Wat is fitness?

Het klassieke artikel “Wat is fitness?” van Greg Glassman is een belangrijk onderdeel van de theorie en praktijk van CrossFit. Het is zo’n belangrijk artikel dat alle leden verplicht zijn er een link naar te plaatsen op hun homepagina. Je vindt onze link helemaal onderaan rechts op je pagina waar staat “CrossFit Journal gratis uitgave”. Omdat het zo’n belangrijk artikel is, en ik begrijp hoe weinig aandacht het krijgt, wil ik het in onze bronnenrubriek zetten voor een snelle en gemakkelijke referentie, en het onderwerp openstellen voor discussie. Dus download het artikel van de link hierboven, bekijk de onderstaande inleiding, en vertel ons wat je denkt.

First, CrossFit is het enige fitnessprogramma dat fitness heeft gedefinieerd op een manier die meetbaar, waarneembaar en herhaalbaar is. Dat is nogal wat. Wat als je bedrijf bestond uit het tunen en repareren van auto’s, maar je kon geen “auto” definiëren? Dat klinkt belachelijk, maar andere programma’s beweren het doel van fitness na te streven zonder ooit duidelijk te definiëren wat ze willen bereiken. Onaanvaardbaar! Bovendien, hoe kunnen we onze resultaten meten en vergelijken met een norm als we die norm niet definiëren?

De uiteenzetting van coach Glassman over de meerdere manieren waarop CrossFit fitness definieert, bepaalt onze norm. Deze meervoudige definities geven ons ook verschillende contexten om fitness te begrijpen, wat welkom is, want fitness is een zeer complex onderwerp. CrossFit’s drie definities van fitness zijn

1. 10 algemene fysieke vaardigheden. Kracht. Uithoudingsvermogen. Uithoudingsvermogen. Flexibiliteit. Kracht. Snelheid. Coördinatie. Behendigheid. Evenwicht. Nauwkeurigheid. Deze tien woorden beschrijven de overheersende kenmerken van bijna elke activiteit die je tegenkomt, en daarom beschrijft je bekwaamheid in elk ervan je fitheid. Wij mensen zijn meestal vrij goed in een paar, middelmatig in de meeste, en verschrikkelijk tekort in een paar. Verbetering van sommige van deze vaardigheden komt door training: het stimuleren van fysiologische veranderingen in je lichaam. Andere worden ontwikkeld door oefening: het ontwikkelen van je zenuwstelsel om taken uit te voeren binnen je huidige fysieke mogelijkheden. Kracht en snelheid tenslotte worden ontwikkeld door een combinatie van zowel training als oefening.
2. Vermogen tot willekeurige fysieke taken: De hopper. Stop elke denkbare workout (niet alleen CrossFit WODs – elke denkbare workout) in een trechter. Draai de trechter en haal er dan willekeurig een training uit. Hij/zij die het fitst is zal het beste presteren over een groot aantal van deze willekeurige taken. Wat is de taak die je het meest vreest als je uit de trechter komt? Een lange loop? Pullups? Een enkele rep kracht? Kan er redelijkerwijs iets uit de trechter komen wat voor jou totaal een non-starter is? Die zwakte verhelpen is het beste wat je kan doen voor je algemene fitheid. CrossFit heeft ontdekt dat je meer vooruitgang boekt door je te wijden aan het verbeteren van je tekortkomingen in plaats van je sterke punten te blijven verbeteren. Bovendien lijkt het verbeteren van je tekortkomingen een versterkend effect te hebben op al je niet-deficiënte vaardigheden. Dit is zowel onverwacht als zeer cool. We begrijpen het niet, maar we weten dat het gebeurt.
3. Capaciteit in de drie metabolische paden: fosfocreatine, glycolytisch, en oxidatief. Een metabolische route is gewoon een methode die uw lichaam gebruikt om ATP te produceren, de valuta van het lichaam van energie die wordt besteed door je spieren. U bent zo fit als uw capaciteit in elk van deze paden. De fosfocreatine-route is voor een korte, explosieve ATP-productie. De glycolytische route levert energie tijdens middellange trainingen van ~30 seconden tot ~4 minuten. De oxidatieve route is uw vermogen om aeroob (uit zuurstof) energie te produceren. Deze route levert lage hoeveelheden energie gedurende zeer lange perioden. Veel mensen zijn fit in een enkel pad. CrossFitters streven ernaar om in allemaal fit te zijn.

Naast de drie fitnessnormen van CrossFit, worden in het artikel nog enkele belangrijke concepten aangestipt:

