Transcript
Wist u dat Umbrella en Excess Liability eigenlijk niet hetzelfde zijn?
Het kan verwarrend zijn omdat ze samen in één sectie op een Accord 25 COI Formulier worden vermeld, maar het zijn in feite elk hun eigen polissen. In deze video zullen we het verschil uitleggen tussen paraplu- en overmatige aansprakelijkheid
IRMI definieert de paraplu-aansprakelijkheidsdekking als – een polis die is ontworpen om bescherming te bieden tegen catastrofale verliezen.Het wordt over het algemeen geschreven over verschillende primaire aansprakelijkheidsbeleid, zoals de commerciële auto-polis, CGL-polis, polissen voor aansprakelijkheid voor watervoertuigen en vliegtuigen, en werkgeversaansprakelijkheidsdekking.
Maar wat betekent dit eigenlijk?
De paraplupolis dient drie doelen:
- het biedt bovengrenzen wanneer de limieten van onderliggende aansprakelijkheidspolissen zijn uitgeput door de betaling van claims;
- het daalt en pakt op waar de onderliggende polis ophoudt wanneer de totale limiet van de onderliggende polis in kwestie is uitgeput door de betaling van claims;
- en het biedt bescherming tegen sommige claims die niet worden gedekt door de onderliggende polissen, onder voorbehoud van de aanname door de genoemde verzekerde van een zelfverzekerd retentie.
Dus, de Umbrella of Excess Policy is de dekking die kicks in nadat we zijn uitgeput van de commerciële algemene aansprakelijkheid, auto aansprakelijkheid, of elke andere polis het zit bovenop.
Nou, je zult Excess en Umbrella vaak door elkaar horen gebruiken, maar ze verwijzen eigenlijk naar twee volledig verschillende polissen die fundamenteel hetzelfde doen – met één groot verschil:
Specifieke Excess Policy: een polis geschreven om extra limieten van verzekering te bieden om te beschermen tegen verliezen voor specifieke polissen. In veel gevallen kan dit slechts één polis zijn, zoals de CGL.
Als de excedentpolis een “specifiek excedent” is boven de CGL, dan zal de excedentpolis, als er een claim ontstaat op de auto- of werkgeversaansprakelijkheidsverzekering die hun limieten uitput, niet in staat zijn om in te springen en te reageren op deze gedekte verliezen op deze polissen (omdat ze niet worden beschouwd als onderliggende dekking).
Om dit te verhelpen, kan een verkoper specifieke excespolissen kopen om de auto, werkgeversaansprakelijkheid enzovoort te dekken.
Een algemene excespolis zit als het ware bovenop een aantal polissen, meestal GL, Auto en Workers Comp.
Het grote verschil tussen een excess policy en een paraplupolis is echter dat de polis, zoals het woord impliceert, ‘excess’ is over de onderliggende verzekeringsdekking, maar NIET breder dan die onderliggende dekking.
Een paraplupolis kan in een paar gevallen breder zijn dan de onderliggende dekking – het typische voorbeeld is dat een paraplupolis kan ‘naar beneden vallen’ en autoaansprakelijkheid in het buitenland dekken, ook al strekt de commerciële autopolis zijn grondgebied niet uit tot het buitenland. Een paraplupolis wordt gewoonlijk geschreven om het eigen risico te dekken van de CGL-, auto- en werkgeversaansprakelijkheid (onderdeel van een werknemerscompensatiepolis) polissen, maar kan ook andere polissen omvatten zoals buitenlandse aansprakelijkheid, media-aansprakelijkheid, vliegtuigaansprakelijkheid enzovoort.