„Czytałem, że organizacja Autism Speaks finansuje badania nad zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Co to jest i jak wpływa na osoby z autyzmem?”
Na dzisiejsze „Got Questions?” odpowiada Sophie Schwartz, pierwsza stypendystka Autism Speaks z tytułem Royal Arch Mason’s predoctoral fellow. Dzięki swojemu stypendium, pani Schwartz bada jak centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego mogą zakłócać rozwój języka u minimalnie werbalnych nastolatków i młodych dorosłych z autyzmem.
W styczniu tego roku, Autism Speaks i Royal Arch Masons ogłosili finansowanie dodatkowego stypendium predoktoranckiego, jak również pilotażowego badania mającego na celu rozwój spersonalizowanych interwencji dla centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego.
Dziękuję za pytanie. Zaburzenia przetwarzania słuchowego, znane również jako centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego, odnoszą się do związanych z mózgiem trudności w przetwarzaniu dźwięku. Innymi słowy, problem nie wynika z upośledzenia słuchu. Wyzwanie wiąże się z trudnościami w przetwarzaniu dźwięków w mózgu.
Centralne przetwarzanie słuchowe dotyczy sposobu, w jaki mózg przetwarza lub nadaje sens dźwiękom wykrywanym przez ucho. Obraz dzięki uprzejmości American Speech Language Hearing Association. Aby uzyskać dobrą analogię tego, czego doświadcza osoba z zaburzeniami przetwarzania słuchowego, wyobraź sobie, że próbujesz prowadzić sensowną rozmowę z kimś na głośnym przyjęciu. Jesteś otoczony przez hałasy o różnej głośności. Ludzie mówiący. Ktoś krzyczy. Muzyka. Mikser z napojami. Trzaskanie drzwiami. You get the idea.
Aby mieć taką rozmowę, musisz zrozumieć, co mówi twój przyjaciel. Wiąże się to z oddzieleniem jej słów od reszty dźwięków. Prawdopodobnie używasz do tego zarówno wskazówek dźwiękowych, jak i wizualnych – koncentrując się na ustach przyjaciela i wysokości jego głosu.
Większość ludzi wykonuje ten rodzaj przetwarzania dźwięku automatycznie, choć staje się to trudniejsze w hałaśliwych warunkach. To wtedy musimy naprawdę skoncentrować się na osobie, która z nami rozmawia.
Ciekawe jest to, że przetwarzanie dźwięku w hałaśliwym otoczeniu wydaje się być trudniejsze z wiekiem.
Jednakże, dla kogoś z zaburzeniami przetwarzania słuchowego, trudności są już obecne we wczesnym dzieciństwie. I przedstawia wyzwania w środowiskach, które większość ludzi może uznać za „zwyczajne.”
Przetwarzanie słuchowe i autyzm
Nie wiemy, co uniemożliwia rozwój języka u około jednej trzeciej osób z autyzmem. Ale badania coraz częściej sugerują, że autyzm często wiąże się z trudnościami w rozróżnianiu i przetwarzaniu dźwięku – jednej z najbardziej podstawowych umiejętności potrzebnych do rozumienia i używania mowy.
Jeśli masz autyzm – lub masz dziecko z autyzmem – być może doświadczyłeś lub widziałeś oznaki tych trudności, takie jak następujące:
- Zakrywanie uszu w sytuacjach, które dla większości ludzi nie wydają się szczególnie hałaśliwe
- Mruczenie w odpowiedzi na gadaninę lub inne hałasy
- Uczucie niepokoju w otoczeniu dużej ilości gadaniny lub innych hałasów
Rodzice często zauważają te „nadwrażliwości słuchowe”, gdy ich dzieci są dość młode – nawet zanim u dziecka zostanie zdiagnozowany autyzm.
Wiemy, że autyzm i zaburzenia przetwarzania słuchowego często nakładają się na siebie, choć nie wiemy dokładnie jak często. Niektóre szacunki oparte na doniesieniach rodziców sugerują, że do 80 procent dzieci z autyzmem przetwarza dźwięki w nietypowy sposób.
Jak badania mogą pomóc
Moje badania mają na celu pogłębienie naszego zrozumienia wzorców aktywności mózgu związanych z nadwrażliwością na dźwięk i trudnościami z językiem u nastolatków i młodych dorosłych z autyzmem Ta uczestniczka nie może się doczekać oglądania filmu Frozen teraz, gdy jej czapka EEG jest założona. Obraz dzięki uprzejmości Boston University Center for Autism Research Excellencespectrum.