• Het continuüm van ziekte naar wellness naar fitness. Het is allemaal een maat voor hetzelfde. Fitness is slechts een gevorderde staat van welzijn, en een bescherming tegen ziekte. Ziekte is de afwezigheid van fitheid. Dit is niet zozeer van toepassing op sniffles als wel op degeneratieve ziektes. In essentie is het moeilijk voor oma om haar heup te breken als ze de botdichtheid en bindweefselsterkte van Conan de Barbaar heeft van drie decennia krachttraining.
• Een praktische gids voor fitness in 100 woorden: Eet vlees en groenten, noten en zaden, wat fruit, weinig zetmeel, en geen suiker. Houd de inname op een niveau dat de training ondersteunt, maar geen lichaamsvet. Oefen en train de belangrijkste oefeningen: Deadlift, clean, squat, presses, clean and jerk, en snatch. Beheers ook de basis van gymnastiek: pull-ups, dips, touwklimmen, push-ups, sit-ups, presses to handstand, pirouettes, flips, splits, en houdingen. Fiets, ren, zwem, roei, etc, hard en snel. Mix deze elementen vijf of zes dagen per week in zoveel combinaties en patronen als je creativiteit toelaat. Routine is de vijand. Houd trainingen kort en intens. Leer en beoefen regelmatig nieuwe sporten.
• CrossFit streeft naar verbetering van de werkcapaciteit in brede tijd- en modaliteitsdomeinen. In de praktijk betekent dit dat je je prestaties verbetert in veel verschillende fysieke taken die veel verschillende hoeveelheden tijd vergen om te voltooien. Dit varieert van maximale inspanningstrainingen van minder dan vijf seconden tot hero workouts die meer dan een uur kunnen duren. Grafisch gezien is dit het gebied onder de curve op een plot van je vermogensafgifte in al die tijdsdomeinen. Bekijk de grafiek hieronder voor een hypothetische atleet. Als je ervan uitgaat dat we gegevens hebben over het vermogen van deze atlete in veel verschillende trainingen op een bepaald moment in de tijd, dan kun je haar tijd en haar vermogen voor elke training uitzetten. Het vermogen is gewoon een functie van de belasting die ze gebruikt, de afstand die ze aflegt en de benodigde tijd. Dan trekken we de blauwe lijn, die een best passende trendlijn is gevormd door alle uitgezette trainingsgegevens. Dit is de werkcapaciteit van de atlete over een groot aantal tijd- en modaliteitsdomeinen op één enkele dag in haar leven. Klik op de grafiek om een iets grotere versie te openen.

We bereiken fitness door het gebied onder deze curve op te bouwen, hopelijk door het naar boven te verschuiven en capaciteit te ontwikkelen in alle tijdsdomeinen. Trouwens, het gebied onder een curve van kracht versus tijd (een vergelijkbaar maar niet identiek concept) staat bekend als impuls, wat deel uitmaakt van de ontstaansgeschiedenis van de naam “CrossFit Impulse.”

Coach Glassman heeft ook een interessante theorie voorgesteld als een uitvloeisel van het idee van werkcapaciteit in brede tijd- en modale domeinen: het driedimensionale model van fitness en gezondheid. Hier is hoe het werkt. Neem de 2D-plot van de werkcapaciteit van een atleet op een momentopname in de tijd en breid die uit langs een derde dimensie die de duur van haar leven voorstelt. De resulterende 3D-plot is “gezondheid.” Coach Glassman heeft voorgesteld om gezondheid te definiëren als de geïntegreerde werkcapaciteit over een heel leven. Natuurlijk, het heeft een aantal kronkels en beperkingen, maar het is niettemin behoorlijk interessant. Als we over perfecte gegevens zouden beschikken over iemands prestaties in alle tijdsdomeinen, en deze gegevens zouden registreren in de loop van het leven van de atleet, dan zouden we een grafiek kunnen construeren zoals de 2D-grafiek hierboven voor elk jaar van haar leven. De grafiek zou op en neer bewegen en van vorm veranderen naarmate ze opgroeide, haar werkcapaciteit ontwikkelde, sterke en zwakke punten ontwikkelde, en ouder werd. Als we al die grafieken in drie dimensies met elkaar zouden verbinden, zouden we een grafiek als de onderstaande krijgen. Klik erop om een iets grotere versie te openen.

Deze blauwe stippellijn is gewoon de 2D-plot van werkcapaciteit over brede tijd- en modaliteitsdomeinen die we eerst onderzochten, genomen op de leeftijd van 40 jaar.

Alle 2D-plots op elke leeftijd van het leven van de atleet vormen de 3D-grafiek van haar gezondheid. Het driedimensionale model van de gezondheid bevindt zich nog in een beginstadium. Het is nog niet zo canoniek als de werkcapaciteit op brede tijd- en modaliteitsdomeinen, maar op een dag zal dat misschien wel zo zijn. De bovenstaande grafieken hebben een paar beperkingen. Ten eerste zijn de eenheden van het gemiddelde geleverde vermogen slechts een algemene gok en niet nauwkeurig. De grafiek is niet bedoeld om de precieze vermogensafgifte van een training te laten zien, of de relatie tussen vermogensafgifte in verschillende trainingen, dus gebruik hem niet op deze manier. Ten tweede is het onmogelijk om de capaciteit van een atleet in al deze trainingen op een gegeven dag te kennen, dus terwijl we aannemen dat de gegevens voor een enkel tijdstip zijn, moeten ze noodzakelijkerwijs over een lange periode worden genomen.

Kunt u problemen vinden met deze concepten? Bestaat er een beter model? Zijn deze modellen echt wetenschappelijk (meetbaar, waarneembaar en herhaalbaar)? Is de werkcapaciteit gedurende het hele leven een nauwkeurige maatstaf voor “gezondheid?” Wat is “gezondheid”? Dit staat allemaal nog ter discussie, dus ga de discussie hieronder aan.