When Breastfeeding is Hard

Vandaag schrijf ik voor degenen onder jullie die worstelen met borstvoeding geven. Degenen die het gevoel hebben dat borstvoeding misschien niets voor jou is, of dat je het niet kunt, of het gevoel hebben dat je het grootste deel van de dag zit te huilen over hoe het gaat met de borstvoeding.

We horen veel over hoe geweldig borstvoeding geven is. Ik schrijf er vaak over; hoe het een geweldige band geeft; het gevoel van vertrouwen als je je baby ziet groeien; de ongelooflijke eenvoud van een baby die in slaap valt en tegen je borst aan ligt te rusten. Er gaat niets boven deze ervaringen. Elke vrouw verdient het om dit te voelen met hun baby, maar wat als dat voor jou niet gebeurt – of niet op de manier waarop je denkt dat het zou moeten gebeuren? Wat als je zelfvertrouwen niet groeit naarmate je baby groeit?

Vaak als ik moeders zie, zijn ze bijna op hun breekpunt. Ze weten niet zeker of ze nog verder kunnen. Alleen al het feit dat ze me bellen, zegt me dat ze wanhopig graag willen doorgaan, maar dat ze geen uitweg zien uit wat er voor hen aan de hand is. Vaak krijgen ze te horen dat een fles alle problemen zal oplossen. Het zal gemakkelijker zijn. Het zal beter zijn voor hun geestelijke gezondheid. Is dat echt waar?

“Borstvoeding geven is natuurlijk. Waarom kan ik het niet?”

Wat betekent die uitdrukking “borstvoeding is natuurlijk”? Betekent het dat je op de dag van de bevalling ineens weet hoe je borstvoeding moet geven en dat die kennis je zal uitrusten voor groeispurten en wispelturige avonden en aanhaakproblemen en tandjes krijgen en alle dingen die op je pad komen? Als dat is wat de uitdrukking suggereert voor jou als moeder, dan denk ik dat we moeten stoppen met het gebruik van die uitdrukking.

Parenting is natuurlijk. Het is de natuurlijke progressie als we eenmaal bevallen zijn. Dat maakt het zeker niet gemakkelijk! Het is het moeilijkste, maar meest lonende wat ik heb gedaan en nog doe. Het dwingt me om naar mezelf te kijken, om te controleren wat ik doe, om elke dag nieuwe technieken te leren en uit te proberen. Het moederschap via borstvoeding is daar een deel van geweest.

Borstvoeding geven is instinctief. Daar is geen twijfel over mogelijk. Op die manier is het de meest natuurlijke zaak van de wereld. We tillen onze baby’s instinctief naar ons hart. Is het toeval dat daar de borst zit? Onze baby’s wurmen zich instinctief vast als we ze de juiste habitat en triggers geven. Dat betekent niet dat het gemakkelijk is.

Ik praat vaak met moeders over het proces van lopen. Lopen is natuurlijk, maar dat komt omdat we een paar decennia hebben geoefend. Voor een 5 jarige is het ook natuurlijk, wederom door oefening. Voor een kind van 2 is het natuurlijk, hoewel zijn looppatroon anders is dan dat van een ouder kind – het is nog in ontwikkeling. Is het natuurlijk voor een kind van 12 maanden? De drang om op te staan en te lopen is zeker natuurlijk. Het instinct om het te doen is er, maar het proces van lopen? – meestal niet. Het verplaatsen van het gewicht, het bewegen van elke voet, het vinden van het evenwicht, het bewegen van de volgende voet? Dat kost wat tijd. Het duurt enkele weken. Het vergt een vaste hand. Het vergt ook observatie. Die baby’s kijken naar ons. Ze zien ons lopen. Ze zien de buren lopen, hun broertjes en zusjes, neefjes en nichtjes, kinderen op straat, de postbode, winkelbedienden, hun leeftijdgenootjes en zelfs hun huisdieren! Al die tijd moedigt iedereen in de buurt onze peuter aan. Ze helpen haar op de been en zijn blij dat ze haar een helpende hand kunnen bieden. Ze prijzen en ‘ooh’, en ‘ahh’ als er stapjes worden gezet. Ze tonen zichtbaar genoegen op hun gezichten. Als de peuter valt, is er een snelle, “oh jee, allemaal vallen” of iets in die trant, ze tillen het kind weer overeind en weg zijn ze. Niemand vertelt die peuter dat het gemakkelijker zou zijn om gewoon te kruipen, of om gedragen te worden. Niemand maakt zich zorgen dat vallen een deuk zal slaan in het vertrouwen van het kind in zijn vermogen om te lopen. Het wordt aanvaard als deel van het proces. Bij het aanleren van een nieuwe vaardigheid wordt een geleidelijke vooruitgang gezien als wat er gebeurt. Sommige dagen zijn beter dan andere, maar de beweging van de vaardigheid is over het algemeen voorwaarts.

