Anatomy of the Male and Female Perineum and External Genitalia

Krocze

Krocze jest obszarem znajdującym się w najniższej części miednicy tuż poniżej jej podłogi i pomiędzy udami. Jest w kształcie rombu i może być podzielone wyimaginowaną linią narysowaną pomiędzy dwoma guzkami kulszowymi, na przedni trójkąt moczowo-płciowy i tylny trójkąt odbytowy.

Granicami krocza są:

• Dach: przepona miednicy
• Podłoga: powięź i skóra
• Z przodu: spojenie łonowe
• Z tyłu: kość ogonowa
• Bocznie: ramiona kulszowo-goleniowe, więzadła krzyżowo-guziczne

Dostarczanie krwi do krocza odbywa się z nerwów prąciowych (S2 do S4) i naczyń prąciowych. Drenaż limfatyczny odbywa się do węzłów pachwinowych powierzchownych, pachwinowych głębokich i biodrowych wewnętrznych.

Trójkąt moczowo-płciowy

Trójkąt ten znajduje się w przedniej części krocza. Jego podstawa jest utworzona przez wyobrażoną linię łączącą dwa guzki kulszowe i jest ograniczona przez spojenie łonowe z przodu oraz ramiona kulszowo-łonowe po obu stronach. Składa się on z cewki moczowej i zewnętrznych narządów płciowych.

Trójkąt moczowo-płciowy składa się z kilku warstw powięzi. Od powierzchownej do głębokiej warstwy powięzi to:

Skóra: jest to powierzchnia nabłonkowa, na której otwierają się ujścia cewki moczowej i pochwy

Powięź powierzchowna krocza: ta warstwa powięzi jest ciągła z powierzchowną warstwą powięzi ściany jamy brzusznej. Składa się z dwóch warstw – powierzchownej, tłuszczowej, która tworzy wargi sromowe większe i łonowe u kobiet, oraz warstwy głębokiej (powięź Collesa).

Powięź krocza głęboka: ta warstwa powięzi otacza mięśnie krocza

Powięź krocza powierzchowna: jest to potencjalna przestrzeń znajdująca się między powięzią krocza głębokiego a błoną krocza. Zawiera tkanki erekcyjne prącia i łechtaczki, gruczoły Bartholina oraz mięśnie ischiocavernosus, bulbospongiosus i powierzchowne mięśnie poprzeczne krocza.

Błona krocza: Błona krocza jest gęstą warstwą powięzi, która pokrywa większą część trójkąta moczowo-płciowego. Zapewnia ona wsparcie dla przepony miednicy od góry i zakotwiczenie zewnętrznych narządów płciowych od dołu. Cewka moczowa i pochwa przechodzą przez błonę krocza i otwierają się na powierzchni skóry.

Głęboki worek kroczowy: jest to potencjalna przestrzeń pomiędzy błoną kroczową a dnem miednicy. W tej torebce znajduje się zwieracz zewnętrzny cewki moczowej, część cewki moczowej, a u mężczyzn gruczoły opuszkowo-cewkowe i mięśnie poprzeczne krocza.

Ciało krocza jest strukturą w linii środkowej utworzoną przez gęstą tkankę łączną. Zakotwicza on błonę krocza, jak również zapewnia połączenie z kilkoma mięśniami krocza:

• Mięśnie poprzeczne krocza powierzchowny i głęboki
• Bulbospongiosus
• Mięśnie zwieracze zewnętrzne odbytu i cewki moczowej
• Lewator ani. stanowiący część dna miednicy

Znajduje się między główką prącia a odbytem u mężczyzn, natomiast u kobiet leży między pochwą a zewnętrznym zwieraczem odbytu. Zapewnia wsparcie dla tylnej ściany pochwy i zapobiega wypadaniu sklepienia u kobiet.

Struktury krocza u mężczyzn i kobiet rozwijają się z identycznych struktur. Męski penis jest strukturalnie identyczny z łechtaczką u kobiet, ale jest szerszy. Łechtaczka składa się z ciał jamistych, pokryta jest napletkiem i zakończona jest żołędzią, podobną do tej, jaką posiada penis u mężczyzn. Corpus spongiosum u mężczyzn jest odpowiednikiem ciałek przedsionkowych u kobiet.

Męskie krocze

Trójkąt Urogenitalny w męskim kroczu obejmuje prącie, mosznę i mięśnie krocza. Prącie składa się z nasady i ciała lub ciałka. Żołądź penisa jest pokryta napletkiem. Trzy kolumny tkanki: dwie ciała jamiste i ciało gąbczaste tworzą ciało prącia. Mężczyzna cewki moczowej biegnie przez prostatę, gdzie jest spełnione przez ejaculatory duct.

