Argument

Definicja argumentu

Oryginalnie, argument w literaturze było krótkie streszczenie prozy wiersza lub sekcji wiersza, który miał nastąpić. Przykłady argumentów można było znaleźć w wielu renesansowych dziełach jako sposoby orientacji czytelnika w tekście i pozwalające mu wiedzieć, czego się spodziewać. Renesansowe argumenty były na ogół wytworem autora, choć niektórzy wydawcy i drukarze dodawali argumenty do dzieła literackiego. Ostatnio definicja argumentu rozrosła się i jest używana do opisu niektórych początkowych linii powieści, które przedstawiają główny temat dzieła. Zobaczymy dwa przykłady każdego z tych typów argumentów poniżej.

Słowo argument pochodzi od łacińskiego słowa argumentum, które oznaczało „dowód, grunt, wsparcie, dowód; argument logiczny.” Tak więc idea argumentu nie niosła pierwotnie negatywnych konotacji kłótni i niezgody, jak ma to miejsce obecnie; w istocie był to po prostu sposób przedstawiania dowodów. Tak więc literackie rozumienie argumentu jest bliższe jego pierwotnemu znaczeniu niż we współczesnym użyciu.

Wspólne przykłady argumentu

Najbardziej oczywistym analogiem do literackiego argumentu jest abstrakt w piśmiennictwie akademickim. Podobnie jak w przypadku argumentu, abstrakt krótko wyjaśnia, co będzie rozwinięte na następnych stronach, i przedstawia krótką formę hipotezy i wniosków. Oto kilka przykładów abstraktów akademickich, które odgrywają taką samą rolę jak argument w literaturze:

Ten program został zaprojektowany, aby rozwiązać powszechne problemy nastolatków rodzicielstwa i ubóstwa. Chodziło o to, aby wprowadzić i wzmocnić znaczenie uzyskania wykształcenia ponadpodstawowego dla nastoletnich matek w ich młodszym lub starszym roku szkoły średniej. Program trwał przez osiem tygodni w lecie 2003 roku. Uczestniczki spotykały się raz w tygodniu, aby wziąć udział w zajęciach grupowych, dowiedzieć się, co trzeba zrobić, aby ukończyć szkołę oraz otrzymać informacje na temat usług, które są dostępne, aby pomóc im w tej drodze. Młode kobiety miały również możliwość zwiedzenia kampusów UW i MATC. Uczestniczki wyszły z programu z poczuciem nadziei, że są w stanie realizować swoje marzenia pomimo trudnej sytuacji.

-„Fostering H.O.P.E.: Helping Overcome Poverty through Education for Teen Moms” Angela Cunningham i Sherrill Sellers

Celem tego badania jest zidentyfikowanie związków pomiędzy fizycznymi i genetycznymi cechami kości u myszy. Cechy fizyczne obejmują rozmiar, gęstość i siłę potrzebną do złamania kości, natomiast genetyczne to geny markerów loci związanych z genami, które wpływają na te cechy. W tym badaniu wykorzystano szczepy myszy o zmniejszonej zmienności genetycznej. Krzyżuje się dwa szczepy myszy, które są najbardziej skrajne fenotypowo, czyli te z najsilniejszymi i najsłabszymi kośćmi. Pokolenie F2 z tej krzyżówki jest następnie analizowane. Wyniki tej analizy mogą być wykorzystane do ustalenia, które genotypy korelują z określonymi właściwościami kości, takimi jak rozmiar, gęstość i obciążenie niszczące. Oczekiwanym rezultatem badań jest identyfikacja genotypów, które wpływają na wytrzymałość kości u myszy. Odkrycia te mogą być przydatne w leczeniu schorzeń związanych z wytrzymałością kości.

-„The Genetics of Bone Strength in Mice” autorstwa Jonathana Vu i Roberta Blanka

Significance of Argument in Literature

Argument w epoce renesansu był ważny dla czytelników, aby mogli szybko odnieść się do tego, jaki rodzaj literatury mają zamiar przeczytać. W ten sposób, argument miał bardzo podobną rolę do kopii okładki książki w dzisiejszych czasach, gdzie możemy przeczytać szybkie streszczenie akcji, bohaterów i głównych problemów w książce. Zasadnicza różnica polega jednak na tym, że na okładce książki nie znajdziemy zakończenia ani głównych zwrotów akcji, podczas gdy renesansowy wywód rzeczywiście streszczał każde zdarzenie w fabule. W czasie renesansu nie było sposobu, aby mieć tego rodzaju odniesienia oprócz konsultacji argumentu. W czasach współczesnych, argument na początku powieści służy jako rodzaj ramy do zrozumienia reszty tekstu. W ten sposób ubarwia punkt widzenia czytelnika w sposób, w jaki chce tego autor, i nadaje ton narracji.

