Disney’s Frozen-film verschilt opvallend van Hans Christian Andersen’s geliefde sprookje “The Snow Queen”. De animatiefilm uit 2013 renoveert Andersen’s verhaal, dat in 1844 werd gepubliceerd, voor een modern publiek door verschillende belangrijke elementen van het bronmateriaal te veranderen, waaronder personages, plotlijnen en de belangrijkste thema’s. Op dat moment was Frozen slechts de laatste bewerking in een lange reeks films gebaseerd op het werk van Anderson, waaronder Disney’s eigen film De Kleine Zeemeermin uit 1989.
Veld in zeven delen, “De Sneeuwkoningin” toont het verhaal van twee jonge kinderen, Kai en Gerda, die hun onschuld en vriendschap op de proef gesteld zien na een mysterieus bezoek van de gelijknamige ijzige vorstin van het verhaal. “De Sneeuwkoningin’ wordt algemeen beschouwd als een van Andersens beste werken, en een bewerking van het sprookje zit naar verluidt al in de pijplijnen van Disney sinds Walt Disney’s hoogtijdagen in de tekenfilmstudio. Maar hoewel “The Snow Queen” werd gebruikt als basis voor Frozen, is de film van Chris Buck en Jennifer Lee slechts een losse bewerking. Er is veel veranderd tijdens de productie, waaronder het oorspronkelijke einde van Frozen, zodat het eindproduct nauwelijks lijkt op Andersen’s oorspronkelijke parabel van goed tegen kwaad. Ondanks enkele extreme verschillen, is de kern van beide werken een intrinsiek goed persoon die moet worden gered van de dodelijke aandoening van getroffen te worden met een bevroren hart.
Met een verhaal gemaakt door Buck, Lee, en Shane Morris, vertelt Frozen het verhaal van een vastberaden prinses, Anna (Kristen Bell), die op een magische reis gaat om haar vervreemde zus, Elsa (Idina Menzel) te vinden en terug te brengen – een jonge koningin met mysterieuze krachten die per ongeluk een eeuwige winter heeft veroorzaakt in het fictieve koninkrijk Arendelle. Het grote succes van Disney’s 53e animatiefilm voegt een lucratieve franchise toe aan de eerbiedwaardige Disney Prinsessencanon en versterkt het marketingmerk en de verhaalstrategie van het multinationale entertainmentconglomeraat. Frozen frist Andersen’s grillige, didactische proza op met typische Disney flair, voegt lieftallige nieuwe personages toe en het onontkoombare popliedje dat de hele wereld hoorde, “Let It Go”. Hier zijn alle manieren waarop Disney’s Frozen contrasteert en vergelijkt met Andersen’s sprookje “De Sneeuwkoningin”.
- De slechterik van de Sneeuwkoningin wordt de held van Frozen
- Disney zwakt de krachten van de sneeuwkoningin af
- Frozen introduceert nieuwe personages
- Frozen vervangt moreel onaangename personages
- Frozen verandert de verhaallijn van de Sneeuwkoningin
- Frozen verwijdert religieuze thema’s & Donkerder materiaal
- Frozen wijzigt belangrijke thema’s
- The Rose Garden/Window Becomes The Song “Do You Want To Build A Snowman?”
- Frozen Fictionalizes The Setting
De slechterik van de Sneeuwkoningin wordt de held van Frozen
Een belangrijke afwijking van Andersen’s werk is de boosaardige aard van de Sneeuwkoningin, die van de centrale antagonist van het verhaal is veranderd in de hoofdrolspeler van de Disney-film. Andersen’s Sneeuwkoningin is absoluut slecht; ze lokt een jongen weg van zijn familie en huis met zachte verleidingen, terwijl ze verwacht dat hij zal doodvriezen. Maar de sneeuwkoningin van Frozen is niet kwaadaardig; deze 21e-eeuwse tegenhanger is slechts verward en bang. Omdat ze haar krachten niet onder controle heeft, loopt Elsa weg van huis om in een zelfverkozen isolement te leven. Ze bouwt een prachtig kristallen kasteel en krijgt op de koop toe een glamoureuze make-over. Uiteindelijk leert ze dat ze haar innerlijke demonen onder ogen moet zien door haar ijzige afstandelijkheid te ontdooien en de helende kracht van de liefde te omarmen.
Waar het kwaad van de Sneeuwkoningin moet worden verslagen door de pure onschuld van de jeugd, is Elsa zelf een centraal onderdeel om haar koninkrijk en geliefden te redden van de schade en het nadeel van de winter. In de afgelopen jaren zijn Disney-films uit het revival-tijdperk gestopt met het creëren van over-the-top schurken in plaats van meer verfijnde storytelling; Frozen verlegt de aandacht van kijkers van een uiterlijke antagonist naar Elsa’s interne worstelingen.
