What Milk Is Best?

Om u te helpen uw boodschappen te stroomlijnen, hebben de geregistreerde diëtisten en artsen van het Pritikin Longevity Center onlangs de vele soorten melk onder de loep genomen die momenteel verkrijgbaar zijn.

Hier volgen hun aanbevelingen om u te helpen beslissen welke melk het beste is, welke redelijk zijn, en welke gewoon in de schappen moeten blijven.

Welke melk is de beste? Welke melk is de slechtste?

“We hebben twee winnaars,” zegt Kimberly Gomer, MS. RD, Director of Nutrition at Pritikin.

De eerste is magere (ook wel vetvrije of vetvrije) koemelk. “Met magere melk krijg je de belangrijkste voedingsrijkdommen die we in melk verwachten – calcium, vitamine D, vitamine B-12 en eiwitten – maar zonder het slagaderschadelijke verzadigde vet dat in 1%, 2% en volle melk zit.”

Ook, merkt Kimberly op, laat je niet misleiden door te denken dat 1% of 2% melk betekent dat slechts 1% of 2% van de calorieën van de melk uit vet komt.

Het feit is dat 2% melk in feite ongeveer 35% van zijn calorieën uit vet haalt. (1% melk is ongeveer 20% vet.)

Hoe komt de zuivelindustrie hiermee weg? De overheid staat het toe om vet te meten als een percentage van het gewicht. In gewicht is het vet in 2% melk niet veel, slechts 2% van het totale vloeibare gewicht.

Maar hier is het probleem. Er is nooit een gezondheidsrichtlijn geweest die ons heeft verteld om te letten op vet als percentage van het gewicht. Gezondheidsdeskundigen hebben ons altijd opgedragen te letten op vet als percentage van het aantal calorieën. Een portie 2% melk van één kopje bevat ongeveer 130 calorieën, en 45 daarvan zijn vetcalorieën. Dus meer dan een derde van de calorieën komt van vet, en drie vijfde van dat vet is dodelijk verzadigd vet.

Als u lactose-intolerant bent, is een andere “beste melk” keuze vetvrije Lactaid.

Verzuurde sojamelk (oorspronkelijk of ongezoet) is meestal de beste keuze, omdat je, net als bij vetvrije koemelk, al het goede binnenkrijgt (calcium, vitamine D en B-12, en eiwitten) en geen van de slechte dingen (verzadigd vet).

Maar verwacht niet dat sojamelk, op zichzelf, het totale en LDL (slechte) cholesterolgehalte verlaagt.

Ja, in het verleden suggereerde de wetenschap dat soja-eiwit het cholesterolgehalte zou kunnen verlagen. In 1999 oordeelde de Food and Drug Administration zelfs dat 25 gram soja-eiwit per dag het cholesterolgehalte kon verlagen en het risico op hartaandoeningen kon helpen verminderen.

Maar in de afgelopen jaren is het bewijs voor de voordelen van soja verzwakt.

In 2011, bijvoorbeeld, gaven onderzoekers van de University of Southern California 325 gezonde, postmenopauzale vrouwen 25 gram per dag van ofwel soja-eiwit of melkeiwit. Na drie jaar waren er geen sterke gegevens die een significante verlaging van het cholesterolgehalte aantoonden in de sojagroep in vergelijking met de melkeiwitgroep.

Bovendien was de progressie van atherosclerose, aangetoond door scans van de wand van de halsslagader, hetzelfde voor beide groepen vrouwen.

Nou zeker, je doet goede dingen voor je cholesterolgehalte en cardiovasculaire gezondheid als je sojamelk drinkt in plaats van verzadigde-vetrijke zuivel zoals volle melk, 2% melk, en 1% melk, om nog maar te zwijgen van room-zware concoctions zoals Frappucinos.

Dus als je van verrijkte sojamelk geniet, en de smaak ervan verkiest boven vetvrije koemelk, blijf er dan gerust van genieten.

Waarschuwing: Scan altijd de etiketten van voedingsmiddelen

Als je te gast bent geweest in het Pritikin Center in Miami, weet je waar we hiermee naartoe gaan. Magere melk, sojamelk, of welke melk dan ook is geen beste keuze, verre van dat, als je de ingrediëntenlijst leest en ontdekt dat het vol zit met toegevoegde suikers en andere ongezonde toevoegingen.

Op het etiket met voedingsfeiten, zoek naar 0 gram verzadigd vet, niet meer dan 5 gram cholesterol, en een calorie-natriumverhouding die 1 op 1 is, of heel dichtbij. Een gemakkelijke tip: Zoek gewone melk, geen dingen zoals chocolade- en aardbeiensmaakvarianten.

Zeg, wat?

Sommigen van u hebben misschien recente krantenkoppen gezien die verklaren: “Magere melk kan uw risico op diabetes verhogen.” Ze kwamen uit een studie die 3333 volwassenen ongeveer 17 jaar volgde. Het concludeerde dat hogere concentraties zuivelvetzuren in het bloed geassocieerd waren met lagere percentages diabetes type 2.

Maar de studie leverde eigenlijk geen bewijs dat mensen die magere melk drinken meer kans hebben om diabetes type 2 te krijgen.

Het was slechts een observationele studie. Een observationele studie kijkt naar mensen. Het vindt verbanden, maar het kan je niet vertellen of het drinken van volle (volvette) melk een afname van het diabetesrisico veroorzaakte, of dat het drinken van magere melk een toename van de ziekte veroorzaakte. Misschien was er iets anders aan de hand met de magere melkdrinkers, zoals een familiegeschiedenis van diabetes, dat hen ertoe bracht magere melk te verkiezen boven volle melk. Onbekende variabelen zoals deze, vaak woekerend in observationele studies, kunnen de gegevens verwarren op een manier die vreemde resultaten oplevert.

Wees dus huiverig voor sensatiebeluste krantenkoppen. En altijd, trek je terug en kijk naar het grote geheel. Wat de enorme overmacht aan gegevens ons vertelt, is dat de consumptie van een vetrijk dieet en een hoge inname van verzadigd vet uit voedingsmiddelen zoals volle melk het risico op het ontwikkelen van type 2 diabetes aanzienlijk verhogen.

Geacht de Cleveland Clinic. Hun diabetesvoorlichters beoordelen volle melk als “een van de top 10 slechtste keuzes als je diabetes hebt.” Volle melk “heeft te veel vet, wat kan leiden tot gewichtstoename. Schakel over op 2 procent, 1 procent – of nog beter: magere melk.” Onze diabetesvoorlichters bij Pritikin zijn het hiermee eens.