William Penn zapłacił 1200 funtów za ziemię, którą nabył od Indian Delaware.
Amerykanie często szczycili się swoją bogatą różnorodnością. Nigdzie ta różnorodność nie była bardziej widoczna w przedrewolucyjnej Ameryce niż w środkowych koloniach Pensylwanii, Nowego Jorku, New Jersey i Delaware. Europejskie grupy etniczne, tak różnorodne jak Anglicy, Szwedzi, Holendrzy, Niemcy, Szkoci i Irlandczycy oraz Francuzi, żyły w bliższym sąsiedztwie niż w jakimkolwiek innym miejscu na kontynencie europejskim. W środkowych koloniach mieszkały rdzenne plemiona amerykańskie z grup językowych Algonkian i Irokezów, a także spory odsetek afrykańskich niewolników we wczesnych latach. W przeciwieństwie do solidnie purytańskiej Nowej Anglii, środkowe kolonie prezentowały szeroki wachlarz religii. Obecność kwakrów, mennonitów, luteran, holenderskich kalwinistów i prezbiterian sprawiła, że dominacja jednej wiary była prawie niemożliwa.
Środkowe kolonie obejmowały Pensylwanię, Nowy Jork, New Jersey i Delaware.
Dzięki swojemu centralnemu położeniu środkowe kolonie służyły jako ważne centra dystrybucji w angielskim systemie kupieckim. Nowy Jork i Filadelfia rozwijały się w fantastycznym tempie. Miasta te dały początek błyskotliwym myślicielom, takim jak Benjamin Franklin, którzy zdobyli szacunek po obu stronach Atlantyku. Pod wieloma względami środkowe kolonie służyły jako skrzyżowanie idei podczas okresu kolonialnego.
W przeciwieństwie do Południa, gdzie dominował system plantacji upraw pieniężnych, i Nowej Anglii, której skalista gleba utrudniała rolnictwo na dużą skalę, środkowe kolonie były żyzne. Ziemia była generalnie łatwiejsza do zdobycia niż w Nowej Anglii czy na plantacyjnym Południu. Pszenica i kukurydza z lokalnych farm miała wykarmić amerykańskie kolonie w okresie ich kolonialnego niemowlęctwa i rewolucyjnego dojrzewania.
Środkowe kolonie reprezentowały dokładnie to – środek między sąsiadami z Północy i Południa. Można tam było znaleźć elementy zarówno miasteczek Nowej Anglii, jak i rozległych wiejskich posiadłości. Dysydenci religijni ze wszystkich regionów mogli osiedlać się w stosunkowo tolerancyjnej strefie środkowej. Można było odnaleźć aspekty przemysłu stoczniowego i drzewnego Nowej Anglii oraz wielkich farm Południa. Trafnie nazwane, stanowiły one doskonały zalążek angielskiej Ameryki.
.