Heb je ooit gemerkt dat wanneer je heel stil bent, je de geluiden van de natuur begint te horen? Als je stil bent, hoor je vogels fluiten, boombladeren ritselen en krekels tsjirpen.
Of je nu stil bent of niet, de vogels en de bladeren gaan gewoon door met het maken van geluid. Ondertussen zullen krekels alleen tsjirpen als er stilte is.
Krekels zijn gevoelig voor trillingen en geluiden van de vloer. Het maakt deel uit van het verdedigingsmechanisme van een krekel om stil te worden zodra hij ongewenste, mogelijk roofzuchtige wezens in de buurt kan waarnemen.
Omdat de meeste roofdieren overdag actief zijn, tsjirpen krekels ’s nachts.
Horen zonder oren
Krekels hebben geen oren zoals wij. In plaats daarvan hebben ze een paar trommelvliesorganen aan hun poten, die trillen als reactie op vibrerende luchtmoleculen (geluid voor mensen), in de omringende lucht. Een speciale receptor genaamd het chordatale orgaan vertaalt de trilling van het tympanale orgaan in een zenuwimpuls, die de hersenen van de krekel bereikt.
Een krekel is altijd op zijn hoede voor roofdieren. Zijn lichaamskleur is meestal bruin of zwart en past goed in de meeste omgevingen. Maar, wanneer hij trillingen voelt, reageert hij op de zenuwimpuls door te doen wat hij kan om zich het best te verbergen – hij wordt stil. Krekels zijn uiterst gevoelig voor trillingen. Hoe zacht of stil je ook probeert te zijn, een krekel krijgt een waarschuwingszenuwimpuls.
Voel het lawaai
Lawaai is voor een mens niets anders dan trillingen die door de lucht reizen en onze oren bereiken.
Denk aan het dreunen van een luide, diepe basdrum of de bas van je muziekinstallatie die harder staat. Mensen kunnen de muziek op dat moment voelen. Aan de hand van dit voorbeeld is het gemakkelijk te zien hoe geluid en trilling met elkaar verweven zijn. Gewoonlijk horen mensen in het dagelijks leven eerst iets, maar krekels voelen het altijd.
Krekelzang
Mannetjeskrekels zijn de communicatoren van de soort. De vrouwtjes wachten op de zang van de mannetjes om het paringsritueel aan te sporen. Vrouwtjeskrekels tsjirpen niet. De mannetjes maken een tsjilpend geluid door de randen van hun voorvleugels tegen elkaar te wrijven om vrouwelijke partners aan te roepen. Dit tegen elkaar wrijven wordt stridulatie genoemd.
Verschillende soorten krekelliederen staan op het repertoire van sommige soorten. Het roeplied trekt vrouwtjes aan en stoot andere mannetjes af, en is tamelijk luid. Het hofmakingslied wordt gebruikt wanneer een vrouwtjeskrekel in de buurt is en moedigt haar aan om met de roeper te paren. Een triomfzang wordt gedurende een korte periode na een geslaagde paring geproduceerd en kan de paringsband versterken om het vrouwtje aan te moedigen eieren te leggen in plaats van een ander mannetje te zoeken.
Krekelsjirps vertellen temperatuur
Krekels sjirpen in verschillende snelheden, afhankelijk van hun soort en de temperatuur van hun omgeving. De meeste soorten tsjirpen sneller naarmate de temperatuur hoger is. Het verband tussen temperatuur en de tsjirpsnelheid staat bekend als de wet van Dolbear. Volgens deze wet is het tellen van het aantal tsjirpen dat de in de Verenigde Staten veel voorkomende sneeuwboomkrekel in 14 seconden voortbrengt, en het optellen van 40, een benadering van de temperatuur in graden Fahrenheit.
Hoe vang je een krekel
Als je geduld hebt, kun je een tsjirpende krekel besluipen. Elke keer dat je beweegt, zal hij stoppen met tsjirpen. Als u heel stil blijft zitten, zal hij uiteindelijk besluiten dat het veilig is, en weer beginnen te roepen. Blijf het geluid volgen, stop telkens als het stil wordt, en je zult uiteindelijk je krekel vinden.