Door Katie Kindelan Elizabeth Kough, moeder van vier kinderen, zegt dat ze haar pasgeboren zoon Benjamin “een beetje strakker” omhelst vanwege de wonderbaarlijke manier waarop hij op deze wereld is gekomen.
Kough, 39, is ook nog steeds in shock dat ze vier kinderen heeft.
Bijna vier jaar geleden, als moeder van drie kinderen, werden bij haar beide eileiders verwijderd in een procedure die bekend staat als een bilaterale salpingectomie. Het verwijderen van de eileiders, die eicellen van de eierstokken naar de baarmoeder laten reizen, is meestal een bijna 100% effectieve vorm van anticonceptie.
Naast het voorkomen van zwangerschap, heeft het verwijderen van iemands eileiders in sommige studies ook aangetoond dat het risico op bepaalde vormen van eierstokkanker vermindert, een bijkomend voordeel dat Kough aansprak omdat ze een familierisico op de ziekte heeft.
“Ik werd ook 35 jaar en ze zeggen medisch gezien dat op die leeftijd een zwangerschap een groter risico wordt,” vertelde Kough aan “Good Morning America.” “Ik was ook gescheiden en alleenstaand en had drie kinderen, wat een hele zegen is voor een gezin, maar ik dacht dat het waarschijnlijk genoeg was.”
(MORE: 2-jarige met zeldzaam pruimbuiksyndroom krijgt nier van een moeder van 3 die zijn verhaal op Facebook volgde)
-
11 april, 2019
-
2Maart 22, 2019
-
3
Kough liet de ingreep doen door haar OB-GYN in Virginia, waar ze toen woonde.
Rond drie jaar later woonde Kough in Missouri, had een relatie en merkwaardig genoeg, dacht ze, had ze last van zwangerschapssymptomen.
“Ik had gelezen dat als ik zwanger zou worden na deze procedure, er een hoger risico is op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, wat gevaarlijk kan zijn,” zei ze, verwijzend naar een zwangerschap waarbij de bevruchte eicel zich hecht op een andere plaats dan in de baarmoeder. “Ik dacht dat het geen kwaad kon om gewoon de test te doen en ik had echt niet gedacht dat het positief zou zijn.”
Toen de zwangerschapstest thuis positief bleek, schrok Kough en ging meteen met haar vriend naar een plaatselijk ziekenhuis, dat haar zwangerschap eerst bevestigde met een bloedtest en daarna met een echografie.
“Ik zei tegen de dokter: ‘Ik heb een echografie nodig. Ik heb een ingreep gehad en dit hoort niet te gebeuren,” herinnerde ze zich. “De dokter deed een echografie en Benjamin was precies waar hij hoorde te zijn.”
(MORE: Vrouw draagt baby voor haar schoonzus geboren zonder baarmoeder)
Kough’s artsen bij Meritas Health in Kansas City, Missouri, waren net zo verrast door haar zwangerschap als zij was.
“Ik heb in de loop van mijn 10-jarige carrière duizenden bevallingen gedaan en eraan deelgenomen, en dit is het eerste van een geval als dit dat ik heb gezien,” zei Dr. Dawn Heizman, een door de raad van bestuur gecertificeerde OB-GYN bij Meritas Health. “Niemand van ons is dit eerder tegengekomen.”
Heizman heeft Kough niet direct behandeld, maar maakte deel uit van het team van artsen van Meritas Health die haar geval hebben bekeken. De volledige verwijdering van Kough’s eileiders werd bevestigd door haar medische dossiers, waaronder een pathologisch rapport, volgens Heizman.
Dokters bevestigden ook dat Kough niet zwanger is geworden door in-vitrofertilisatie, typisch de enige manier waarop een vrouw die haar eileiders heeft laten verwijderen zwanger wordt.
“We weten dat eicellen in de buikholte kunnen reizen en in de baarmoeder terecht kunnen komen,” zei Heizman. “In het geval van Elizabeth is het zo zeldzaam omdat ze geen buis heeft om het ei op te pikken.”
De meest waarschijnlijke theorie voor de zwangerschap van Kough is dat een ei naar een van de cornu van de baarmoeder is gemigreerd, in de buurt van waar de eileider zou zijn aangesloten, en via een klein fistelkanaal naar binnen is gegaan om te eindigen als een intra-uteriene zwangerschap.
“Het is allemaal in theorie en je kunt het niet eens bewijzen, maar er is duidelijk iets gebeurd,” zei ze. “Een eitje kwam in de baarmoeder en werd bevrucht.”
Toevoegend aan Kough’s medische wonder is dat dit alles gebeurde toen ze 38 jaar oud was, ver voorbij de 35, de leeftijd waarop artsen vrouwen beginnen te beschouwen als vrouwen met een gevorderde moederleeftijd, volgens Heizman.
Terwijl artsen, waaronder Heizman, zich bezighielden met het medische wonder van dit alles, ging Kough om met de emoties van een onverwachte maar uiteindelijk zeer goed ontvangen zwangerschap.
“Het was vooral het in overeenstemming brengen van wat ik dacht dat er zou gebeuren met wat er gebeurde,” zei Kough, wiens oudere kinderen 17, 11 en 9 jaar oud zijn. “Ik hou echt van mijn kinderen en ik hou echt van mijn vriend, dus na de eerste schok en het begrip dat mijn leven heel anders zou worden, was ik echt, echt gelukkig.”
Kough zei dat ze zich ook realiseerde hoeveel geluk ze had, herinnerend: “Nadat ik voor het eerst ontdekte dat ik zwanger was, kocht ik zo veel loten omdat ik dacht: ‘Ik heb zo’n geluk.'”
Kough had een vlotte, zij het risicovolle zwangerschap, en beviel op 14 maart van Benjamin in het North Kansas City Hospital. Hij kwam via een keizersnede ter wereld als een gezonde baby van 7 pond en 6 ons.
“De dokter gluurde om het gordijn heen en zei dat mijn eileiders er niet waren en bevestigde nogmaals dat de operatie een succes was geweest”, herinnerde Kough zich. “Ze zei ook dat ik een andere vorm van anticonceptie moest gebruiken.”
Heizman gelooft dat het geval van Kough er een is die de medische literatuur in zal gaan. Ze heeft slechts drie andere gevallen in medische gegevens gevonden van zwangerschappen na dubbele eileiderverwijderingen, en geen van die zwangerschappen resulteerde in een gezonde en levensvatbare baby.
“Het feit dat Elizabeth een gezonde jongen ter wereld bracht met al deze zeer zeldzame omstandigheden, het is als een wonder,” zei Heizman. “Dit was indrukwekkend.”
En na zo’n dramatische intrede in de wereld, is Benjamins leven nu vrij normaal, volgens Kough, die weer aan het werk is terwijl haar vriend een thuisblijfvader is voor Benjamin.
“Ik wil hem niet te veel verwennen, dus ik noem hem geen wonder, maar mijn jongste noemt hem mijn ‘engelenbaby’,” zei ze. “Als ik naar hem kijk voel ik me echt gezegend dat ik hem heb, omdat ik weet dat de kans dat hij hier is gewoon zo klein is.”
“Ik knuffel hem nog steviger, moet ik toegeven,” voegde Kough eraan toe.