Mijn man heeft diabetes type 1 en dat wisten we niet totdat hij voor een lichamelijk onderzoek ging en de arts zei dat zijn lichaam in “ketose” was (zichzelf uitschakelde). We hadden dat niet verwacht omdat hij er gezond uitzag, en we geen symptomen herkenden behalve regelmatig plassen. Op welke leeftijd moeten we onze drie kinderen (13, 15 en 16 jaar) laten controleren? Zijn er meer duidelijke tekenen bij kinderen? Raadt u een bepaald dieet aan als uitgangspunt om beter te eten? Sorry voor de vele vragen, ik probeer alleen mijn informatie op een rijtje te krijgen. Bij voorbaat hartelijk dank voor uw tijd om deze vragen te beantwoorden. Nog een fijne dag.
– Christina, Texas
Dit zijn allemaal geweldige vragen. Ontdekken dat jij of een dierbare type 1 diabetes heeft, kan overweldigend zijn – en verontrustend voor ouders die zich zorgen maken dat hun kinderen het risico lopen de ziekte te krijgen. Wat geweldig dat u erover nadenkt om te proberen dat te voorkomen!
Er is geen definitief antwoord op uw vraag over vroegtijdige screening. Ten eerste, ook al heeft uw man type 1 diabetes, dat betekent niet dat uw kinderen de ziekte ook zullen krijgen. In feite krijgen maar heel weinig kinderen van diabetische ouders de ziekte. Het slechte nieuws is dat we geen manier hebben om te bepalen wie wel en wie geen diabetes krijgt. Ten tweede, zelfs als we de specifieke erfelijke aanleg voor diabetes kennen, zijn er veel factoren in de omgeving die nog niet zijn ontdekt als triggers. Als we deze factoren zouden kennen, zouden we misschien kunnen werken aan het verminderen van hun invloed. Ten derde weten we niet hoe snel iemand die het genetische risico draagt, daadwerkelijk diabetes ontwikkelt. Zij kunnen de ziekte vroeg ontwikkelen of het kan vele jaren duren voordat diabetes vaste voet aan de grond krijgt. Ten vierde hebben we geen effectieve behandeling of preventieve maatregel om type 1 diabetes te voorkomen bij degenen die het grootste risico lopen om het te ontwikkelen.
In het licht van al deze factoren is de beste manier om vooruit te komen het volgende:
- Zorg ervoor dat uw kinderen regelmatig worden gecontroleerd en praat met uw kinderarts over nieuwe ontwikkelingen op het gebied van vroege diagnose en preventie-inspanningen. Er zijn studies gaande waarvan de resultaten ons meer zullen leren over hoe we verder moeten gaan. Er kunnen ook onderzoeksprojecten zijn waaraan uw kinderen kunnen deelnemen en die hen toegang geven tot genetische en immunologische tests die niet beschikbaar zijn voor het grote publiek. Deze tests kunnen u een beter idee geven van de specifieke kansen van uw kinderen om diabetes te ontwikkelen.
- Laat uw kinderen vanaf nu tweejaarlijks of jaarlijks bloedglucosetests ondergaan om te voorkomen dat ernstige symptomen zoals ketose de prikkel zijn voor een diagnose.
- Waak voor de volgende tekenen en symptomen: overmatige dorst, frequent urineren, gewichtsverlies, vermoeidheid of wazig zien; en veel minder vaak voorkomende tekenen van ketose, waaronder misselijkheid en braken, buikpijn, lethargie, en verminderde alertheid en snelle ademhaling. Dit zijn dezelfde tekenen en symptomen als bij volwassenen.
- Hoewel er geen specifieke voedingssupplementen of dieetaanbevelingen zijn, zal een gezonde levensstijl en het behouden van een gezond gewicht in het algemeen helpen. Specifieke aanbevelingen zijn afhankelijk van de caloriebehoefte, het activiteitenniveau en de voorkeuren van uw kinderen. Ik vertel mijn patiënten vaak dat hun eerste loyaliteit bij voeding ligt – zorgen dat ze voldoende voedingsstoffen (d.w.z. vitaminen, mineralen en proteïne-inname) binnenkrijgen die nodig zijn om te overleven. In het geval van kinderen is het belangrijk om rekening te houden met hun groei en ontwikkelingsbehoeften. U kunt een diëtist raadplegen voor specifieke suggesties.
Tot slot kan de omgang met een diabetische ouder voor kinderen een beangstigende ervaring zijn. Ik zou adviseren dat u en uw man de dagelijkse routines van zijn zorg normaliseren, waaronder thuis bloedglucosetesten, doktersbezoeken, dieet- en bewegingsschema’s, insuline-injecties, en het bespreken van de symptomen van hoge en lage suikerspiegels. Op deze manier kunt u crises voorkomen en uw kinderen laten zien dat diabetes een aandoening is die onder controle kan worden gehouden als u maar goed voor uzelf zorgt. Deze kennis zal hen enorm helpen in het geval dat bij hen ooit diabetes wordt vastgesteld, hoe klein die kans ook is. De beste wensen voor u en uw man en kinderen. Ik hoop dat alles goed gaat.