Als je in minder dan 10 seconden in je hoofd hebt uitgevonden dat een miljard pennies gelijk is aan 10 miljoen dollar, kom je misschien in aanmerking als een “Quant”. De quants zijn de supergenieën in dienst van Wall Street firma’s om nieuwe algoritmes te bedenken, manieren om geld te verdienen, een beslissend voordeel te vinden, en, in feite, manieren te vinden om miljarden centen te verdienen. Op de middelbare school waren dit de nerds, de mensen die zo ver “van het net” waren dat ze bijna zweefden. Vandaag zijn zij de meesters van het universum op Wall St. Maar dit is geen artikel over de quants. Als je geïnteresseerd bent in dat onderwerp, raad ik je aan om te lezen, “The Quants: How a New Breed of Math Whizzes Conquered Wall Street and Nearly Destroyed it”, door Scott Peterson.
Dit artikel gaat over de woede die is ontstaan door Michael Lewis’ nieuwe boek, “Flash Boys”. De quants spelen een rol in het fenomeen waar hij in het boek over schrijft. Het wordt High Frequency Trading (HFT) genoemd. De high frequency trading crowd probeert een voordeel te behalen op grote institutionele aandelentransacties door gebruik te maken van de natuurkunde, met name de snelheid van het licht. Door hun datacentra zo dicht mogelijk bij een van de twaalf beurzen in de VS te vestigen (wist u dat er 12 beurzen in dit land zijn?) “bespelen” zij in feite het systeem, letterlijk door gebruik te maken van de snelheid van het licht.
Door een aandelenorder te ontvangen in een gebouw, bijvoorbeeld aan de overkant van de rivier (in New Jersey) van de NY Stock Exchange, zien de computersystemen van het HFT bedrijf die order fracties van seconden voordat het, laten we zeggen, centraal New Jersey bereikt, misschien 10 mijl landinwaarts. De HFT kan de prijs van een aandeel met een fractie van een penny aanpassen en vervolgens een transactie uitvoeren naar een andere institutionele belegger, en zo de fracties van een penny als winst op de transactie behouden.
Omdat we het over beleggingen hebben, en benchmarks belangrijk zijn bij beleggingsanalyses, wil ik ten behoeve van onze discussie een aantal tijdgerelateerde benchmarks met u delen.
Het duurt 10 milliseconden (10 ms) om met je oog te knipperen. Toen ik nog een jonge ingenieur was die radarsystemen bouwde, deed onze vliegtuigcomputer er 10 milliseconden over om de ruimte rond het vliegtuig te scannen. In precies 10 milliseconden kon hij het radarsignaal van objecten “zien”, in 360 graden en tientallen mijlen ver weg. Als dat allemaal in 10 ms kan, stel je dan eens voor hoeveel er met moderne computers in 210 ms kan worden gedaan? Tweehonderdtien milliseconden is de hoeveelheid tijd die HFT-systemen hebben om de koers van een aandeel te manipuleren. Dat wil zeggen, het kopen van “partij A” voor een fractie van een cent minder dan waarvoor ze het verkopen aan “partij B”. Door dit honderden of duizenden transacties per dag te doen en fracties van centen te verdienen (op miljoenen aandelen) kom je uiteindelijk op een miljard pennies (of miljarden pennies) winst. Carl Sagan zou dit een interessant onderwerp hebben gevonden als hij er nog was geweest.
En dit is dus waar alle controverse ontstaat; de “alledaagse” institutionele handelaren worden uitgebuit door high frequency traders en schijnen nu een licht op de hele praktijk. Het is waar dat de HFT’s de grote financiële instellingen hebben beetgenomen, maar het geklaag van de laatsten lijkt een beetje op “de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet”, vindt u niet? Wall Street bedrijven hebben elkaar en individuele investeerders legaal “bespeeld” sinds aandelen werden verhandeld onder de Buttonwood Tree in Manhattan (de plaats van de huidige NYSE).
Was Goldman Sachs niet aan het profiteren van investeerders toen ze “junk” niveau Collateralized Debt Obligations creëerden, terwijl ze tegelijkertijd (in een ander deel van hun bedrijf), short verkochten op diezelfde investeringen? Het was allemaal heel legaal, maar niet erg ethisch. Is de praktijk van hoogfrequente handel onethisch, waarschijnlijk; immoreel, zou kunnen; bedrieglijk, ongetwijfeld; illegaal, neen. We kunnen waarschijnlijk een hoorzitting van het Congres verwachten om de “schande van dit alles” aan de orde te stellen.
Zouden wij als individuele beleggers er iets om geven, neen! Dit is gewoon een ander creatief gebruik van technologie die Wall St. heeft afgeleid om een voorsprong op de concurrentie te krijgen. Andere technologische ontwikkelingen in de afgelopen dertig jaar hebben ons discount brokers, $8 handelscommissies, minimale bied-laat spreads en andere kostenverlagingen voor beleggers gebracht. Wij hebben veel meer van deze kostenverlagingen geprofiteerd dan wij worden benadeeld door het systeem van prijsmanipulatie door institutionele beleggers onderling.
De activiteit van hoogfrequente handel lijkt gewoon weer een voorbeeld van het uitbuiten van marktinefficiënties op de korte termijn. Nou, het wordt niet korter dan handelen in milliseconden.
Er zijn genoeg redenen waarom ik ’s nachts slaap verlies, maar de effecten van hoogfrequente handel is er niet een van. Ik denk dat ik het bij beleggen houd over een iets langere tijdshorizon dan 210 milliseconden, zeg maar een mensenleven.