Bone spur
Overzicht | Oorzaken | Symptomen | Diagnose | Behandeling | FAQ
Overzicht
Een botspoor, of osteofyt, is een uitsteeksel van bot dat zich ontwikkelt en groeit langs de rand van gewrichten. Botsporen komen vrij vaak voor bij mensen boven de 60 jaar. Het is niet de uitloper zelf die het echte probleem vormt; pijn en ontsteking beginnen op te treden wanneer de uitloper tegen zenuwen en botten wrijft.
Oorzaken
Naarmate we ouder worden, degenereren de tussenwervelschijven in onze wervelkolom op natuurlijke wijze en verliezen ze een deel van hun natuurlijke schokabsorberende vermogen. Factoren die bijdragen aan dit proces en het versnellen zijn stress, letsel, slechte houding, slechte voeding en familiegeschiedenis.
Het is niet ongewoon voor mensen met artrose om botsporen te krijgen. Osteoartritis is een degeneratieve aandoening waarbij gewrichtskraakbeen begint af te slijten, waardoor bot tegen bot wrijft. Als gevolg hiervan kan het lichaam nieuw bot gaan aanmaken om zich hiertegen te beschermen, waardoor een botspoor ontstaat.
Symptomen
- Rug- en nekpijn
- Pijn die uitstraalt door een arm en/of been
- Prominente knobbels op de handen, voeten of wervelkolom
- Gevoeligheid
- Branden
- Spierkrampen
Diagnose
Hieronder volgen enkele van de diagnostische instrumenten die uw arts kan gebruiken om inzicht te krijgen in uw aandoening en om het beste behandelplan voor uw aandoening te bepalen.
- Anamnese: Door een gedetailleerde anamnese af te nemen, krijgt de arts een beter inzicht in de mogelijke oorzaken van uw rug- en nekpijn, wat kan helpen bij het uitstippelen van de meest geschikte behandeling.
- Lichamelijk onderzoek: Tijdens het lichamelijk onderzoek zal uw arts proberen de bron van de pijn aan te wijzen. Er kunnen ook eenvoudige tests voor flexibiliteit en spierkracht worden uitgevoerd.
- Röntgenfoto’s zijn meestal de eerste stap in diagnostische testmethoden. Röntgenfoto’s tonen botten en de ruimte tussen botten. Ze zijn echter van beperkte waarde, omdat ze geen spieren en gewrichtsbanden laten zien.
- MRI (magnetic resonance imaging) maakt gebruik van een magnetisch veld en radiogolven om zeer gedetailleerde beelden van de binnenkant van uw lichaam te genereren. Omdat röntgenstralen alleen botten laten zien, zijn MRI’s nodig om zachte weefsels zoals de tussenwervelschijven in de wervelkolom zichtbaar te maken. Deze vorm van beeldvorming is zeer veilig en meestal pijnloos.
- CT-scan/myelogram: Een CT-scan is vergelijkbaar met een MRI in die zin dat het diagnostische informatie geeft over de interne structuren van de wervelkolom. Een myelogram wordt gebruikt om een uitpuilende tussenwervelschijf, een tumor of veranderingen in de botten rond het ruggenmerg of de zenuwen vast te stellen. Een plaatselijk verdovingsmiddel wordt in de lage rug geïnjecteerd om het gebied te verdoven. Vervolgens wordt een lumbaalpunctie (ruggenmergpunctie) verricht. Er wordt een kleurstof in het wervelkanaal gespoten om te onthullen waar de problemen liggen.
- Elektrodiagnostiek: Elektrische testen van de zenuwen en het ruggenmerg kunnen worden uitgevoerd als onderdeel van een diagnostische workup. Deze tests, die elektromyografie (EMG) of somato sensory evoked potentials (SSEP) worden genoemd, helpen uw arts te begrijpen hoe uw zenuwen of ruggenmerg door uw aandoening worden beïnvloed.
- Botscan: Botbeeldvorming wordt gebruikt om infectie, maligniteit, fracturen en artritis in elk deel van het skelet op te sporen. Botscans worden ook gebruikt voor het vinden van laesies voor biopsie of excisie.
- Discografie wordt gebruikt om de interne structuur van een schijf te bepalen. Het wordt uitgevoerd met behulp van een plaatselijke verdoving en injectie van een kleurstof in de schijf onder röntgengeleiding. Een röntgenfoto en een CT-scan worden uitgevoerd om de samenstelling van de schijf te bekijken en te bepalen of de structuur normaal of abnormaal is. Behalve hoe de schijf eruit ziet, zal uw arts ook eventuele pijn in verband met deze injectie noteren. Het voordeel van een discogram is dat de arts kan bevestigen welk niveau van de schijf de oorzaak is van uw pijn. Dit garandeert dat de operatie succesvoller zal zijn en vermindert het risico dat de verkeerde schijf wordt geopereerd.
- Injecties: Pijnstillende injecties kunnen de rugpijn verlichten en geven de arts belangrijke informatie over uw probleem, evenals een overbruggingstherapie.
Behandeling
Het doel bij de behandeling van botsporen is om de pijn te minimaliseren en eventuele extra gewrichtsschade te voorkomen. Behandelmethoden kunnen zijn: gewichtsverlies, rekoefeningen en fysiotherapie, rust en ijs. Injecties kunnen de ontsteking lang genoeg verminderen om de symptomen te verlichten. Medicijnen zoals ibuprofen of injecties kunnen worden toegediend tegen de pijn. Botsporen kunnen operatief worden verwijderd in geval van ernstige schade en misvorming.
FAQs
Hoe kan artrose de wervelkolom beïnvloeden en een botspoor veroorzaken?
Artrose kan zeer ernstige gevolgen hebben voor de wervelkolom. Het is een degeneratieve aandoening waarbij gewrichtskraakbeen kan beginnen te slijten, waardoor bot tegen bot wrijft. Als gevolg hiervan kan het lichaam nieuw bot gaan produceren om zich hiertegen te beschermen, waardoor een botspoor ontstaat.
Hoe kan ik zien of ik een botspoor heb?
Botsporen kunnen over het algemeen worden opgespoord door middel van röntgenfoto’s, die een beeld kunnen geven van eventuele benige afzettingen.
Heb ik een operatie nodig om een botspoor te behandelen?
Omdat botsporen meestal een bewijs zijn van een onderliggend probleem, moet dit hoofdprobleem eerst worden aangepakt. Dit kan de behandeling van degeneratieve discusziekte, artritis en osteoporose omvatten. Deze aandoeningen kunnen vaak succesvol worden behandeld met niet-chirurgische methoden.