Difterie is een potentieel dodelijke bacteriële infectie die vooral de neus en keel aantast, en soms de huid.
Difterie is zeer besmettelijk. Het wordt veroorzaakt door een bacterie genaamd Corynebacterium diphtheriae.
De infectie wordt meestal opgelopen na nauw of langdurig contact met iemand die de aandoening heeft of de infectie bij zich draagt.
De bacteriën produceren toxinen die de ontwikkeling van een dik, grijs membraan veroorzaken dat de keel en de amandelen bedekt en tot verstikking kan leiden.
Andere gevaarlijke complicaties zijn verlamming en hartfalen als de giftige stoffen zich door het lichaam verspreiden.
In gevorderde stadia kan difterie het hart, de nieren en het zenuwstelsel beschadigen.
Zelfs met behandeling kan difterie dodelijk zijn – tot 10 procent van de mensen die difterie hebben, sterft eraan.
De sterfte is het hoogst bij kinderen onder de 15.
In oktober 2020 bevestigde het ministerie van Volksgezondheid van Peru het eerste geval van difterie in 20 jaar. De patiënt is een 5-jarig meisje dat in een zeer arme wijk van centraal Lima woont. Het meisje had alleen geboortevaccinaties gekregen, maar niet de daaropvolgende boosterdoses die nodig zijn om immuniteit tegen deze ziekte te behouden.
Oorzaken van difterie
Difterie is een infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Corynebacterium diphtheriae.
Difterie wordt overgedragen van persoon op persoon, meestal via respiratoire druppels, zoals hoesten of niezen.
Zelden kunnen mensen ziek worden door het aanraken van open zweren of kleding die in aanraking is geweest met de zweren van iemand die ziek is van difterie.
Een persoon kan ook difterie oplopen door in contact te komen met een voorwerp, zoals speelgoed, dat besmet is met difterie-veroorzakende bacteriën.
Symptomen van difterie
Tekenen en symptomen van difterie beginnen meestal twee tot vijf dagen nadat een persoon besmet is geraakt en kunnen zijn:
- Een dik, grijs membraan dat de keel en de amandelen bedekt
- Keelpijn en heesheid
- Vergrote lymfeklieren in de hals
- Moeilijke of snelle ademhaling
- Nasale afscheiding
- Koorts en rillingen
- Malaise
Bij sommige mensen, infectie met difterie-veroorzakende bacteriën veroorzaakt slechts een milde ziekte, of geen duidelijke tekenen en symptomen.
Besmette mensen die zich niet van hun ziekte bewust zijn, worden dragers genoemd, omdat zij de infectie kunnen verspreiden zonder ziek te zijn.
Difterie van de huid (cutaan)
Een tweede vorm van difterie kan de huid aantasten en de typische pijn, roodheid en zwelling veroorzaken die met andere bacteriële huidinfecties gepaard gaan.
Ucera bedekt met een grijs membraan kunnen zich ook ontwikkelen bij cutane difterie.
Hoewel cutane difterie vaker voorkomt in tropische klimaten, komt het ook in andere landen voor, vooral bij mensen met een slechte hygiëne die in overvolle omstandigheden leven.
Complicaties van difterie
Respiratoire problemen
De bacteriën die difterie veroorzaken, produceren een toxine dat het weefsel in de directe omgeving van de infectie – meestal de neus en de keel – beschadigt.
Op die plaats produceert de infectie een hard, grijsgekleurd membraan dat bestaat uit dode cellen, bacteriën en andere stoffen.
Dit membraan kan de ademhaling belemmeren.
Beschadiging van het hart
Diftherietoxine kan zich via de bloedbaan verspreiden en andere lichaamsweefsels beschadigen, zoals de hartspier, waardoor complicaties kunnen ontstaan zoals ontsteking van de hartspier (myocarditis).