Przykłady argumentacji w literaturze

Przykład #1

Anioł Michał kontynuuje od potopu, aby opowiedzieć o tym, co ma nastąpić; następnie, we wzmiance o Abrahamie, stopniowo wyjaśnia, kim będzie nasienie niewiasty, które zostało obiecane Adamowi i Ewie w czasie upadku; jego wcielenie, śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie; stan kościoła do jego powtórnego przyjścia. Adam, wielce usatysfakcjonowany i pocieszony tymi relacjami i obietnicami, schodzi z góry z Michałem; budzi Ewę, która przez cały ten czas spała, ale łagodnymi snami usposobiona do spokoju umysłu i uległości. Michał w obu rękach wyprowadza ich z raju, ognisty miecz faluje za nimi, a cherubini zajmują swoje stanowiska, by strzec tego miejsca.

(Argument przed „Księgą XII” z Raju utraconego Johna Miltona)

John Milton zawarł przykłady argumentów przed każdą z dwunastu ksiąg swojego arcydzieła Raj utracony. Powyższy argument pojawia się przed ostatnią księgą i wyjaśnia dokładnie, co ma nastąpić w zakończeniu poematu epickiego. Opublikowany w 1667 roku, Raj utracony pojawił się pod koniec okresu renesansu, a zatem czytelnicy Johna Miltona mniej więcej spodziewali się znaleźć argumenty w jego dziele.

Przykład #2

Bez przeciwieństw nie ma postępu. Przyciąganie i odpychanie, Rozum i Energia, Miłość i Nienawiść, są niezbędne dla ludzkiej egzystencji.
Z tych przeciwieństw wynika to, co religia nazywa Dobrem i Złem. Dobro to bierność, która podporządkowuje się Rozumowi. Zło jest aktywnością wynikającą z Energii.
Dobro jest Niebem. Zło to Piekło.

(The Marriage of Heaven and Hell by William Blake)

Publikacja The Marriage of Heaven and Hell Williama Blake’a, wydana w 1790 roku, ukazała się kilkadziesiąt lat po zakończeniu renesansu. Jednak nadal zawiera w tekście przykład argumentacji. Co ciekawe, książka jest napisana prozą, podczas gdy większość argumentu jest napisana wierszem; zazwyczaj jest odwrotnie niż w przypadku argumentu. Jednak jest to argument w tym sensie, że Blake jasno określa główne dogmaty, którymi będzie się zajmował przez resztę tekstu.

Przykład #3

Wszystkie szczęśliwe rodziny są podobne; każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób.

(Anna Karenina Lwa Tołstoja)

Linia otwierająca powieść Lwa Tołstoja Anna Karenina, pokazana powyżej, jest jedną z najsłynniejszych w całej literaturze. I rzeczywiście, jest to współczesny przykład argumentu. Ta kwestia rodziny i szczęścia, lub jego braku, będzie obecna i odegra kluczową rolę w dalszej części narracji.

Przykład #4

W moich młodszych i bardziej wrażliwych latach mój ojciec dał mi pewną radę, którą od tamtej pory przewracam w myślach.
„Kiedykolwiek masz ochotę skrytykować kogokolwiek,” powiedział mi, „po prostu pamiętaj, że wszyscy ludzie na tym świecie nie mieli korzyści, które ty miałeś.”

(Wielki Gatsby przez F. Scott Fitzgerald)

Powyższy fragment są linie otwarcia do powieści F. Scott Fitzgerald’s Wielki Gatsby. Jest to subtelniejszy argument przykład w tym, że główna idea jest wypowiedziana przez tak małej postaci, że on nawet nie pojawiają się w żadnych scenach teraźniejszości. Jednak idea przewagi i tych, którzy ją mają i nie mają, jest jednym z najbardziej centralnych tematów powieści.

Test Your Knowledge of Argument

1. Które z poniższych stwierdzeń jest najlepszą definicją kłótni jako terminu literackiego?
A. Gorzki spór między dwiema postaciami.
B. Nieporozumienie, które nie może być rozwiązane.
C. Krótkie stwierdzenie lub wiersz otwierający, który daje krótkie podsumowanie tekstu, który ma nastąpić, lub nadaje ton.

Rozważ następujący argument literacki. Czy Twoim zdaniem jest to przykład argumentu renesansowego czy współczesnego?

Adam pyta o ruchy nieba, otrzymuje wątpliwą odpowiedź i napomnienie, by szukać raczej rzeczy bardziej godnych poznania. Adam zgadza się i nadal pragnąc zatrzymać Rafaela, opowiada mu o tym, co zapamiętał od chwili swego stworzenia: o swoim umieszczeniu w raju, o rozmowie z Bogiem na temat samotności i odpowiedniego towarzystwa, o swoim pierwszym spotkaniu i zaślubinach z Ewą; o swojej rozmowie z aniołem, który po powtórzeniu napomnień odchodzi.

A. Renesans
B. Współczesność
C. Ani jedno, ani drugie