Ik maakte kennis met zandwespen (Bembix sp) door Mike Arduser toen hij in 2012 de Platte River Prairies kwam bezoeken. Terwijl we samen in een zandprairie stonden, vloog een bijachtig wezen met een ongelooflijke snelheid om ons heen. Mike legde uit dat het een zandwesp was, en dat hij niet geïnteresseerd was in ons, maar eerder op zoek was naar vliegen die misschien om ons heen hingen. Sinds die dag heb ik veel meer aandacht besteed aan zandwespen en heb ik ze overal gezien op zanderige plaatsen.
Zandwesp (Bembix americana spinolae) die zich ingraaft in zand in een blowout. The Nature Conservancy’s Niobrara Valley Preserve. Deze wesp was ongeveer een halve centimeter lang.
Toen we vorige week een grote zanduitspatting onderzochten in het Niobrara Valley Preserve, waren er veel zandwespen aan het rondzoemen, en we vonden enkele van hun nestholen. Ik nam even de tijd om bij een paar nesten te gaan zitten en de vrouwtjes te fotograferen terwijl ze bezig waren ze uit te graven. De wind bleek evenveel zand terug in de holen te blazen als de bijen aan het uitgraven waren…
Hier zie je dezelfde wesp als hierboven terwijl ze zand uit haar hol graaft.
De video hieronder toont zowel het opwaaiende zand als de dappere poging van de wesp om haar hol ondanks de wind uit te graven. Als de video niet goed verschijnt, probeer dan op de titel van dit bericht te klikken om het via een internet browser te bekijken.
Mike vertelt me dat deze zandwespen en hun verwanten vliegen vangen en verlammen voor hun jongen. Ze leggen eieren in hun holen en voorzien de vliegen als voedsel voor de larven. De vrouwtjes doen natuurlijk al het werk om de holen te maken, de vliegen te vangen en de eitjes te leggen. De mannetjes zijn er enkel om te paren. Terwijl de wespenlarven vliegen eten, voeden zowel de volwassen mannetjes als de vrouwtjes zich met nectar en stuifmeel.
Hier zijn nog enkele beelden van de zandwespen die we vorige week zagen, samen met de uitbarsting waar ze in leefden.
Een grote uitbarsting waar de wind het zand in beweging en open houdt.
De eerder getoonde zandwesp stijgt op en verdraait zijn lichaam om weg te zoeven.
Dit was een kleinere wesp van een andere Bembix-soort die in dezelfde uitbarsting nestelde als de eerste wesp.
…en die wesp was ook zijn hol aan het graven.
Zoals vaak gebeurt met ongewervelden, als ik eenmaal aan een schepsel ben voorgesteld, begin ik het overal te zien. Nog beter, ik heb nog nooit een ongewerveld dier ontmoet dat geen fascinerend achtergrondverhaal heeft. Het is een geweldige wereld waarin we leven, en we delen hem met een paar geweldige buren.
Dank, zoals altijd, aan Mike Arduser voor zijn hulp met identificatie en ecologie.