De schade aan het hart door myocarditis kan mild zijn, met kleine afwijkingen op een elektrocardiogram, of ernstig, met congestief hartfalen en plotselinge dood tot gevolg.
Nervebeschadiging
Het toxine kan ook zenuwbeschadiging veroorzaken.
Typische doelwitten zijn de zenuwen in de keel, waar een slechte zenuwgeleiding moeilijkheden bij het slikken kan veroorzaken.
De zenuwen in de armen en benen kunnen ook ontstoken raken, waardoor spierzwakte ontstaat.
Als de C. Het difterietoxine beschadigt de zenuwen die de ademhalingsspieren helpen aansturen, waardoor deze verlamd kunnen raken.
Ademhaling kan dan onmogelijk zijn zonder beademingsapparaat of een ander hulpmiddel om te helpen ademen.
Behandeling van difterie
Als difterie wordt vermoed, wordt u onmiddellijk opgenomen op een isolatieafdeling in het ziekenhuis om de verspreiding van de infectie naar anderen te stoppen.
Als het grijswitte vlies de ademhaling bemoeilijkt, wordt het geheel of gedeeltelijk verwijderd.
Een difterie-infectie wordt behandeld met twee soorten medicijnen:
- Antibiotica om de difteriebacterie te doden. Penicilline of erytromycine wordt gebruikt om difterie te behandelen.
- Difterie-antitoxinen om de effecten van het door de bacterie geproduceerde toxine te neutraliseren.
De meeste mensen die difterie hebben, hebben een antibioticakuur van 14 dagen nodig.
Na deze tijd wordt getest of alle bacteriën verdwenen zijn.
Als er nog difteriebacteriën aanwezig zijn, moet u misschien nog 10 dagen antibiotica blijven slikken.
Nadat u de behandeling hebt voltooid, bent u niet meer besmettelijk voor andere mensen.
U mag de isolatieafdeling echter pas verlaten als uit tests blijkt dat u volledig vrij bent van infectie.
De zieke moet na behandeling een difterievaccin krijgen, omdat het hebben van difterie niet altijd voorkomt dat u de infectie opnieuw krijgt.
Cutane difterie
Cutane difterie is difterie die de huid aantast in plaats van de keel.
Het wordt behandeld door besmette wonden grondig te wassen met water en zeep.
Twee weken later wordt u onderzocht om er zeker van te zijn dat alle bacteriën verdwenen zijn.
Onderzoek en behandeling van naaste contacten
Iedereen die nauw contact heeft gehad met de zieke, zoals gezins- of familieleden, bezoekers en iedereen die met de zieke heeft gezoend of seks heeft gehad, moet onmiddellijk naar de dokter voor tekenen van difterie.
Difterietests bestaan uit het nemen van een monster van cellen uit de neus om te testen op difteriebacteriën.
Nabije contacten van de zieke krijgen antibiotica voorgeschreven.
Het is heel belangrijk dat zij het hele behandelingsplan afmaken.
Zo nodig krijgen zij ook een boosterdosis difterievaccin.
Een medewerker in de gezondheidszorg die iemand met difterie heeft verzorgd, moet mogelijk ook worden onderzocht en behandeld.
Het risico om difterie op te lopen van collega’s of schoolvrienden is zeer gering.
vaccinatie tegen difterie
Alle kinderen moeten tegen difterie worden ingeënt als onderdeel van het routinevaccinatieprogramma voor kinderen.
Volwassenen moeten overwegen zich te laten vaccineren tegen difterie als onderdeel van het routinevaccinatieprogramma voor kinderen.
Alle kinderen moeten zich laten vaccineren tegen difterie als onderdeel van het routinevaccinatieprogramma voor kinderen.
Volwassenen moeten overwegen zich te laten vaccineren tegen difterie als onderdeel van het routinevaccinatieprogramma voor kinderen.
Alle kinderen moeten zich laten vaccineren tegen difterie als onderdeel van het routinevaccinatieprogramma voor kinderen.