Susan Brownell Anthony staat bekend als een van de meest prominente leiders in de vrouwenkiesrechtbeweging in de Verenigde Staten, die uiteindelijk leidde tot het Negentiende Amendement op de Amerikaanse grondwet, dat vrouwen het recht gaf om te stemmen. Hoewel het amendement, in de volksmond bekend als Anthony Amendment, pas na haar dood werd geratificeerd, kan haar bijdrage daaraan niet worden overschat. Naast haar strijd voor gelijke rechten voor vrouwen tijdens haar leven, was Anthony betrokken bij verschillende andere inspanningen, waaronder de afschaffing van de slavernij. Hier zijn haar 10 belangrijkste prestaties en verwezenlijkingen.
- #1 Haar anti-slavernij inspanningen hielpen bij de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten
- #2 Anthony was een van de belangrijkste leiders in de American Equal Rights Association
- #3 Samen met Stanton richtte ze de National Woman Suffrage Association op
- #4 Haar proces voor het geven van een stem bracht nationale aandacht voor de kwestie van het vrouwenkiesrecht
- #5 Susan B Anthony leidde de vrouwenkiesrechtbeweging in haar beginfase
- #6 Ze was medeoprichter van het vrouwenrechtentijdschrift The Revolution
- #7 Ze hielp bij de oprichting van de International Council of Women
- #8 Zij was erevoorzitter van de International Woman Suffrage Alliance
- #9 Ze speelde een belangrijke rol bij de goedkeuring van de Married Women’s Property Act
- #10 Susan B Anthony wordt beschouwd als een feministisch icoon
#1 Haar anti-slavernij inspanningen hielpen bij de afschaffing van de slavernij in de Verenigde Staten
Samen met Elizabeth Cady Stanton, organiseerde Anthony de Women’s Loyal National League op 14 mei 1863 om campagne te voeren voor een amendement in de Amerikaanse grondwet om de slavernij af te schaffen. Het was de eerste nationale politieke vrouwenorganisatie in de V.S. Ze begon een campagne om handtekeningen te verzamelen op petities om de slavernij af te schaffen. Met bijna 400.000 handtekeningen was dit de grootste petitieactie in de geschiedenis van de V.S. tot op dat moment en droeg in belangrijke mate bij tot de goedkeuring van het Dertiende Amendement op de Amerikaanse grondwet dat een einde maakte aan de slavernij in Amerika. Hoewel de League werd ontbonden nadat het doel was bereikt, gaf het aanleiding tot een nieuwe generatie vrouwelijke leiders en activisten.
#2 Anthony was een van de belangrijkste leiders in de American Equal Rights Association
Tijdens de Elfde Nationale Conventie voor Vrouwenrechten in 1866, introduceerde Anthony een resolutie die de conventie omvormde tot American Equal Rights Association (AERA). De AERA werd later in twee groepen gesplitst, voornamelijk over de vraag of zwarte mannen eerst het kiesrecht moesten krijgen of dat vrouwen en zwarte mannen tegelijk het kiesrecht moesten krijgen. Hoewel de organisatie in 1869 werd opgesplitst, was ze belangrijk voor het op gang brengen van een georganiseerde inspanning om gelijke rechten voor vrouwen en Afro-Amerikanen te bereiken.
#3 Samen met Stanton richtte ze de National Woman Suffrage Association op
De opsplitsing van de AERA leidde tot de oprichting van twee concurrerende organisaties voor vrouwenkiesrecht: National Woman Suffrage Association (NWSA), die in mei 1869 werd opgericht door Anthony en Stanton; en de door Lucy Stone geleide American Woman Suffrage Association (AWSA). Terwijl de AWSA nauw samenwerkte met abolitionisten en de beweging voor stemrecht voor zwarte mannen vóór vrouwen steunde, werkte Anthony’s NWSA aan een politiek onafhankelijke beweging voor vrouwenrechten en drong aan op stemrecht voor vrouwen en zwarte mannen tegelijk. De NWSA verspreidde ook bewustzijn onder vrouwen en hielp hen hun kennis en ervaringen te delen.
#4 Haar proces voor het geven van een stem bracht nationale aandacht voor de kwestie van het vrouwenkiesrecht
In 1871 nam de NWSA de strategie aan om vrouwen te vragen te stemmen en een rechtszaak aan te spannen als dit werd geweigerd. Tijdens de presidentsverkiezingen van 1872 deed Susan Anthony samen met bijna 50 vrouwen een poging om te stemmen en 15 vrouwen slaagden er zelfs in om de verkiezingsinspecteur te overtuigen. De stem van Anthony veroorzaakte een controverse die tot haar arrestatie leidde. Haar proces werd breed uitgemeten in de pers en bracht het vrouwenkiesrecht in de nationale schijnwerpers. Tijdens het proces hield ze ook wat vaak de grootste toespraak over het vrouwenkiesrecht wordt genoemd. Justice Hunt veroordeelde Anthony tot het betalen van een boete van 100 dollar, maar ze heeft die nooit betaald. Ze werd vrijgelaten, waardoor ze niet in hoger beroep kon gaan bij het Hooggerechtshof.
