De behandeling van verstuikingen bestaat uit rust, immobilisatie, ijs, compressie en elevatie. Een gemakkelijke manier om deze behandeling te onthouden is door het acroniem RICE te gebruiken: Rust, IJs, Compressie, en Elevatie. Deze behandeling moet zo snel mogelijk na een verstuiking worden toegepast om de pijn en zwelling te verlichten en tevens genezing en flexibiliteit te bevorderen.
- Rest. Rust en bescherm het pijnlijke of geblesseerde gebied. Neem een pauze, verander of stop de activiteit die de pijn of het pijnlijke gevoel veroorzaakt.
- Ice. Kou vermindert de pijn en zwelling. Breng onmiddellijk ijs of een cold pack aan om zwelling te voorkomen en te verminderen. Breng het 10 tot 20 minuten per keer aan – drie of meer keer per dag. Als de zwelling na 48 tot 72 uur is verdwenen, kunt u warmte toepassen op het gebied. Breng ijs of warmte nooit rechtstreeks op de huid aan – plaats een handdoek tussen het koude- of warmtepack en de huid.
- Compressie. Het omwikkelen van de geblesseerde of pijnlijke plek met een elastisch verband (zoals een Ace bandage) helpt de zwelling te verminderen. Wikkel het niet te strak in, want dat kan zwelling veroorzaken onder het getroffen gebied. Controleer de zwachtel en kijk of er tekenen zijn dat de zwachtel te strak zit (gevoelloosheid, tintelingen, meer pijn, koelte of zwelling) in het gebied onder de zwachtel. Als het verband te strak komt te zitten, maak het dan losser. Als u denkt dat u langer dan 48 tot 72 uur compressie moet gebruiken, neem dan contact op met uw arts om er zeker van te zijn dat er geen ernstiger probleem is.
- Opstaan. Telkens wanneer u zit of ligt, verhoogt u het gekwetste gebied met kussens terwijl u ijs aanbrengt. Als u het gebied op of boven het niveau van uw hart kunt houden, zal dit helpen de zwelling te minimaliseren.
Advil of Motrin (ibuprofen) en Aleve of Naprosyn (naproxen) zijn niet-steroïde ontstekingsremmers zonder recept die pijn en zwelling helpen verlichten.
Mindere verstuikingen genezen vaak goed met thuisbehandeling, maar matige tot ernstige verstuikingen vereisen onmiddellijke medische evaluatie en behandeling. Uw arts kan u gips of een spalk, fysiotherapie, medicijnen of een operatie voorschrijven. De hersteltijd voor verstuikingen varieert afhankelijk van iemands leeftijd en gezondheid, en de plaats en ernst van de blessure.
SPECIFIEKE LIGAMENTENBLESSURE (SKIER’S THUMB)
Skierduim is een acute blessure aan het ligament van de duim, gelegen aan de binnenkant van de eerste knokkel van de duim. Dit ligament (het ulnaire collaterale ligament – UCL) zorgt voor stabiliteit van de duim. Het letsel wordt vaak skiduim genoemd omdat het voorkomt bij skiërs die vallen met hun skistok in de hand. Het ligament kan gedeeltelijk gescheurd, volledig gescheurd of uitgerekt zijn, en soms is er een kleine breuk van het duimbotje waar het ligament aan vastzit. Skiduim wordt ook wel jachtopzienersduim genoemd.
Letsels aan pezen (MALETVINGER)
Pezen zijn de sterke en flexibele vezels die spieren met bot verbinden. Als u beweegt, glijden ze soepel over de spieren. Pezen variëren in grootte en vorm. Mallet vinger (ook bekend als honkbal vinger of drop vinger) is wanneer u probeert een bal te vangen en uw vingertop wordt geraakt door de bal met veel kracht. De pees scheurt aan de basis van het vingergewricht. Het resultaat is een gebogen vingertop die niet meer recht kan worden gezet of pijnlijk en gezwollen is.
VERREUKINGEN (VERREUKTE SPIEREN)
De meeste verrekkingen worden veroorzaakt door het overrekken van spieren. Ze kunnen ernstig zijn, zoals een gescheurde spier of pees, of minder ernstig. Symptomen van een verrekking variëren afhankelijk van de ernst van de verrekking en kunnen onder meer zijn:
- Pijn
- Tenderheid (die erger wordt bij beweging)
- Zwellen
- Bruisen
- Beperkte spierbeweging
- Een uitstulping op de plaats van een volledige scheur
De hersteltijd voor een spierverrekking varieert, afhankelijk van iemands leeftijd en gezondheid, evenals het type en de ernst van de verrekking. Lichte verrekkingen genezen vaak goed met thuisbehandeling, maar ernstige verrekkingen moeten medisch worden behandeld. Als ernstige verrekkingen niet worden behandeld, kunnen langdurige pijn, bewegingsbeperkingen en misvormingen het gevolg zijn.