Disney zwakt de krachten van de sneeuwkoningin af
Elsa behoudt soortgelijke krachten als de sneeuwkoningin, hoewel ze zachter en afgezwakt zijn. Beiden kunnen grote ijskastelen bouwen, de winterse weersomstandigheden beheersen en sneeuwwezens oproepen die als persoonlijke bescherming kunnen dienen. Geen van beide koninginnen lijkt last te hebben van de kou. Een groot verschil tussen hun krachten is dat Elsa haar bovennatuurlijke kant nog steeds beheerst en begrijpt, terwijl de Sneeuwkoningin haar tovenarij volledig onder controle lijkt te hebben.
De Sneeuwkoningin is mooi en betoverend, en haar krachten zijn op haar sterkst op plaatsen waar het al winter is. De sneeuwkoningin kan in een sneeuwvlok veranderen en kan ook vliegen, en haar kussen kunnen kou verdoven, vergetelheid veroorzaken en zelfs doden. Het grootste verschil tussen de krachten van Elsa en de Sneeuwkoningin zijn misschien wel de beweegredenen en bedoelingen erachter. De Sneeuwkoningin gebruikt haar magie voor snode doeleinden. Elsa wil gewoon met rust gelaten worden en haar zelfverwezenlijking op haar eigen voorwaarden vervullen.
Frozen introduceert nieuwe personages
Een van de opvallendste verschillen tussen Andersens sprookje en Disneys verfilming is de uitsluiting van bijna elk oorspronkelijk personage, dat is vervangen door heldinnen en sidekicks die als komische folies dienen en perfect zijn voor de merchandising. “The Snow Queen” draait om het leven van beste vrienden Kai en Gerda, twee jonge kinderen die de hoofdrolspelers van het verhaal zijn. Frozen actualiseert de dynamiek van de twee hoofdpersonages; de broer en zus Kai en Gerda worden getransformeerd in de zussen Anna en Elsa. Disney verandert ook de leeftijd van de hoofdpersonages van jonge kinderen in jongvolwassenen en vervangt hun laaggeboren achtergrond door een koninklijke stamboom.
Frozen sluit ook de meeste bijpersonages van Andersen uit, waaronder een behulpzaam kraaienpaar, verhalenvertellende bloemen, een wijze grootmoeder, een kwaadaardige kobold, een groep rovers en een goedbedoelende prins en prinses, om er maar een paar te noemen. In plaats daarvan laat Frozen het publiek kennismaken met een groep vrijgevochten liefdes trollen en Olaf (Josh Gad), een sneeuwman met een bokkentand die van warme knuffels houdt en zich bezighoudt met op Vaudeville geïnspireerde musicalnummers. De schurkenstreken van de sneeuwkoningin worden overgeheveld naar prins Hans (Santino Fontana), een gladde praatjesmaker die munt wil slaan uit de naïviteit van prinses Anna en haar dwaze ideeën over romantische liefde.
Frozen vervangt moreel onaangename personages
Niet alle personages in Frozen zijn nieuw; sommige hebben slechts onherkenbare transformaties ondergaan. Het bruuske en gewelddadige personage van het Kleine Overval Meisje is omgevormd tot de sympathieke Kristoff (Jonathan Groff), een stoere ijsruimer die Anna vergezelt op haar zoektocht om haar oudere zus terug te brengen en hun door de winter geteisterde huis te redden. In “De Sneeuwkoningin” ontvoert, intimideert en dreigt het Kleine Overvalmeisje Gerda te vermoorden, terwijl ze een rendier met gevoel onder mes houdt. Deze gewelddadige omstandigheden worden in de Disney-film verzacht, en het gevangen rendier wordt Sven, de trouwe metgezel van Kristoff, die nu het equivalent is van een Scandinavische golden retriever.
Frozen verandert de verhaallijn van de Sneeuwkoningin
Hoewel Frozen de archetypische reis van Gerda/Anna naar het kasteel van de Sneeuwkoningin in tact laat, verandert het veel van de subplots van het oorspronkelijke verhaal drastisch. “De Sneeuwkoningin’ begint met de Duivel, vermomd als een kwade trol, die een spiegel creëert die de werkelijkheid vervormt en later versplintert in ijsfragmenten die zich in de ogen en harten van mensen storten. Kai wordt getroffen door deze ijsfragmenten, die hem koud en afstandelijk maken ten opzichte van Gerda en hem vatbaar maken voor de overredingskracht van de Sneeuwkoningin. Frozen laat de trollen spiegel helemaal weg uit het plot, en Anna’s hart wordt per ongeluk besmet met ijs wanneer Elsa de controle verliest over haar krachten.
Hoewel Anna twee keer wordt getroffen door ijs – een keer als klein kind en een paar jaar later – worden haar optimistische perceptie en aangeboren vriendelijke aard nooit vervormd. Een ander verschil tussen “The Snow Queen” en Frozen is dat Anna wanhopig koud lijkt te zijn zodra het ijs zich door haar hart begint te verspreiden, maar Kai voelt nooit de pijn van bevriezing. Zelfs wanneer hij zo blauw is dat hij bijna zwart lijkt, voelt Kai de ijskou niet omdat de kussen van de Sneeuwkoningin werken als een pijnstiller.
