Bij zijn geboorte wees geworden, trok Charley Parkhurst eerst mannenkleren aan om te ontsnappen aan een weeshuis in Massachusetts. In 1851 verhuisde hij naar Californië om de mogelijkheden van de goudkoorts te volgen. Hij kreeg al snel de reputatie een van de veiligste en snelste postkoetschauffeurs te zijn, die met gemak de teugels van een team van zes man kon hanteren. Volgens een bron die terugkijkt op Parkhurst’s carrière “…had in meer dan twintig jaar geen enkele highwayman het aangedurfd om een postkoets met Charley Parkhurst aan boord te overvallen, want de eerste twee die het probeerden waren al doodgeschoten”. Hij kreeg de bijnaam “Charley met één oog” nadat hij zijn linkeroog had verloren tijdens het beslaan van een paard. Uiteindelijk begon reuma een fysieke tol te eisen en de uitbreiding van de spoorwegen nam meer en meer van de handel over land in beslag. De voormalige postkoetsier, die toen de 60 gepasseerd was, bleef nooit stilzitten en ging houthakken, vee houden en af en toe vracht vervoeren voor de buren. De ontdekking na zijn dood dat Parkhurst als vrouw was geboren, kwam als een complete verrassing voor iedereen die hem kende, vooral voor zijn zakenpartner. Een gedenkteken in Soquel Village, Californië markeert de plaats waar hij vermoedelijk de eerste vrouw was die een stem uitbracht in een Amerikaanse presidentsverkiezing (hoewel niemand dat op dat moment wist) op 3 november 1868 – 52 jaar voordat de Women’s Suffrage Movement het 19e Amendement invoerde. Hij ligt begraven in Watsonville, Californië.