Het is geen understatement om te zeggen dat we ons midden in een wereldwijde energiecrisis bevinden. We bereiken het einde van onze afhankelijkheid van niet-hernieuwbare energiebronnen zoals olie, kolen en aardgas. Nu voorspeld wordt dat de oliebronnen in slechts vier decennia zullen opdrogen, is het zoeken naar hernieuwbare energiebronnen die onze auto’s, huizen en bedrijven draaiende houden zonder ons milieu te verwoesten.
Eén hoop voor onze energietoekomst ligt in waterstof — een oneindig hernieuwbare en relatief vervuilingsvrije brandstof die zowel door wetenschappers als politici wordt gezien als een levensvatbaar alternatief voor fossiele brandstoffen. Het idee van waterstofenergie is zo aanlokkelijk dat de regering-Bush al in 2003 1,2 miljard dollar toezegde voor onderzoek en ontwikkeling op het gebied van waterstof.
Advertentie
Maakt de waterstof-brandstofceltechnologie zijn belofte van een schone en efficiënte energiebron waar? Dat hangt af van hoe het wordt geproduceerd. Aan de ene kant is waterstof overvloedig aanwezig in bronnen zoals aardgas en water — en in tegenstelling tot fossiele brandstoffen is waterstof betrekkelijk milieuvriendelijk. In feite is het in wezen vervuilingsvrij. Een waterstofcel in een auto produceert geen emissies; de enige stoffen die via de uitlaat vrijkomen zijn waterdamp en warmte. Ook bij de productie van waterstofcellen komt geen vervuiling vrij, op voorwaarde dat hernieuwbare bronnen zoals water of zonne-energie worden gebruikt in het productieproces. En alsof dat nog niet genoeg is, is waterstofbrandstof ongeveer drie keer zo efficiënt als benzine.
Ook is waterstof niet altijd schoon te produceren. Het is duur om waterstof uit water te halen. Niet-hernieuwbare bronnen van waterstof, zoals olie en aardgas, zijn veel goedkoper, maar het gebruik ervan legt nog steeds een beslag op onze voorraden fossiele brandstoffen. Ironisch genoeg doet de koolstofdioxide die vrijkomt bij de productie van waterstof uit fossiele brandstoffen alle voordelen voor het milieu teniet. Deskundigen zeggen dat waterstof dat tijdens het productieproces ontsnapt, de ozonlaag nog verder kan aantasten en de opwarming van de aarde kan verergeren. Er zijn ook nog andere problemen: Wetenschappers worstelen nog steeds met de vraag hoe ze waterstof moeten opslaan. Omdat waterstof zo’n lage energiedichtheid heeft, moet het onder hoge druk worden opgeslagen en vervoerd – wat het omvangrijk en onpraktisch maakt. Het drukprobleem maakt een ander probleem met waterstofenergie nog groter; net als benzine is waterstof zeer ontvlambaar, maar in tegenstelling tot gas heeft het geen geur. Er moeten sensoren worden gebruikt om een lek op te sporen voordat waterstof kan ontbranden. Een ander probleem is de behoefte aan voldoende tankstations om alle waterstofauto’s in het hele land te bevoorraden. Zijn de producenten van waterstofbrandstof bereid om op vrijwel elke hoek een waterstofstation te plaatsen?
Bent u nog vaag over waterstof en waterstof-brandstofceltechnologie? Op de volgende pagina worden alle basisprincipes behandeld.
Advertentie