Het Lockheed Martin C-5B Galaxy strategisch transportvliegtuig kwam in 1986 voor het eerst in dienst bij de Amerikaanse luchtmacht. De USAF heeft 126 C-5A/B-toestellen in dienst, maar is bezig een aantal C-5A’s met pensioen te sturen.
De C-5B kan een maximum laadvermogen tot 118.387 kg vervoeren over een afstand van 5.526 km, die kan worden verlengd door bijtanken tijdens de vlucht. Het zware logistieke transportvliegtuig is van cantilever hoge vleugel eendekker ontwerp met een fail-safe semi-monocoque aluminium legering romp.
C-5M Super Galaxy
De US Air Force is begonnen met een uitgebreid upgrade programma om de capaciteit van de C-5 vloot tot ten minste 2040 te waarborgen. De eerste fase van de upgrade is het avionica moderniseringsprogramma (AMP). De tweede fase, het C-5 betrouwbaarheidsverbeterings- en re-engineeringprogramma (RERP), is bedoeld om de motoren en de masten van het vliegtuig te verbeteren en de betrouwbaarheid te vergroten.
In december 2001, kreeg Lockheed Martin Aeronautics Company een systeem ontwikkeling en demonstratie (SDD) contract voor de C-5 RERP, om de nieuwe systemen toe te passen op vier C-5 vliegtuigen tegen 2009.
De eerste vlucht van de C-5M, de benaming gegeven aan vliegtuigen opgewaardeerd onder RERP en AMP, vond plaats in juni 2006. Het tweede van drie C-5M testvliegtuigen maakte zijn eerste vlucht in november 2006 en het derde (een gemoderniseerde C-5A) in maart 2007. Het eerste van drie testvliegtuigen werd geleverd aan de USAF voor operationele test en evaluatie in december 2008 en de rest werd geleverd in februari 2009.
de USAF.”
In februari 2008 keurde de USAF de upgrade onder de C-5 RERP goed voor 49 extra vliegtuigen – 47 C-5B’s gebruikt voor intra-theatre lift en twee C-5C’s gebruikt voor ondersteuning van het Amerikaanse ruimtevaartprogramma.
In februari 2009, kende de USAF twee contracten ter waarde van $ 324m toe voor het C-5M Super Galaxy-programma. Het eerste contract heeft een waarde van 299 miljoen dollar voor RERP-productie voor negen vliegtuigen, terwijl het tweede contract een waarde heeft van 25 miljoen dollar voor interim contractor support (ICS) voor familiarisatie en operationele test en evaluatie van de Super Galaxy.
In september 2009 eiste het testvliegtuig, gevlogen door een gezamenlijke USAF- en Lockheed Martin-bemanning, 41 luchtvaartrecords op tijdens een enkele vlucht.
C-5 RERP Galaxy upgrade programma
In het kader van de US Air Force C-5 RERP selecteerde Lockheed Martin Aeronautics Company nieuwe motoren, General Electric CF6-80-C2, en Goodrich Aerospace pylonen voor het vliegtuig.
De CF6-80-C2-motor produceert meer dan 50.000lb stuwkracht, een toename van 22% ten opzichte van de TF39-motoren en voldoet aan de Stage III-geluidsnormen. Hij wordt ook ingebouwd in commerciële vliegtuigen zoals de Boeing 767 en de Airbus A310. De nieuwe motor met een FADEC III-besturingssysteem kreeg in september 2004 de certificering van de US Federal Aviation Administration.
Lockheed plaatste zijn eerste C-5 Galaxy-vliegtuig in de RERP-productielijn in augustus 2009, de tweede in januari 2010 en de derde in juni 2010.
Na de voltooiing van de wijzigingen, voeren Lockheed Martin en de luchtmacht operationele controlevluchten uit van de C-5M. De herlevering van de eerste productie van C-5M was in 2010 aan Dover Air Force Base.
De Air Force plannen voor Lockheed Martin omvatten herlevering van 52 gewijzigde C-5M’s (49 C-5B’s, twee C-5C’s, en een C-5A) tegen 2017.
C-5 avionica moderniseringsprogramma (AMP)
In 1999 kreeg Lockheed Martin Aeronautics-Marietta een contract in het kader van de US Air Force AMP. Het contract betreft de integratie van nieuwe systemen, waaronder: digitaal vluchtbesturingssysteem, zeven 6in x 8in flat panel liquid crystal displays, 12-kanaals ingebedde global positioning system / inertial navigation system, multimode ontvangers voor de communicatie suite die Aero-1 satellietcommunicatie en HF datalink toevoegen, TCAS (traffic alert and collision avoidance system) en verbeterd ground proximity warning system.