Hoewel Kai en Anna uiteindelijk allebei gered worden van het ijs dat hun hart infecteert, worden ze op iets andere manieren gered. Bij het zien van haar vriend verdoofd en bijna dood, huilt Gerda hete tranen op Kai, die het ijs smelten dat zich in zijn hart bevindt en hem bevrijden van de betovering van de Sneeuwkoningin. Anna wordt gered door een daad van echte liefde – zij het de warme, toegewijde genegenheid van een zus, in plaats van de romantische passie die ze verwacht. Op vergelijkbare wijze ontdekken Gerda en Elsa dat ze deze warme, levensreddende genade altijd al bezaten.
Frozen verwijdert religieuze thema’s & Donkerder materiaal
Andersons oorspronkelijke verhaal is beladen met christelijke ondertonen en wemelt van de religieuze motieven. In het verhaal komen bijbelse beelden voor, zoals engelen en de duivel, en het is Gerda’s opzegging van het Onze Vader – vroomheid die zich manifesteert als religieuze verschijnselen – die haar uiteindelijk in staat stelt de onrechtvaardige Sneeuwkoningin te verslaan. Het sprookje is ook voelbaar duisterder dan de bewerking, en de tekst vermeldt verwerpelijke handelingen zoals voorgenomen kannibalisme, bedreiging met moord, drinken, naaktheid en huiselijk geweld. Disney verwijdert deze onsmakelijke details en vervangt ze door zijn beproefde animatie musical formule, door luchtige meezingers in te voegen met versterkende ballades, en door te profiteren van alle schattige en slimme dingen.
Frozen wijzigt belangrijke thema’s
Hoewel beide werken in de kern een belangrijk thema delen – namelijk onbaatzuchtige liefde overwint alles – verhoogt Disney de hedendaagse relevantie van het verhaal door meer hedendaagse thema’s toe te voegen. Terwijl veel van de “goede” personages in “The Snow Queen” in het huwelijk zijn verbonden of in paren zijn gekoppeld, benadrukt Frozen de trending waarde van zelfredzaamheid en platonische liefde boven romantische gehechtheid. Boodschappen over vrouwelijke empowerment, familiale liefde en het belang van het bevestigen van iemands identiteit komen overal in de film terug. De film onderzoekt ook de pijn en de gevaren van onderdrukking en isolement, terwijl hij ook het belang benadrukt van het loslaten van angst.
Gepast in de sociologische kenmerken en de religiositeit van de Deense Gouden Eeuw, put Andersen’s “De Sneeuwkoningin” uit moralistische waarden die vaak voorkomen in traditionele sprookjes. Archetypen van goed tegen kwaad, de onschuld van de kinderjaren die zegeviert over de aangeleerde zonden van de volwassenheid, de zomer tegen de winter en de scheiding van de mens en de natuur – al deze thema’s worden samengebracht onder de overkoepelende zorg van het behoud van de christelijke waarden.
The Rose Garden/Window Becomes The Song “Do You Want To Build A Snowman?”
In “The Snow Queen” delen Kai en Gerda een raam met een rozentuin tussen hun aangrenzende gebouwen. De vrienden communiceren door dit raam het hele jaar door, totdat de winter de ruit bevriest en hun contact verbiedt tot de warme dooi van de lente. Aan het begin van Frozen maakt het publiek kennis met de jongere versies van de twee hoofdrolspelers in de film – prinsessen Anna en Elsa, die nu ongeveer even oud zijn als hun literaire tegenhangers. Na een bijna fataal ongeluk waarbij Elsa’s ongedisciplineerde krachten betrokken zijn, worden de twee zussen plotseling door een deur gescheiden voor de duur van hun jeugd, zowel fysiek als emotioneel. Het liedje “Do You Want To Build A Snowman?” van Frozen verkent dezelfde allegorische onthechting die Kai en Gerda ervaren tijdens de barre omstandigheden van de winter.
Frozen Fictionalizes The Setting
“The Snow Queen” begint in een niet nader gespecificeerde stad, hoogstwaarschijnlijk ergens in Noord-Europa. Later voert Gerda’s reis haar door Lapland (een topografische regio die de noordelijke gebieden van het huidige Finland, Zweden, Noorwegen en delen van Rusland omvat), tot aan Finmark en nog verder naar het noorden, naar het eiland Spitsbergen. Hoewel Frozen dezelfde Scandinavische wortels en tijdsperiode behoudt als zijn literaire voorganger, wordt de setting van de film gefictionaliseerd. Hoewel het is verzonnen, is het Koninkrijk Arendelle geïnspireerd door het land Noorwegen, en het fictieve land behoudt veel kenmerken die overeenkomen met de Scandinavische setting, zoals decoratieve rozemarijn, houten staafkerken, uitgestrekte fjorden en een aantal niet zo subtiele knipogen naar de Noorse cultuur.