoza, kifoskolioza (nieprawidłowa krzywizna kręgu) i zapalenie stawów.
Medyczne interwencje w leczeniu przewlekłego schorzenia kręgosłupa mogą nieumyślnie przyspieszyć proces zapalny i adhezji, według Forest Tennant, MD, DrPH, specjalista od bólu nie do opanowania i redaktor Emeritus PPM. Niestety, AA może powodować poważne uszkodzenia neurologiczne i ból, jak to postępuje i staje się chorobą neurozapalną, uwięzienie korzeni nerwowych i niszczenie komórek nerwowych. Na szczęście, nowy rezonans magnetyczny (MRI) wykonane z barwnikiem kontrastowym teraz pozwala lekarzom szukać i diagnozować AA w jego wczesnym etapie.
Częste objawy adhezyjnego zapalenia pajęczynówki mogą obejmować osłabienie nóg, dziwne wrażenia (np. pełzanie robaków) na nogach i stopach oraz zaburzenia czynności pęcherza i jelit. Ból związany z tym schorzeniem może być przyspieszony lub złagodzony przez zmianę pozycji; pacjenci często nie mogą siedzieć przez bardzo długi czas i mogą znaleźć ulgę leżąc na podłodze, na przykład.
„W przeszłości adhezyjne zapalenie pajęczynówki było uważane za beznadziejną, postępującą i wyniszczającą chorobę, która może być leczona tylko przez objawowe uśmierzanie bólu”, powiedział dr Tennant. „Dzisiaj jednak, nowe leki terapeutyczne, takie jak ketamina i naltrekson w niskich dawkach, oraz środki pomagające rozdzielić zbliznowaciałe obszary rdzenia kręgowego, takie jak rozciąganie i terapia masażem, przynoszą ulgę i powrót do zdrowia tym pacjentom.” Więcej o tym rzadkim zaburzeniu.
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa
Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) jest rodzajem zapalnego zapalenia stawów, które dotyka kręgosłupa, powodując fuzje kości i stawów. Choroba prowadzi do sztywności, bezruchu, a w ciężkich przypadkach do zmian w postawie (takich jak kifoza, czyli nieprawidłowe ułożenie górnej części kręgosłupa w formie „zgarbionych pleców”). Według John Hopkins Arthritis Center, ostatnie szacunki populacyjne wskazują, że częstość występowania ZZSK w Stanach Zjednoczonych wynosi około 0,2% do 0,5% i występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet (2:1). Szczyt zachorowań przypada zwykle na drugą i trzecią dekadę życia. Ponadto, u około 80% pacjentów z ZZSK objawy pojawiają się w wieku około 30 lat, podczas gdy tylko 5% pacjentów będzie miało objawy w wieku około 45 lat.
U większości pacjentów po ostrym epizodzie bólowym następuje czasowa remisja, kiedy objawy ustępują. Jednakże, pacjenci mogą odczuwać silny ból i sztywność przez długi czas, a u innych mogą wystąpić objawy związane z ZZSK w innych częściach ciała, takie jak zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej oka. Większość osób cierpiących na ZZSK wytwarza genetyczny marker białkowy zwany antygenem leukocytów ludzkich B27 (HLA-B27), ale wiele osób posiadających ten marker nigdy nie zachoruje na ZZSK, podczas gdy u innych choroba może rozwinąć się bez obecności tego białka. Według John Hopkins Arthritis Center, częstość występowania ZZSK wzrasta do około 5% wśród pacjentów, którzy są HLA-B27 dodatni.
Leczenie ZZSK obejmuje środki farmakologiczne, które pomagają zmniejszyć stan zapalny, a także fizykoterapię i ćwiczenia, które pozwalają zachować elastyczność i mobilność. Leki pierwszego rzutu w leczeniu bólu często obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen lub naproksen. Inna klasa leków wskazanych w przypadku ZZSK obejmuje leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARDs). Leki te, do których należą metotreksat i sulfasalazyna, działają powoli, zmniejszając stan zapalny i spowalniając postęp choroby. Nowsze, obiecujące leki obejmują blokery czynnika martwicy nowotworów (TNF), które tłumią odpowiedź organizmu na TNF, substancję chemiczną wywołującą stan zapalny, i mogą pomóc w spowolnieniu postępu ZZSK. Dostępne blokery TNF obejmują infliksymab, etanercept, adalimumab, certolizumab i golimumab.
Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego
Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego odnosi się do zapalenia, które obejmuje tę samą część rdzenia kręgowego, co może wystąpić jako efekt uboczny infekcji, takiej jak choroba z Lyme lub odra, lub choroby autoimmunologicznej, takiej jak toczeń lub stwardnienie rozsiane (MS). Roczna zapadalność na poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego waha się od 1,34 do 4,6 przypadków na milion i występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn, a największa liczba zachorowań dotyczy osób w wieku od 10 do 19 lat oraz od 30 do 39 lat. Każdego roku diagnozuje się około 1400 nowych przypadków poprzecznego zapalenia rdzenia, a 33 000 Amerykanów ma jakiś rodzaj niepełnosprawności wynikający z tego stanu.
Zapalenie powoduje uszkodzenie obszaru wokół nerwów, potencjalnie powodując bliznowacenie, które blokuje impulsy nerwowe i prowadzi do problemów fizycznych. Objawy poprzecznego zapalenia rdzenia obejmują ból pleców lub szyi, osłabienie lub nieprawidłowe czucie w rękach lub nogach, lub utratę kontroli nad pęcherzem lub jelitami.
Leczenie kortykosteroidami, terapia wymiany osocza (znana również jako plazmafereza, często opisywana jako „oczyszczanie krwi” poprzez transfuzję), leki przeciwwirusowe, leki przeciwbólowe lub leki immunosupresyjne mogą złagodzić objawy. Zapewnia się również pomoc fizyczną i terapeutów zajęciowych, którzy pomagają pacjentom w ponownym nauczeniu się wykonywania codziennych czynności. Większość pacjentów wraca do zdrowia w ciągu trzech miesięcy, ale powrót do zdrowia może trwać rok lub dłużej. Około jedna trzecia pacjentów całkowicie wraca do zdrowia po przebytym epizodzie poprzecznego zapalenia rdzenia kręgowego. Kolejna jedna trzecia może mieć utrzymujące się trudności w chodzeniu, drętwienie lub mrowienie oraz problemy z pęcherzem i jelitami. Jeszcze jedna trzecia może potrzebować wózka inwalidzkiego i ciągłej pomocy w wykonywaniu czynności.
Get the Help You Need
Although these conditions are relatively rare, anyone who experiences pain, weakness, or abnormal sensations in the back or neck, or even in their arms or legs, should talk to their doctor to get a proper diagnosis and seek out the necessary treatment provided above.
Źródła
Dr Forest Tennant i Neel Mehta.
Aldrete JA. Suspecting and Diagnosing Arachnoiditis. Practical Pain Management. Ostatnia aktualizacja 13 kwietnia 2017 r. Dostępne pod adresem: www.practicalpainmanagement.com/pain/spine/suspecting-diagnosing-arachnoiditis. Accessed November 13, 2018.
National Organization for Rare Diseases. Arachnoiditis. Dostępne pod adresem: rarediseases.org/rare-diseases/arachnoiditis/. Dostęp 14 listopada 2018 r.
Eidelson SG. Ankylosing Spondylitis Center. Spine Universe. Ostatnia aktualizacja 13 kwietnia 2018 r. Dostępne pod adresem: www.spineuniverse.com/conditions/ankylosing-spondylitis. Accessed November 13, 2018.
Dean LE, Jones GT, MacDonald AG, et al. Global prevalence of ankylosing spondylitis. Rheumatology. 2014;53(4):650-657.
John Hopkins Arthritis Center. Ankylosing Spondylitis. Last Updated August 28, 2017. Dostępne pod adresem: www.hopkinsarthritis.org/arthritis-info/ankylosing-spondylitis/. Dostęp 15 listopada 2018.
National Multiple Sclerosis Society. Poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego. Dostępne pod adresem: www.nationalmssociety.org/What-is-MS/Related-Conditions/Transverse-Myelitis. Dostęp 14 listopada 2018.
National Institute of Neurological Disorders and Stroke. Transverse Myelitis Fact Sheet. Ostatnio aktualizowany 9 sierpnia 2018 r. Dostępne pod adresem: www.ninds.nih.gov/Disorders/Patient-Caregiver-Education/Fact-Sheets/Transverse-Myelitis-Fact-Sheet. Dostęp 13 listopada 2018 r.
Mayo Clinic. Transverse myelitis. Dostępne pod adresem: www.mayoclinic.org/diseases-conditions/transverse-myelitis/diagnosis-treatment/drc-20354730. Accessed November 14, 2018.
Continue Reading
Arachnoiditis: An Overview
.