Er is geen andere vaardigheid waarvan wij verwachten dat wij plotseling kennis en bekwaamheid bezitten, op de wijze waarop wij dat doen over borstvoeding. Niemand verwacht dat hij een piano zal kopen (zonder voorkennis) en een week later een concerto zal kunnen spelen. Ze hebben niet het gevoel dat ze gefaald hebben als ze het niet kunnen. Niemand verwacht dat hij in een dag of twee een andere taal vloeiend spreekt, ook al is taal natuurlijk. Niemand verwacht zelfs dat hij een 5k kan lopen zonder een couch to 5k programma. Waarom hebben we in hemelsnaam het gevoel dat we falen als we problemen hebben om iets te doen wat we nog nooit gedaan hebben, zelden om ons heen gedaan zien worden en waar we eigenlijk geen kennis van hebben?

De waarheid is dat iedereen in het begin worstelt. Misschien op verschillende manieren. Sommigen kunnen problemen hebben met een diepe beet. Sommigen kunnen worstelen met de intensiteit van hun baby’s behoeften. Sommigen worstelen met een zieke baby, geboortecomplicaties of een baby die helemaal niet aanslaat. Anderen kunnen worstelen met de druk van hun familie om anderen te laten voeden. Iedereen heeft zijn eigen moeilijkheden als de hele familiedynamiek onder je verschuift terwijl je aan de steile leercurve van borstvoeding en ouderschap begint. Weet je wat het verschil is tussen moeders die borstvoeding blijven geven zo lang als ze willen en moeders die ermee stoppen? Steun!

In Noorwegen krijgt 98% van de baby’s borstvoeding. Op de leeftijd van 6 maanden krijgt 80% van de baby’s nog borstvoeding. Noorse vrouwen zijn niet anders dan vrouwen in Noord-Ierland. Ok, er is een mogelijkheid dat ze langer en blonder zijn (heb ik daar genoeg stereotypen geraakt??) maar hun borsten werken op dezelfde manier als de jouwe. Het echte verschil is dat borstvoeding geven normaal is. Het wordt gezien. Kinderen, tieners en volwassenen zien het. We observeren en we leren. Ik ben nooit in Noorwegen geweest, maar ik heb wel deelgenomen aan veel steungroepen voor borstvoeding en wat ik weet is dat als een moeder een probleem tegenkomt en het met andere moeders bespreekt, ze zal horen: “oh ja, dat is mij ook overkomen. Dit heeft geholpen” of “lees dit artikel” of “praat met deze persoon”. Ik vermoed dat je cultureel gezien een bepaald punt bereikt waarop genoeg mensen borstvoeding geven en de verwachtingen realistischer worden en de ondersteuningsmogelijkheden bekender worden.

Een boodschap voor vandaag

Als je dit vandaag leest en je worstelt ermee, wil ik 3 dingen tegen je zeggen:

1. Zoek je netwerk

Als je familie- en vriendennetwerk om je heen borstvoeding niet begrijpen en je niet actief steunen, breid dan je netwerk uit. Als je een La Leche League-groep bij jou in de buurt hebt, ga dan mee. Als je een andere borstvoedingsgroep in de buurt hebt, ga dan. Mensen aarzelen vaak om naar een borstvoedingsgroep te gaan, maar ook dat is gewoon een cultureel gebrek aan begrip. Je zou waarschijnlijk ook niet aarzelen om naar een afslankclub te gaan als je wilt afvallen, of naar een hardloopclub als je die couch to 5k wilt doen. Op z’n minst zou je waarschijnlijk een loopmaatje vinden. Wat je bij die steungroep zult vinden zijn vrouwen – net als jij. Sommigen hebben met dezelfde dingen te maken, anderen met andere dingen. Sommigen die net in die fase van gemakkelijke borstvoeding zijn gekomen, anderen die al heel lang voeden omdat het, als het eenmaal makkelijk is, ZO makkelijk is. Bij een afslankclub of een hardloopclub vind je soms vrouwen die een geweldige week hebben gehad en anderen die het die week veel zwaarder hebben gehad. Wat ze gemeen hebben is dat ze werken, leren en vooruitgaan.

Borstvoeding steungroepen zijn hetzelfde. Als je regelmatig terugkomt, zul je nieuwe moeders zien aankomen. Je zult dezelfde woorden horen als waarmee je aankwam, dezelfde zorgen en problemen. Je zult je realiseren dat je die problemen niet meer hebt. Soms is terugblikken de enige manier om vooruitgang te zien!

Als er geen plaatselijke groep bij je in de buurt is, zoek er dan een online. Je zult online goede peer support vinden. Je krijgt geen kopje thee en je ziet geen moeders die hun baby verzorgen, maar je vindt wel vrienden en steun en een kans om te praten over wat er aan de hand is. Vrouwen die elkaar steunen is iets geweldigs. Daar zijn we voor gemaakt, en we gedijen en groeien in die omgeving.