BREKEN BOTTEN (FRACTUREN)
Fracturen zijn breuken in een bot die kunnen variëren van haarscheurtjes tot botten die in twee of meer stukken zijn gebroken. Fracturen kunnen tegelijkertijd optreden met andere letsels, zoals verstuikingen, verrekkingen of dislocaties.
Tekenen en symptomen van fracturen zijn onder meer:
- Een plop of knak op het moment van het letsel
- Pijn die toeneemt bij beweging of wanneer druk wordt uitgeoefend
- Zwellingen en bloeduitstortingen
- Beperkte beweging
- Botbeweging waar geen gewricht is (bijvoorbeeld, een buiging in de arm tussen de elleboog en de pols)
- Bot dat door de huid steekt
- Bot dat zichtbaar is in de wond
Breuken vereisen medische zorg, samen met eventuele andere verwondingen die zich op hetzelfde moment kunnen hebben voorgedaan. Het gebroken bot moet eventueel worden gezet, gegipst of gespalkt om het te helpen genezen. Afhankelijk van het type breuk, kan een operatie nodig zijn.
De hersteltijd van een breuk kan variëren van weken tot maanden, afhankelijk van:
- leeftijd
- gezondheid
- type breuk
- plaats van de breuk
- ernstigheid van de breuk
Andere letsels kunnen de behandeling bemoeilijken:
DISLOCATIES
Dislocaties zijn wanneer een bot van zijn plaats wordt getrokken of geduwd, en uit zijn normale verhouding tot de andere botten die samen een gewricht vormen. Dit kan gebeuren in gewrichten zoals de knieschijf, heup, vinger, elleboog of schouder.
Dislocatie kan worden veroorzaakt door directe klappen op een gewricht, vallen, of plotselinge draaibewegingen. Zelfs alledaagse activiteiten kunnen ontwrichtingen veroorzaken als een persoon instabiele gewrichten heeft.
Ontwrichtingen kunnen problemen opleveren, zelfs als het bot weer op zijn plaats terugspringt. Zachte weefsels in of rond een gewricht (zoals ligamenten, pezen, spieren, kraakbeen en het gewrichtskapsel) kunnen uitrekken of scheuren. Zenuwen en bloedvaten kunnen beschadigd raken. Stukken bot aan de basis van het gewricht kunnen afbreken en in het gewricht terechtkomen. Ontwrichtingen kunnen fracturen veroorzaken die tot in het gewricht reiken.
KNELPING INJURY, LEIDING TOT COMPARTMENT SYNDROME
Compartimentsyndroom ontstaat wanneer zwelling optreedt binnen een afgesloten gebied (een compartiment), waarin spieren, zenuwen, bloedvaten en botten geen ruimte hebben om uit te zetten. Druk op slagaders, aders en zenuwen veroorzaakt extreme pijn, vertraagt de circulatie naar de spieren en zenuwen, en kan blijvende schade aan het weefsel veroorzaken.
Zwellingen die het compartimentsyndroom veroorzaken, worden meestal veroorzaakt door een verminderde bloedstroom, trauma, bloeding en vochtophoping. Compartimentsyndroom vereist onmiddellijke medische spoedbehandeling om weefseldood en permanente disfunctie te voorkomen.
Mensen die betrokken zijn bij een sterk verhoogd niveau van lichamelijke activiteit, zoals langeafstandslopers of nieuwe militaire rekruten, kunnen chronisch compartimentsyndroom ontwikkelen. De symptomen zijn minder plotseling, minder ernstig, en verbeteren vaak met rust.
ZOEK MEDISCHE HULP
Iedereen met een vinger-, hand-, of polsblessure moet onmiddellijk medische hulp zoeken. Tijd is van essentieel belang omdat de kans op blijvende schade en destructief letsel sterk toeneemt wanneer medische hulp wordt uitgesteld. Snijwonden en verwondingen aan de hand vereisen een geavanceerde behandeling om infectie of functieverlies te voorkomen, ongeacht de grootte.
Een snijwond die mogelijk gehecht moet worden, moet medisch worden onderzocht. Als u twijfelt of een snijwond gehecht moet worden, bel dan een arts voor advies.
Wondjes aan de hand met de volgende symptomen vereisen doorgaans medische spoedhulp:
- Erge bloedingen
- Numbositeit
- Verlies van beweging of kracht
- Erge pijn
- Opvallende misvorming
- Tekenen van infectie (gevoeligheid, plaatselijke warmte, roodheid, zwelling, pus of koorts)
- Blootstelling van onderliggende structuren (pezen, botten, gewrichten, slagaders, aders of zenuwen)
Ook in deze situaties medische spoedeisende hulp inroepen:
- Fracturen
- Dislocaties
- Wondjes onder hoge druk
- Amputaties
- Diepe, gapende (open), of vuile snijwonden
- Wonden door een mens of beet (inclusief snijwonden door het slaan van een tand tijdens een gevecht)
- Verbrandingen (als de huid is verstoord of als de brandwond helemaal rond een vinger, hand of pols gaat)