#5 Susan B Anthony leidde de vrouwenkiesrechtbeweging in haar beginfase
Susan B Anthony wordt beschouwd als de belangrijkste organisator van de vrouwenkiesrechtbeweging in de VS en gaf er bijna een halve eeuw kracht en richting aan. In mei 1890 fuseerden de NWSA en de AWSA tot de National American Woman Suffrage Association (NAWSA), die de grootste en invloedrijkste suffrage-organisatie in de V.S. werd. Anthony was de dominante figuur van de organisatie vanaf het jaar van de oprichting tot 1900. Tegen de tijd van haar dood in 1906 hadden vrouwen in een paar staten het kiesrecht bereikt en volgden er spoedig meerdere. In 1878 had Anthony samen met Stanton gezorgd voor de indiening van een amendement in het Congres dat vrouwen het kiesrecht gaf. Dit amendement, dat in de volksmond bekend stond als het Susan B. Anthony Amendment, werd later, in 1920, het Negentiende Amendement op de Amerikaanse grondwet, dat vrouwen stemrecht gaf.
#6 Ze was medeoprichter van het vrouwenrechtentijdschrift The Revolution
Anthony en Stanton richtten het dagblad The Revolution op, dat tussen 8 januari 1868 en 17 februari 1872 wekelijks werd uitgegeven. Het was een radicaal blad dat zich vooral inzette voor de rechten van de vrouw, met name het kiesrecht. Het berichtte onder andere over de vooruitgang van vrouwen, de discriminatie van vrouwen en verbeteringen in de echtscheidingswetten. Na een periode van verminderde activiteit tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, bracht The Revolution vrouwenkwesties weer op de voorgrond.
#7 Ze hielp bij de oprichting van de International Council of Women
Stanton en Anthony reisden naar Europa, ontmoetten leiders van Europese vrouwenbewegingen en startten het proces om een internationale vrouwenorganisatie op te richten. In 1888 kwamen 80 sprekers en 49 afgevaardigden van 53 vrouwenorganisaties uit 9 landen in Washington D.C. bijeen om de International Council of Women (ICW) te vormen. Anthony zat 8 van de 16 zittingen van de eerste ICW voor. De ICW groeide uit tot een vooraanstaande internationale organisatie, is nog steeds actief en is geassocieerd met de Verenigde Naties, die haar de algemene raadgevende status heeft verleend, de hoogste status die een NGO bij de VN kan bereiken.
#8 Zij was erevoorzitter van de International Woman Suffrage Alliance
Nadat Anthony zich terugtrok uit het voorzitterschap van de NAWSA, ijverde haar opvolgster Carrie Chapman Catt voor een internationale vereniging voor vrouwenkiesrecht. Dit leidde tot de oprichting van de International Woman Suffrage Alliance in 1904. De oprichtingsvergadering werd voorgezeten door Susan B Anthony en zij werd uitgeroepen tot ere-voorzitster en eerste lid van de nieuwe organisatie. De IAW werd de internationale organisatie bij uitstek voor vrouwenkiesrecht; werd later omgedoopt tot International Alliance of Women; is nog steeds actief en is een van de invloedrijkste organisaties voor vrouwenrechten; en heeft van de Verenigde Naties de status van algemeen raadgever gekregen.
#9 Ze speelde een belangrijke rol bij de goedkeuring van de Married Women’s Property Act
Naast haar bijdragen aan de afschaffing van de slavernij en het vrouwenkiesrecht, ijverde Anthony voor verschillende andere rechten voor vrouwen, waaronder: het recht van vrouwen om te scheiden van een mishandelende echtgenoot en om de voogdij te krijgen over haar kinderen; een gelijk loon voor werkende vrouwen als voor mannen; en betere rechten voor gehuwde vrouwen. Dankzij haar inspanningen werd in 1860 een verbeterde Married Women’s Property Act aangenomen, die getrouwde vrouwen het recht gaf afzonderlijk onroerend goed te bezitten, contracten te sluiten en gezamenlijk de voogdij over hun kinderen te hebben. Een groot deel hiervan werd echter teruggedraaid als gevolg van de Amerikaanse Burgeroorlog.
#10 Susan B Anthony wordt beschouwd als een feministisch icoon
Anthony was een invloedrijk spreekster en hield wel 75 tot 100 toespraken per jaar. In de jaren 1880 was ze een van de leidende politieke figuren in de Verenigde Staten. Tegenwoordig wordt ze geprezen om haar bijdragen aan de rechten van de vrouw en heeft ze de status van icoon bereikt. Er zijn postzegels ter ere van haar uitgegeven en in 1979 gaf de Amerikaanse Munt de Susan B Anthony dollarmunt uit, waarmee zij de eerste niet-fictieve vrouw was die op deze wijze werd geëerd. In de kathedraal van St. John the Divine in Manhattan staat een beeldhouwwerk ter ere van vier spirituele helden van de twintigste eeuw: Martin Luther King, Albert Einstein, Mohandas Gandhi en Susan B. Anthony.
“Een paar dagen geleden zei iemand tegen me dat elke vrouw met ontbloot hoofd voor Susan B. Anthony zou moeten staan. Ja,’ antwoordde ik, ‘en elke man ook. … Al eeuwenlang probeert hij de last van de verantwoordelijkheden van het leven alleen te dragen… Juist nu is het nieuw en vreemd en mannen kunnen niet bevatten wat het zou betekenen, maar de verandering is niet ver weg.”
Clara Barton, oprichtster van het Amerikaanse Rode Kruis