Te spostrzeżenia, jak sądzimy, są pierwszym krokiem do opracowania spersonalizowanych interwencji, które mogą wspierać komunikację i poprawiać jakość życia.
Prowadzę tę pracę pod opieką Helen Tager-Flusberg, dyrektora Boston University’s Center for Autism Research Excellence, oraz Barbary Shinn-Cunningham, dyrektora Boston University’s Auditory Neuroscience Laboratory and Center for Research in Sensory Communication and Emerging Neural Technology.
Integralną częścią tych badań jest sprawdzenie, czy związane z autyzmem trudności w używaniu i rozumieniu języka wynikają z połączenia opartych na mózgu problemów z przetwarzaniem słuchowym i zachowań, których te osoby używają, aby uciec od niepokoju i lęku spowodowanego ich wrażliwością na dźwięk i komunikację społeczną bardziej ogólnie (jak zakrywanie uszu i odwracanie się).
Pamiętaj, dzieci zazwyczaj podnoszą język słuchając ludzi mówiących i wykrywając wzorce, które tworzą mowę. Jeśli mózg nie może skutecznie przetwarzać tych dźwięków lub dźwięki są blokowane, może to stanowić poważne wyzwanie dla nauki języka.
Nowe podejście do pomocy tym, którzy potrzebują jej najbardziej
Około jedna trzecia dzieci i dorosłych z autyzmem ma poważne zaburzenia językowe i uważamy, że ta grupa może być bardziej dotknięta zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Jednak badanie przetwarzania słuchowego u osób, które mają trudności ze zrozumieniem instrukcji mówionych lub nie potrafią opisać tego, co słyszą lub postrzegają, może być trudne. Z tego powodu większość badań nad zaburzeniami przetwarzania słuchowego u osób z autyzmem koncentrowała się na tych, którzy mają zdolności językowe i poznawcze w normalnym lub wysokim zakresie.
Mój projekt badawczy stypendialny pokonuje tę przeszkodę poprzez wykorzystanie elektroencefalografii (EEG) do pomiaru, jak mózg rejestruje i przetwarza dźwięki. Możemy to zrobić niezależnie od zdolności werbalnych i poznawczych uczestników badania.
W naszych sesjach badawczych umieszczamy na głowie elastyczny czepek EEG z małymi czujnikami, aby zarejestrować aktywność elektryczną mózgu w odpowiedzi na dźwięki. Obejmuje to monitorowanie reakcji mózgu na szczególnie znaczące dźwięki w porównaniu do mniej ważnych dźwięków. Na przykład, możemy porównać odpowiedzi na nagranie własnego imienia uczestnika w porównaniu z nieznanymi imionami.
Szukamy również różnic w aktywności mózgu, gdy imiona są odtwarzane podczas rozmowy w tle w porównaniu z ciszą. Dzięki temu możemy sprawdzić, czy i jak gadanina w tle zakłóca przetwarzanie języka przez mózg u osób z autyzmem.
Dostosowywanie się do potrzeb uczestników badania
Z pomocą terapeutów behawioralnych opracowaliśmy metody łagodzenia niechęci sensorycznych, jakie niektórzy uczestnicy mają do noszenia czepka EEG. Na przykład, pomagamy uczestnikom czuć się komfortowo z czepkiem EEG, zaczynając od „czepków treningowych”, bez dołączonych czujników i przewodów. To pozwala im zacząć nosić czapkę krótko (nawet kilka sekund), a następnie stopniowo dojść do około 5 minut, zanim przejdą do prawdziwej czapki.
Najlepsze jest to, że kiedy czapka EEG jest już założona, nastolatki i młodzi dorośli w naszym badaniu mogą się po prostu zrelaksować. Nie muszą wykonywać skomplikowanych zadań lub opisywać tego, co słyszą lub doświadczają. Mogą po prostu siedzieć i oglądać swój ulubiony film.
Wiele do nauczenia
W wyniku tych badań będziemy w stanie porównać wzorce aktywności mózgu, które widzimy w odpowiedzi na dźwięki, z obserwacjami zachowań sugerujących nietypowe przetwarzanie dźwięku (takich jak zakrywanie uszu lub nucenie) u nastolatków i młodych dorosłych z różnymi zdolnościami językowymi.
Mamy nadzieję wypełnić luki w naszej wiedzy na temat tego, jak osoby z autyzmem postrzegają i przetwarzają dźwięki, zwłaszcza mowę. Dowiemy się również więcej o tym, kto przetwarza dźwięki w nietypowy sposób i kto może odnieść korzyści z interwencji, które są ukierunkowane na przetwarzanie dźwięków i język.
.