Endorfines, moleculen die door de hypofyse en de hypothalamus worden geproduceerd om pijn te verlichten en een gevoel van welbehagen te geven. De naam is afgeleid van “endogene morfine,” wat betekent inwendig geproduceerde morfine. Een zeer passende omschrijving, want de identificatie van deze verbindingen is voortgekomen uit de ontdekking dat uit opium geïsoleerde moleculen, zoals morfine, pijnverlichting boden door receptoren op zenuwcellen te stimuleren. Receptoren zijn specifieke eiwitmoleculen die zijn geconfigureerd om zich te binden aan opiaten. Maar waarom zou het lichaam receptoren ontwikkelen voor moleculen die gevonden worden in een papaver die in het Oosten groeit? Misschien, zo dachten onderzoekers, lijkt morfine toevallig op een soort molecule die het lichaam zelf aanmaakt om pijn te reguleren. En in 1975 vonden Dr. Hans Kosterlitz en collega John Hughes aan de Universiteit van Aberdeen zo’n molecule. In feite vonden zij twee nauw verwante moleculen, beide gewonnen uit varkenshersenen. Ze noemden ze “enkefalinen” van het Griekse “in de hersenen”. De enkefalines bleken pentapeptiden te zijn, moleculen bestaande uit vijf aminozuren die aan elkaar gekoppeld zijn. Later werd ontdekt dat langere ketens van aminozuren, die alle de enkefaline-structuur hadden, opiaatreceptoren stimuleerden en endorfine werden genoemd.
Heden ten dage wordt de term endorfine gebruikt om alle verschillende peptiden te beschrijven die opiaat-achtige activiteit hebben. Kosterlitz ontdekte niet alleen endorfines, hij ontdekte ook dat er subtypes van opiaatreceptoren bestaan, waardoor de mogelijkheid ontstond dat er een soort receptor zou kunnen zijn voor pijnbestrijding en een andere die verantwoordelijk is voor verslaving aan opiaten. Deze ontdekking bracht het onderzoek op gang naar geneesmiddelen die op één receptor zouden kunnen werken zonder de andere te stimuleren, wat misschien zou kunnen leiden tot niet-verslavende opiaten. Endorfine wordt ook aangemaakt tijdens een orgasme en wordt in verband gebracht met de “runners’ high”. Sommige studies hebben zelfs gesuggereerd dat acupunctuurnaalden het vrijkomen van endorfine stimuleren, gebaseerd op de waarneming dat naloxon, een geneesmiddel dat opiaatreceptoren blokkeert, de effecten van acupunctuur teniet kan doen. Er zijn ook aanwijzingen dat het placebo-effect te wijten is aan het vrijkomen van endorfine. Patiënten die verlichting van pijn krijgen na behandeling met een suikerpil, zien de pijn vaak terugkeren nadat ze zijn ingespoten met naloxon.