Dwa, a następnie kontynuować przez penisa. Urethral meatus znajduje się na czubku żołędzi penisa. Cewka moczowa służy jako przejście dla nasienia, jak również moczu. Moszna jest workiem znajdującym się poeroinferencyjnie w stosunku do penisa i zawiera dwa jądra. Mięsień mosznowy jest grzbietem w linii środkowej, który biegnie na brzusznej powierzchni moszny, a następnie kontynuuje wzdłuż brzusznej powierzchni prącia jako mięsień prącia.

Mięśnie krocza u mężczyzn obejmują:

Mięsień poprzeczny powierzchowny krocza: wywodzi się z wewnętrznego aspektu guzowatości kulszowej i wchodzi do środkowej części krocza, gdzie spotyka się ze swoim odpowiednikiem po przeciwnej stronie. Równoczesny skurcz powierzchownych mięśni poprzecznych krocza po obu stronach powoduje obkurczenie i umocowanie krocza.

Mięsień kulszowo-gnykowy: pochodzi z wewnętrznej strony guzowatości kulszowej oraz z gałęzi łonowej i kulszowej. Włókna wstawić ostatecznie na dolnym aspekcie prącia crus. Skurcz tego mięśnia zapobiega powrotowi żylnemu i pomaga utrzymać erekcję prącia.

Bulbocavernosus: mięsień ten znajduje się przed odbytem i składa się z dwóch symetrycznych połówek, które spotykają się w przyśrodkowej raphe. Przednie włókna mięśnia biegnie po obu stronach, a następnie wstawić do ciał jamistych penisa. Pomaga on opróżnić cewkę moczową w kierunku końcowej części mikcji.

Mięsień poprzeczny krocza głęboki: wywodzi się z dolnego ramienia kości kulszowej, a następnie spotyka się ze swoim odpowiednikiem po przeciwnej stronie w przyśrodkowej części ścięgnistej raphe.

Mięsień zwieracz cewki moczowej: posiada włókna zewnętrzne i wewnętrzne. Włókna zewnętrzne biegną od spojenia łonowego dookoła przedniego aspektu cewki moczowej i gruczołów opuszkowo-moczowodowych, aby połączyć się z włóknami z jego przeciwległego odpowiednika w przyśrodkowej części przyczepu ścięgnistego (median tendinous raphe). Włókna wewnętrzne otaczają błoniastą cewkę moczową w sposób okrężny. Ich skurcz powoduje zwężenie cewki moczowej.

Kobieta

Trójkąt moczowo-płciowy u kobiet składa się ze sromu lub zewnętrznych narządów płciowych, ujść cewki moczowej i pochwy oraz mięśni krocza. Srom lub zewnętrzne narządy płciowe obejmują mons pubis, wargi sromowe większe, wargi sromowe mniejsze, przedsionek i łechtaczkę. Łechtaczka składa się z trzonu i żołędzi. Ciało łechtaczki zawiera dwa ciała jamiste i mięsień kulszowo-jamisty. Żołądź ma tkankę erekcyjną i kilka zakończeń nerwowych, które czynią ją wrażliwą.

Mięśnie krocza kobiety obejmują:

Mięsień poprzeczny powierzchowny krocza: pochodzi z wewnętrznego aspektu guzowatości kulszowej i wstawia się do środkowego ścięgna krocza, gdzie spotyka się ze swoim odpowiednikiem z przeciwnej strony. Równoczesny skurcz powierzchownych mięśni poprzecznych krocza po obu stronach powoduje obkurczenie i umocowanie krocza.

Mięsień kulszowo-gnykowy: mięsień ten pochodzi z wewnętrznej powierzchni guzowatości kulszowej, z guzka łechtaczki i ramienia kości kulszowej. Jest przyczepiony po bokach i na dolnej powierzchni guzka łechtaczki. Obkurcza on skórkę łechtaczki, zapobiegając w ten sposób powrotowi żylnemu i pomagając w utrzymaniu erekcji łechtaczki.

Bulbocavernosus: Mięsień ten tworzy zwieracz pochwy i otacza pochwę. Jego włókna przechodzą następnie ku tyłowi, aby dołączyć do ciała krocza i połączyć się z zewnętrznym zwieraczem odbytu. Przednio jego włókna są wprowadzone do ciał jamistych łechtaczki. Jego działanie polega na zmniejszaniu wielkości otworu pochwy, a jego włókna przednie, uciskając żyłę grzbietową głęboką, pomagają we wzwodzie łechtaczki.

