Rijden met een huilende bol boosheid aan boord kan stressvol en zenuwslopend zijn. Vrees niet, want we zijn hier om hand in hand met u te navigeren door de woelige wateren van het ouderschap! In de Autostoel Kronieken van deze week geeft Elise advies aan Martha over hoe ze haar baby, James, kan helpen om met zijn autostoel om te gaan. Martha, ten einde raad, stuurde ons een e-mail omdat ze niet weet hoe ze haar baby kan helpen een gelukkigere reiziger te worden.
Martha scheept haar gezin af met haar Subaru Impreza en Volkswagen Golf. Haar zoon van drie maanden heeft echter een hekel aan zijn autostoeltje en krijst elke keer als hij in zijn autostoeltje zit. Martha heeft alles gedaan wat ze kon – ze heeft zijn riempjes versteld, zijn luier verschoond enzovoort voor elke rit, maar het mocht niet baten. Ze is vastbesloten om erachter te komen waarom hij steeds huilt in zijn autostoeltje en is bereid om James’ autostoeltje te vervangen als dat het probleem blijkt te zijn.
Als jouw kleine baby ook een hekel heeft aan zijn autostoeltje, lees dan verder om Elises aanbevelingen te weten te komen. U kunt ook luisteren naar de podcast hieronder. xx
Hier is de e-mail die Martha ons stuurde:
Hi Elise,
Ik weet niet zeker of je dit soort advies geeft, maar ik dacht dat ik het zou vragen. Mijn zoontje van 3 maanden heeft een hekel aan zijn autostoeltje en schreeuwt elke keer als hij erin zit. Ik heb geprobeerd de riemen aan te passen en ervoor te zorgen dat hij voor elke reis een schone luier en dergelijke heeft, maar het eindigt met hem te laten krijsen. We zouden graag een ander stoeltje kopen als dat het probleem zou oplossen, maar we weten niet waarom hij er zo’n hekel aan heeft – het lijkt ons beter dat eerst uit te zoeken. Hieronder staat een foto van James in zijn autostoeltje. Biedt u een aanpassings- of adviesdienst aan voor dit soort problemen? Dank u wel!
Zoals u kunt zien, vindt hij zijn Joie Gemm baby autostoeltje maar niks. Hij krijgt het ook erg warm in het autostoeltje en probeert steeds hoger te gaan zitten.
Hier is het antwoord van Elise en een follow-up van Martha aan het eind om ons te laten weten hoe het is gegaan!
Hoi Martha! Elise van Taxi Baby Co hier, dank u zo veel voor contact met ons op en voor het invullen van de checklist. Goh, James is zo’n enorme cutie, ook al houdt hij niet zo van zijn autostoeltje als we zouden willen. Alle autostoeltjes en baby’s zijn verschillend, en dat maakt het moeilijk om te weten wanneer het juiste moment is om de babyinzet te verwijderen. Dat gezegd hebbende, ik denk dat je kunt proberen om de baby insert uit te nemen voor hem en kijk of hij meer comfortabel in zijn autostoel sans insert.
De zijn een paar meer dingen die je kunt controleren, en ze zijn (laat me het uitsplitsen voor u):
1.
Het zou geweldig zijn als u kunt controleren of het autostoeltje van James in de auto heen en weer beweegt nadat u het autostoeltje hebt geïnstalleerd. De achterliggende gedachte is simpel: als het autostoeltje niet stevig genoeg is geïnstalleerd, kunnen kinderen zich tijdens de autorit een beetje onzeker voelen en daar kunnen ze erg veel last van hebben. Als je merkt dat je autostoeltje toch een beetje beweegt na de installatie, laat het me gerust weten en ik zal je enkele tips geven over hoe je een stevige en veilige installatie kunt bereiken zodat het autostoeltje helemaal niet meer beweegt. Dit staat los van het feit dat hij van streek is in zijn autostoeltje – het autostoeltje mag helemaal niet van links naar rechts bewegen als het eenmaal stevig geïnstalleerd is, en als dat wel gebeurt, kan dat de prestaties van het autostoeltje bij een ongeluk beperken.