2. Zoek je plaatselijke IBCLC

Peer support is een prachtig en absoluut noodzakelijk iets, maar als je het moeilijk hebt, heb je ook meer nodig. Je hebt iemand nodig die kan herkennen waardoor je worstelt en hoe je verder kunt komen. Je hebt iemand nodig die luistert naar wat je bezighoudt en die je problemen niet bagatelliseert, maar die je emotioneel steunt en ook werkt aan de borstvoedingskwestie. Een IBCLC (international board certified lactation consultant) is wereldwijd de gouden standaard in borstvoedingsondersteuning. Een IBCLC brengt een paar uur met je door, meestal bij je thuis, om je zorgen te bespreken, je te helpen met het aanleggen en vastklikken, een zorgplan en waar nodig een voedingsplan op te stellen en volgt dat zorgplan met je op. Wanneer we de NHS hebben, kan het vreemd lijken om naar de privésector te kijken voor hulp bij borstvoeding, maar helaas zijn er maar heel weinig NHS IBCLC’s in de gemeenschap in Noord-Ierland. Vroedvrouwen en gezondheidsbezoekers hebben gewoon niet dezelfde opleiding als een IBCLC, en hebben niet altijd de vaardigheden om te helpen met een oplossing voor borstvoeding. Een IBCLC kost over het algemeen maar een klein deel van de kosten van flesvoeding, flesjes en spenen in het eerste jaar en kan vaak helpen om de zaken voor jou volledig om te draaien. Als je het moeilijk hebt, neem dan contact op. U verdient het om van deze ervaring met uw baby te genieten.

3. Reframe het leerproces

Een pasgeborene voedt zo vaak dat als de borstvoeding niet gaat zoals u hoopte, u er gedurende de dag steeds weer aan wordt herinnerd. Als je problemen hebt met het aanhappen of pijn hebt, ervaar je dat steeds weer als je baby voedt. Het is gemakkelijk om aan het eind van de dag alleen het probleem te zien en je te laten overweldigen door het gevoel dat je het niet kunt. Vaak beschrijven moeders het gevoel dat ze hun baby tekort doen. Als je aan het eind van de dag bent gekomen, kijk dan terug en herformuleer wat er die dag is gebeurd. Psychologen beschrijven 2 mindsets die mensen kunnen aannemen: een vaste mindset en een groeimindset.

Reframe je dag met een groeimindset. Als je baby niet aanslaat, maar wel geperste melk drinkt, erken dan dat je baby jouw melk krijgt, en denk aan de vele bestanddelen in die melk, die alleen voor je baby bestemd is. Je lichaam maakt elk van die bestanddelen aan voor je baby. Als uw baby aanslaat maar u pijn heeft, bedenk dan dat zowel u als uw baby aan het leren zijn. Onthoud dat u x dagen / weken geleden deze baby nog nooit borstvoeding had gegeven. Onthoud dat uw baby sinds die tijd borstvoeding krijgt. Realiseer u alles wat uw baby aan uw borst heeft gekregen – voeding, troost, fysiologische regulatie (hartslag, temperatuur, ademhaling), emotionele en fysieke veiligheid. Als uw baby nog niet uitsluitend borstvoeding heeft gegeven en dat is uw doel, stel het dan als een doel waar u naar op weg bent. Zoals bij elke vaardigheid gaat de vooruitgang niet altijd in een rechte lijn, maar als je terugkijkt zie je het. Kijk terug naar de afgelopen week – zie je een verandering? Dit is nog steeds relevant nadat u borstvoedingsondersteuning hebt gezocht, want er zal nog steeds een periode zijn waarin u beiden aan het leren bent.

Vind de successen in uw borstvoeding. Als je baby die dag één keer goed heeft gevoed – dat is een succes. Als je aan het eind van de dag nog steeds toegewijd bent aan het geven van borstvoeding – dat is een succes. Concentreer je op dat succes. Een goede IBCLC of borstvoedingsconsulent zal je helpen om de successen van je dag te vinden en te vieren. Werk aan het zorgplan dat je met je IBCLC hebt gemaakt en onthoud dat elke vaardigheid oefening vergt. Als je in de sessie aan nieuwe afkicktechnieken hebt gewerkt, geef jezelf dan de tijd om die nieuwe technieken natuurlijker en gemakkelijker voor je te laten worden. Iedereen valt in de eerste dagen, maar met de juiste steun wordt het beter, en beter.

Geef jezelf de tijd en wees mild en positief voor jezelf met je gedachten. Je bent niet aan het falen. Jullie zijn aan het leren. Samen.

Verstrekte informatie

Lokale borstvoedingsondersteuningsgroepen

(Internationaal) Bronnen voor het vinden van borstvoedingshulp @KellyMom

In Ierland & Noord-Ierland:

• www.facebook.com/lllni
• www.lalecheleagueireland.com
• www.breastfedbabies.org/support-groups

Online collegiale ondersteuning in Noord-Ierland:

• www.facebook.com/groups/BreastfeedinginNorthernIreland

Vind een IBCLC

Vind een IBCLC (bronnen @KellyMom)

Vind een Lactatiekundige van de International Lactation Consultant Association

In Ierland & Noord-Ierland:

• www.carolsmyth.co.uk
• Vind een lactatiekundige van de Association of Lactation Consultants in Ireland

Meer informatie over IBCLC’s:

• Wat is een IBCLC? van de International Lactation Consultant Association