Transversus perineal profundus: mięsień ten wywodzi się z ramienia kulszowego dolnego i przebiega obok pochwy.

Sphincter urethrae: posiada włókna zewnętrzne i wewnętrzne. Włókna zewnętrzne biegną od spojenia łonowego, aby spotkać się z włóknami z przeciwnej strony między pochwą a cewką moczową. Włókna wewnętrzne biegną wokół dolnej części cewki moczowej. Ich skurcz powoduje zwężenie cewki moczowej.

Trójkąt płciowy

Trójkąt ten tworzy tylną część krocza. Podstawa trójkąta jest utworzona przez wyobrażoną linię łączącą dwa guzki kulszowe. Kość ogonowa i więzadła krzyżowo-biodrowe tworzą jego pozostałe granice. Trójkąt składa się z

• Odbytnicy i otworu odbytu;
• Dwóch dołów kulszowo-odbytniczych po obu stronach kanału odbytu;
• Zewnętrznego zwieracza odbytu, który otwiera i zamyka otwór odbytu.

Dół pachwinowy lub dół pachwinowo-odbytniczy

Jest to przestrzeń znajdująca się po obu stronach kanału odbytu. Opisywano ją jako klinową lub w kształcie graniastosłupa, którego podstawa jest utworzona przez skórę. Wierzchołek tej przestrzeni położony jest głęboko, w kierunku spojenia łonowego. Ciało anococcygealne oddziela oba doły. Jednakże doły te łączą się ze sobą powyżej ciała anococcygealnego, a także za kanałem odbytu.

Granice dołu kulszowo-odbytniczego są następujące:

• Podstawa: utworzona z przodu przez tylny brzeg ciała krocza i przeponę moczowo-płciową, a z tyłu przez mięsień pośladkowy wielki i więzadło krzyżowo-guziczne
• Ściana boczna: utworzona przez guz kulszowy, mięsień obturator internus i powięź obturatora
• Ściana przyśrodkowa: utworzona przez kanał odbytu, zwieracze zewnętrzne odbytu i mięsień levator ani
• Dach: Mięsień Levator ani
• Wierzchołek: znajduje się w miejscu połączenia mięśnia obturator internus i mięśnia Levator ani

Zawartość dołu Ischioanal/ Ishiorectal fossa to:

• Kanał prąciowy: Zwany również kanałem Alcocka jest włóknistą osłonką utworzoną przez powięź obturatora. Znajduje się na bocznej ścianie dołu krocza. Zawiera nerwy pudendalne i wewnętrzne naczynia pudendalne.
• Poduszka tłuszczowa pachwinowo-odbytnicza: jest to gęsty tłuszcz, którego funkcją jest podtrzymywanie kanału odbytu i umożliwienie jego rozszerzenia podczas defekacji. Liczne pasma włókniste przebiegają poprzecznie przez tę poduszkę tłuszczową.
• Naczynia i nerwy odbytnicze dolne biegną przez dół w kierunku kanału odbytu
• Nerw mosznowy tylny (u mężczyzn) lub wargowy (u kobiet) i naczynia
• Nerw skórny przebijający
• Gałąź kroczowa S4
• Limfatyka

Ważność kliniczna

Uraz ciała krocza: może wystąpić podczas porodu. Można temu zapobiec poprzez wykonanie episiotomii w odpowiednim czasie. Uszkodzenie ciała krocza może prowadzić do wypadnięcia sklepienia pochwy i struktur miednicy.

Ropnie krocza: mają znaczenie kliniczne w przypadku nowotworów i urazów, zwłaszcza rozerwania cewki moczowej, gdzie mocz może przedostać się do worka

Ropień krocza: Zakażenie lub zapalenie z niedrożnością głębokich gruczołów podśluzówkowych w przestrzeni okołoodbytniczej może prowadzić do powstania ropnia okołoodbytniczego, zwłaszcza w obecności chorób współistniejących, takich jak cukrzyca, choroba Crohna, uraz i nowotwór złośliwy. Wewnętrzny drenaż w kanale odbytu może być konieczny, jeśli zapalenie nie ustępuje samoistnie.

Przetoka okołoodbytnicza: jest przetoką łączącą kanał odbytu pomiędzy zewnętrznym i wewnętrznym zwieraczem odbytu a pokrywającą go skórą. Często występuje, gdy nie udaje się wygoić ropnia okołoodbytniczego.

.