Terwijl sommige verpleegkundigen een vurige passie hebben om onderzoeker te worden, geeft Elizabeth Johnston Taylor, PhD, RN, FAAN, een verpleegkundig onderzoeker aan de Loma Linda University Health in Zuid-Californië, toe dat ze er een beetje is ingetrapt. Maar dat betekent niet dat ze niet van haar werk houdt. In feite is het precies het tegenovergestelde.
“Ik vind het heel leuk om onderzoek te doen,” zegt ze.
Volgens Taylor beginnen verpleegkundige onderzoekers hun onderzoeksproject met het zoeken naar een antwoord op een probleem. Bijvoorbeeld, zegt ze, “Hoe kunnen we de kwaliteit van leven verbeteren of depressie verminderen bij mensen met ziekte X? of “Hoe kan het gezondheidszorgsysteem betere zorg bieden aan mensen met aandoening S?” Hij/zij zal iets identificeren dat verder moet worden onderzocht. Zij zegt dat wanneer zij eenmaal hebben besloten welke vraag moet worden beantwoord, zij een studie opzetten met gebruikmaking van wetenschappelijke methoden die de vraag het best kunnen beantwoorden – of zij nu kwantitatief of kwalitatief zijn, een kleine steekproef gebruiken of grote gegevens, biologisch van aard zijn of psychologisch, enz.
“Elk fenomeen dat je wilt bestuderen vereist natuurlijk zijn eigen unieke aanpak,” legt Taylor uit.
Vaak laten verpleegkundig onderzoekers zich door anderen helpen bij het verzamelen van gegevens, en werken dan samen met een statisticus of een team om de verzamelde gegevens te analyseren. Zodra ze informatie hebben gevonden die de vraag al dan niet volledig beantwoordt, is het belangrijk om over de resultaten te schrijven om de bevindingen te verspreiden. “Wat heb je eraan als je het niet met de wereld deelt en de wereld ervan laat profiteren?”, wijst ze erop.
Taylor’s onderzoeksprogramma – dat is het expertisegebied van een onderzoeker of wat hij/zij vaak bestudeert – onderzoekt de spirituele reacties van patiënten op ziekte en hoe verpleegkundigen spiritueel welzijn kunnen ondersteunen of koesteren. “Door enkele conferenties bij te wonen en gesprekken te voeren met aalmoezeniers, kreeg ik anekdotisch bewijs dat sommige aalmoezeniers geloven dat verpleegkundigen ongepaste spirituele zorg verlenen en/of dingen doen met patiënten waarvan zij denken dat ze binnen hun bevoegdheid vallen, maar waarvan een aalmoezenier denkt dat het niet zo is,” legt Taylor uit. “Ik ben bezig met een verkennende studie waarin ik aalmoezeniers vraag om me meer te vertellen over dit soort fenomenen.”
Voor verpleegkundigen die erover denken om onderzoek te gaan doen, zegt Taylor dat ze zich moeten realiseren dat dit geen parttime baan is of iets dat je aanneemt met slechts minimale interesse. Ze zullen een doctoraat moeten behalen en vervolgens financiering moeten krijgen om een onderzoeksprogramma uit te voeren. “Het vergt echt veel inspanning,” zegt Taylor. “De meeste academici die een succesvol onderzoeksprogramma hebben, werken waarschijnlijk 40 tot 60 uur plus per week. Het vergt dus echt veel inzet, maar ook veel nieuwsgierigheid en passie.”
Krijg elke week meer nieuws zoals dit – plus banen.
Teken in op The Weekly Boost – de wekelijkse e-mailnieuwsbrief voor DailyNurse.