AMP leverde ook de avionica die nodig is om te voldoen aan de nieuwe internationale GATM-eisen (Global Air Traffic Management).
De eerste vlucht van het opgewaardeerde toestel vond plaats in december 2002. Een productiecontract voor de eerste acht kits werd in april 2003 afgegeven en voor de volgende 18 in januari 2004. De eerste werd geleverd in oktober 2004, en de installatie was voltooid op 42 van de 112 USAF C-5A / B vliegtuigen tegen september 2008.
In mei 2005, de USAF gegund Northrop Grumman een contract voor het leveren van een groot vliegtuig infrarood countermeasures (LAIRCM) Lite systeem voor een proefinstallatie op een C-5 vliegtuig.
LAIRCM is gebaseerd op de AN/AAQ-24(V) NEMESIS en wordt aangebracht op de USAF-vloot van C-17 transportvliegtuigen.
C-5 Galaxy cockpit
Het toestel wordt gevlogen door zeven bemanningsleden: de piloot en co-piloot, twee boordwerktuigkundigen en drie loadmasters.
Bovendek
Een rustruimte aan de voorzijde van het bovendek biedt plaats aan 15 personen, inclusief de aflossingsploeg. Het achterste gedeelte van het bovendek kan worden voorzien van zitplaatsen voor 75 manschappen.
Laagdek
Het laden van het vliegtuig kan worden uitgevoerd door een straight-in loading in het voorste ruim via het vizier-type naar boven scharnierende neus en laadklep onder de cockpit. Er is ook een achterste laadklep die de onderzijde van de achterste romp vormt. Voor het laden en lossen op de grond zijn de zijpanelen van de achterste romp scharnierend naar buiten toe te openen om een bredere toegang te verschaffen. De zijpanelen en de laadklep worden geleverd door Canadair Limited.
Het dek is uitgerust met systemen voor het afwerpen van parachutisten en vracht via de deur van de achterste laadklep.
Het vliegtuig is in staat om een maximale lading van 118.387 kg te vervoeren. Het is in staat om twee Abrams main battle tanks, een Abrams tank plus twee Bradley gepantserde gevechtsvoertuigen, 10 LAV lichte gepantserde voertuigen, zes Apache aanvalshelikopters of 36 standaard pallets type 463L te vervoeren.
Het benedendek biedt plaats aan 270 manschappen. De passagiersdeuren zijn voorzien van Garrett Air Cruisers evacuatieglijbanen en vier reddingsvlotten, elk met een capaciteit van 25 passagiers.
De cabines en dekken zijn voorzien van airconditioning en druk.
Turbofanmotoren
Het C-5B vliegtuig wordt aangedreven door vier GE TF39GE-1C turbofanmotoren, die elk 191kN leveren. Het vliegtuig is ook uitgerust met een Hamilton Sundstrand hulpaggregaat.
Het vliegtuig heeft 12 integrale brandstoftanks die tussen de voorste en achterste rondhouten in de vleugels zijn aangebracht. De totale brandstofcapaciteit bedraagt 193.624l. Er zijn vier bijtankpunten, waarvan er twee zijn geïnstalleerd in de voorste sectie van elke hoofdlandingsgestelpods.
De ontvangsteenheid voor bijtanken tijdens de vlucht is compatibel met de KC-135 en KC-10 tankers en is geïnstalleerd in de bovenste voorste sectie van de romp boven de werkplek van de boordwerktuigkundige.
Landingsgestel
De C-5 is uitgerust met intrekbaar landingsgestel van het driewiel-type. Het landingsgestel is voorzien van Bendix oleo-pneumatische dubbele-kamer schokdempers, Goodrich wielen, carbon schijfremmen en gemoduleerde anti-slip units geleverd door Hydro-Aire. De Goodrich banden kunnen tijdens de vlucht worden leeggepompt om aan de landingsomstandigheden op het vliegveld van bestemming te voldoen.
Er zijn vier hoofdlandingsgestellen die in tandemparen zijn gemonteerd. Elk van de vier hoofdeenheden heeft een zeswielig draaistel met twee wielen voor en vier wielen achter de schokbreker. De hoofdeenheden worden 90° gedraaid voor het naar binnen trekken door een hydraulisch aangedreven tandwielsysteem.
Het vierwielige neuswiel is voorzien van robuuste hydraulisch aangedreven kogelomloopspillen voor het naar achteren trekken. Het neuswiel is bestuurbaar over een frontale boog van 120º, wat een draaicirkel op de grond geeft van 22,10m rond het neuswiel en 52,12m rond de vleugeltip.