De “Ring van Vuur” is een aaneenschakeling van onderzeese vulkanen en aardbevingsplaatsen aan de randen van de Stille Oceaan.
Om deze video te bekijken dient u JavaScript in te schakelen en te upgraden naar een webbrowser die HTML5-video ondersteunt
Deze vulkaanuitbarsting onder water bij de Brimstone-opening op NW Rota-1, gezien in 2006, was de eerste uitbarsting die ooit in actie is gezien. Video met dank aan Submarine Ring of Fire 2006 Expedition, NOAA/PMEL. Download (mp4, 12.4 MB)
De meeste actieve vulkanen op aarde bevinden zich onder water, langs de toepasselijke naam “Ring van Vuur” in de Stille Oceaan. Bestaande uit meer dan 450 vulkanen, de Ring van Vuur strekt zich uit over bijna 40.250 kilometer (25.000 mijl), loopt in de vorm van een hoefijzer (in tegenstelling tot een echte ring) van de zuidpunt van Zuid-Amerika, langs de westkust van Noord-Amerika, over de Beringstraat, naar beneden door Japan, en in Nieuw-Zeeland.
De Ring van Vuur is het resultaat van plaat tektoniek. Veel van de vulkanische activiteit vindt plaats langs subductiezones, dat zijn convergerende plaatgrenzen waar twee tektonische platen samenkomen. De zwaardere plaat wordt onder de andere plaat geschoven (of gesubducteerd). Wanneer dit gebeurt, ontstaat door het smelten van de platen magma dat door de bovenliggende plaat naar boven stijgt en als een vulkaan naar de oppervlakte uitbarst.
Subductiezones zijn ook de plaatsen waar zich de diepste oceaangeulen van de aarde bevinden en waar zich diepe aardbevingen voordoen. De geulen ontstaan doordat de ene plaat onder de andere subduceert en naar beneden wordt gebogen. Aardbevingen ontstaan als de twee platen tegen elkaar schuren en als de subductieplaat doorbuigt.