Het ademhalingsstelsel is het stelsel van organen waarmee het lichaam zuurstof kan opnemen en kooldioxide kan afvoeren, dit proces staat bekend als gasuitwisseling.
We ademen over het algemeen tussen de 12 en 20 keer per minuut. Er zijn een aantal complicaties van diabetes die onze ademhaling negatief kunnen beïnvloeden.
Delen van het ademhalingsstelsel
De volgende delen van het lichaam vormen het ademhalingsstelsel:
- Mond en neus
- Luchtpijp (trachea)
- Longen
- Middenrif
Hoe het ademhalingsstelsel werkt
De ademhaling wordt gewoonlijk in gang gezet door samentrekking van het middenrif, een spier die de borstholte scheidt van de buik.
Wanneer het diafragma samentrekt, komt er meer ruimte vrij in de borstholte en dit heeft tot gevolg dat er zuigkracht ontstaat wanneer de longen uitzetten om de ruimte te vullen.
De longen zuigen lucht aan via de neus en/of de mond, die vervolgens door de luchtpijp (trachea) stroomt alvorens de longen te bereiken.
Binnen de longen bevinden zich kleine luchtzakjes, alveoli genaamd, die zuurstof uit de ingeademde lucht opnemen in de vele kleine bloedvaatjes die zich in de alveoli bevinden.
Terwijl dit gebeurt, nemen de longblaasjes kooldioxide op uit de bloedvaten en dit voltooit de gasvormige uitwisseling.
Als de gasuitwisseling is voltooid, ontspant het middenrif zich en wordt de kooldioxide-rijke lucht in de longen via de luchtpijp uit de mond en/of neus geblazen.
De longen
Zoals hierboven opgemerkt, vindt de gasvormige uitwisseling van zuurstof en kooldioxide plaats in de longen. De longen zijn gevuld met een vertakte structuur van luchtwegen, bronchiën genaamd, en kleinere luchtwegen, bronchiolen genaamd. Aan het eind van de bronchiolen bevinden zich de alveoli, waarin de gasuitwisseling plaatsvindt.
De gemiddelde capaciteit van menselijke longen is tussen de 4 en 6 liter lucht. De capaciteit van de longen kan worden verminderd als de longen ziek worden of beschadigd raken. Een veel voorkomend risico van longbeschadiging is roken
Hoe diabetes de luchtwegen kan beïnvloeden
Diabetes kan onze ademhaling op verschillende manieren nadelig beïnvloeden. Ademhalingsmoeilijkheden komen niet bij iedereen met diabetes voor en het risico op ademhalingsmoeilijkheden kan worden verminderd door diabetes goed onder controle te houden en een gezond lichaamsgewicht te behouden
Ketoacidose en kussmaul ademhaling
Een snelle of moeizame ademhaling, bekend als kussmaul ademhaling, kan een symptoom zijn van diabetische ketoacidose (DKA). Ketoacidose is een kortdurende complicatie van diabetes die wordt veroorzaakt door zeer hoge bloedglucosewaarden die gepaard gaan met een hoog gehalte aan ketonen in het bloed. Ketoacidose zal mensen met diabetes meestal alleen treffen als ze niet voldoende insuline hebben ingenomen.
Ketoacidose is een zeer gevaarlijke aandoening en moet als een noodgeval worden behandeld.
- Lees meer over diabetische ketoacidose
Nierfalen en kortademigheid
Zeer kortademig worden, bijvoorbeeld tijdens het traplopen, kan een gevolg zijn van nierfalen. Chronische nierziekte kan leiden tot bloedarmoede, waardoor het bloed te weinig rode bloedcellen heeft om zuurstof te vervoeren. Als we bloedarmoede hebben en actiever moeten zijn, kan dit ertoe leiden dat ons lichaam moeite heeft om voldoende zuurstof voor onze spieren te krijgen, waardoor we buiten adem kunnen raken.
Nieraandoeningen zijn een van de meer voorkomende complicaties van diabetes, die ongeveer 40% van de mensen met diabetes treft.
- Lees meer over diabetische nierziekte
Obstructieve slaapapneu (OSA)
Obstructieve slaapapneu (OSA) is een aandoening die leidt tot ademhalingsmoeilijkheden tijdens de slaap. Dit kan gebeuren als de spieren in de keel naar binnen klappen en uw luchtweg blokkeren. Dit kan gedeeltelijk of volledig gebeuren en kan daardoor de slaap verstoren.
Overgewicht is de belangrijkste risicofactor van slaapapneu en de NHS merkt op dat mensen met diabetes een 3 keer hoger risico op het ontwikkelen van slaapapneu hebben.
- Lees meer over obstructieve slaapapneu