2. Heeft James ook buiten de auto een hekel aan zijn autostoeltje? Vindt u enige verbetering als de auto rijdt of stopt?
Om het probleem bij de wortel aan te pakken, zou het heel nuttig zijn als u me kunt laten weten wanneer hij het meest een hekel aan zijn autostoel lijkt te hebben. Ik wil uw aandacht vestigen op een artikel dat ik heb geschreven voor de Automobile Association of Singapore’s Highway magazine, waarin in principe een aantal dingen worden beschreven die u kunt controleren als uw kind altijd huilt in het autostoeltje. De belangrijkste boodschap die ik met het artikel wilde overbrengen is dat alle kinderen (helaas) huilen, en dat het niet altijd is omdat ze zich ongemakkelijk voelen of pijn hebben. Het is ontwikkelingsgericht dat kinderen zich verzetten tegen hun autostoeltje en nog meer als ze een ontwikkelingssprong maken (zowel lichamelijk als geestelijk). Dat is waarschijnlijk niet het beste nieuws voor je, maar er is een goede kans dat James zijn autostoeltje nog steeds niet leuk vindt, zelfs als je het hebt veranderd en alles hebt gedaan wat je kon.
Als je alle dingen hebt geprobeerd die ik heb genoemd – zowel in het artikel als hier – en hij lijkt nog steeds behoorlijk ongemakkelijk, misschien kun je eens kijken naar een converteerbaar autostoeltje. Een van de verschillen tussen een baby-autostoeltje (uw autostoeltje) en deze andere categorie van autostoeltjes is dat het ontwerp van het baby-autostoeltje nogal gebogen en afgerond kan zijn, omdat ze zijn ontworpen voor kleine baby’s. Een cabriolet autostoel daarentegen heeft meestal een rechtere rugleuning omdat hij geschikt is voor baby’s en kinderen tot een jaar of vier, en sommige kinderen vinden dat erg prettig omdat ze er (een soort van) een hekel aan hebben om helemaal knus en opgesloten in hun autostoel te zitten. Een autostoeltje dat geschikt is voor de taxi is de Cosco Scenera NEXT! We hebben dat op kantoor, dus je kunt het komen uitproberen*, en zelfs als je het een paar dagen wilt lenen om te zien of het een verschil maakt, kunnen we het voor je uitzoeken.
Het laatste wat ik wil toevoegen is een uitbreiding van wat ik in het artikel schreef, en het is echt om te herformuleren hoe we denken over huilen. Toen mijn eerste kind ongeveer zes maanden oud was, ontdekte ik Janet Lansbury, die Resources for Infant Educarers (RIE) praktiseert. Zij schreef een artikel over huilende baby’s: het heeft eigenlijk niets te maken met autostoeltjes, maar het gaat over hoe we ons beeld van huilen kunnen bijstellen en het niet als het einde van de wereld zien. Dat kan heel moeilijk zijn, omdat we biologisch zijn ingesteld op een heel fysieke reactie als onze kinderen huilen, want ze kunnen gewond zijn en we moeten er meteen iets aan doen. Zo zie ik het graag:
Ik heb drie jongens, en als ze op de middelbare school/universiteit/oudere leeftijd ergens verdrietig over zijn – misschien doen ze het niet goed in de klas of worden ze gepest op school of hebben ze problemen met hun vriendinnetje of vriendje – dan wil ik dat ze naar me toe komen en me vertellen dat ze verdrietig zijn. Ik wil dat ze zich veilig, geaccepteerd en op hun gemak voelen als ze mij die donkere, kronkelige en lelijke emoties tonen. Hun de boodschap meegeven dat “ik je niet zal veroordelen en dat ik in plaats daarvan deze emoties zal accepteren” begint al wanneer kinderen deze emoties als baby met ons delen. Dus, als James huilt in zijn autostoeltje en als we alles doen om de boodschap te sturen dat hij moet stoppen met huilen en dat je je echt ongemakkelijk voelt elke keer als hij probeert om deze verdrietige emoties met je te delen, kan dat het concept versterken dat je alleen zijn emoties wilt horen als het gelukkige, glanzende, glinsterende emoties zijn. Met andere woorden, als we ze de boodschap sturen dat we er alles aan doen om deze verdrietige emoties te onderdrukken, kan dat ertoe leiden dat ze dit soort emoties niet meer delen als ze ouder worden.
Het verandert de manier waarop ik over huilen denk en het is een actieve beslissing die je moet maken. Ik probeer te denken aan huilen als een geschenk, dus ik probeer mezelf dit te vertellen als ze huilen: “Wow, je hebt zoveel vertrouwen in mij en je voelt je zo veilig bij mij dat je deze emoties met mij wilt delen en ik ben ongelooflijk vereerd dat je dat doet.”
Het is een geschenk, want hoe meer ik leer om deze emoties te accepteren als ze jong zijn, hoe beter ik ze zal accepteren als ze ouder zijn. Daarom probeer ik mijn standpunt te herzien en te zien dat elke keer dat ze huilen, ze me in wezen helpen om een betere ouder voor ze te worden als ze tieners worden. Je kunt proberen met ze te communiceren, zelfs als ze baby’s zijn; misschien kun je ze dingen vertellen als “O jeetje, je klinkt alsof je het zo moeilijk hebt, ik kan zien dat je nu niet in je autostoeltje wilt zitten.” In plaats van te beslissen dat het jouw taak is om die gevoelens op te lossen, kun je proberen ze te erkennen en te accepteren. Dit heeft mij echt geholpen, want al mijn kinderen hebben een enorme hekel aan hun autostoeltjes. Mijn eerstgeborene, die dit jaar vijf wordt, huilt voortdurend in zijn autostoeltje en dat verhaal dat ik mezelf uit de paniek kan praten, helpt me enorm. Ik hoop dat het jou ook helpt! Het spijt me dat ik zo lang doorgebazuind heb, ik hoop dat je een fijn weekend hebt gehad en als je het artikel gelezen hebt, laat me dan weten hoe ik je verder kan helpen. Ik spreek je later, doei! xx Elise
Ter navolging, Martha stuurde een foto van James in zijn baby autostoeltje en hier is wat ze te zeggen heeft:
James in zijn autostoel, zonder babyinzet. “Hoi Elise! Hartelijk dank voor je bericht. Het heeft me als nieuwe moeder en als lerares erg aangegrepen. Hij lijkt veel gelukkiger nu de inlegger eruit is en hij heeft er tien minuten in gezeten zonder te huilen of te foeteren, wat hij al heel lang niet meer heeft gedaan! Hij probeerde er nog steeds rechtop in te zitten, dus misschien is het de moeite waard om een meertrapsstoeltje te proberen zodat zijn rug wat rechter kan, maar ik denk dat we het eerst zonder inzetstuk kunnen proberen voordat we ons vastleggen op een nieuw stoeltje.
We gebruikten het als zijn kinderwagen, maar na een week of zes begon hij te huilen nadat hij er minder dan vijf minuten in had gezeten. Hij raakt er erg bezweet en heet in, maar met het inzetstuk lijkt hij het niet zo warm te hebben, dus duimen maar! Ik heb geprobeerd hem mee te nemen naar het appartement zodat hij er in kan zitten en spelen, maar hij bleef huilen en foeteren. We hebben de ISOfix basis en na controle lijkt hij helemaal niet te bewegen. Hij huilt vanaf het moment dat hij in de stoel wordt gezet, maar we gaan tekenfilms en speelgoed proberen om te zien of hij gewoon een beetje verveeld of eenzaam is!”
James’ metrics
- Leeftijd: 3 maanden
- Lengte: 70cm
- Gewicht: 6.25kg
- Zithoogte: 42cm
- Zittende schouderhoogte: 35cm
- Bovenlichaamslengte: 20cm
Hieronder vindt u een richtlijn voor de bovenstaande maten:
*LET OP: dit artikel is geschreven voordat wij ons kantoor sloten vanwege COVID-19. Als u meer wilt lezen over de maatregelen die wij hebben genomen met het oog op het coronavirus, klik dan hier.
Als u, net als Martha, behoefte heeft aan advies van ons over kinderzitjes, klik dan hier. Voor meer informatie kunt u contact met ons opnemen via [email protected] of @taxibabyco op Facebook en Instagram. Veilige reis!