Het oude gezegde: “Katten kwijlen, honden kwijlen.” Wij kattenliefhebbers weten dat onze viervoeters kieskeurige poetsers zijn – met andere woorden, ze blijven graag schoon. Katten kwijlen dus zelden op de manier waarop onze hondachtige metgezellen dat doen.
Wat betekent het als katten kwijlen?
Als u merkt dat uw kat kwijlt, is dit hoogst abnormaal en rechtvaardigt het een bezoek aan de dierenarts. Kwijlen is vaak het gevolg van onderliggende medische problemen bij katten, zoals:
- Tandaandoening
- Nierfalen
- Corrosief gif
- Plantvergiftigingen
- Trauma
- Vreemde lichamen
- Kanker
Tandaandoening waardoor uw kat kwijlt
Feline resorptieve laesies (vaak feline odontoclastische resorptieve laesie of FORL genoemd) zijn een veel voorkomende oorzaak van tandaandoeningen bij katten, en resulteren in aanzienlijke pijn in de mond en kwijlen. FORL, ook wel cervicale lijn erosies, caviteiten, nek laesies, en externe of interne wortel resorpties genoemd, kunnen optreden op het niveau waar het tandvlees de tand raakt. Vaak is FORL te zien als een rode lijn langs het tandvlees in de bek van uw kat. Als er echter veel tandsteen (verharde tandplak) op de tand zit, kan dit het tandvleesletsel verbergen. FORL is uiterst pijnlijk en kan leiden tot gevoelige monden, breuken van de tanden, lusteloosheid, een vieze geur uit de bek en kwijlen. Onbehandeld kan het chronische pijn bij uw kat en zelfs gewichtsverlies veroorzaken.
Nierfalen waardoor uw kat kwijlt
Een van de nummer 1 doodsoorzaken van katten is nierfalen, en het kan zowel in acute als chronische toestand voorkomen. Chronisch nierfalen (CRF) kan resulteren in klinische tekenen van gewichtsverlies, toegenomen dorst, toegenomen urineren (opgemerkt door grotere klonten urine in de kattenbak), verdunde urine, halitose (d.w.z. slechte adem), en kwijlen. De nieren filteren normaal gesproken BUN en creatinine (twee afvalproducten van het lichaam) uit het bloed. Wanneer deze waarden zich ophopen in de bloedstroom, ontstaan er uremische zweren in de mond, slokdarm en maag. Bij CRF geldt: hoe eerder u de klinische verschijnselen opmerkt, hoe eerder uw dierenarts de ziekte kan behandelen en hoe langer de kat kan overleven! Uw dierenarts kan behandelen met:
- IV vloeistoffen
- Bloedwerk controle
- Medicatie
- Een eiwitarm dieet
- Maagbeschermers
Corrosieve giffen waardoor uw kat gaat kwijlen
Omdat katten een veranderd levermetabolisme hebben (glucuronidatie genoemd) in vergelijking met honden, zijn ze niet in staat om drugs of chemicaliën zo goed te metaboliseren. Bepaalde huishoudelijke producten zoals wasmiddel, vloeibare potpourri en andere schoonmaakmiddelen kunnen bij honden irriterend zijn (en algemene verschijnselen zoals braken en diarree veroorzaken), maar kunnen bij katten bijtend zijn. Dit kan resulteren in brandwonden in de bek, op de tong, en in de slokdarm en maag. Accidentele vergiftiging kan resulteren in ernstig kwijlen. Als u denkt dat uw kat iets bijtends binnenkrijgt, probeer dan voorzichtig en voorzichtig de mond te spoelen met water en bied iets lekkers aan (zoals kippenbouillon, tonijnwater uit blik, melk, enz.) om de slokdarm te spoelen en het gif uit de mond te verdunnen. Neem bij twijfel onmiddellijk contact op met uw dierenarts, spoeddierenarts of ASPCA Animal Poison Control en zoek onmiddellijk veterinaire hulp.
Giftige planten waardoor uw kat gaat kwijlen
Zekere giftige planten bevatten onoplosbare calciumoxalaatkristallen en kunnen intense verbranding van de bek veroorzaken wanneer ze per ongeluk door katten worden ingenomen. Planten zoals:
- Calla lelie
- Vredeslelie
- Diffenbachia
- Elephant ear plant
- Umbrella plant
- Mother-in-law’s tongue
Dankzij, zijn onoplosbare calciumoxalaatplanten minimaal giftig voor katten, maar ze kunnen wel leiden tot hevig kwijlen. Als u denkt dat uw kat aan een van deze planten heeft gezeten, probeer dan voorzichtig en voorzichtig de bek met water te spoelen en bied iets lekkers aan (zoals kipfilet, tonijnwater uit blik, melk, enz.) om de bek te spoelen. Meestal is veterinaire hulp niet nodig bij dit soort onoplosbare calciumoxalaat planten, tenzij er overvloedig braken en incapetentie wordt geconstateerd. Zorg er wel voor dat het geen gevaarlijker of dodelijker plant was, zoals een paaslelie! Klik hier voor meer informatie over de zeer gevaarlijke paaslelievergiftiging.
Trauma waardoor uw kat gaat kwijlen
Er zijn belangrijke veiligheidsredenen waarom katten beter binnen kunnen blijven. Door uw kat binnen te houden, minimaliseert u het risico op een trauma (bijv. aangereden door een auto, aangevallen door een hond, etc.). Als specialist in spoedeisende hulp zie ik vaak dat katten ernstige kaakbreuken oplopen na een trauma, en een luxatie van het tempomandibulaire gewricht of een kaakbreuk kan leiden tot ernstig kwijlen (doordat de bek niet meer kan worden gesloten). Zoek in geval van twijfel onmiddellijk de hulp van een dierenarts voor een grondig mondonderzoek en eventuele röntgenfoto’s.
Vreemde voorwerpen waardoor uw kat kwijlt
Zelden kunnen katten per ongeluk draad inslikken met een naald er nog aan. Ongewone vreemde voorwerpen kunnen vast komen te zitten in de tong, het zachte of harde gehemelte of achter in de keel, met pijn in de mond, kwijlen en het onvermogen om de mond te sluiten tot gevolg. Ook hier kan een dierenartsonderzoek, een verdoofd mondonderzoek en röntgenfoto’s nodig zijn!
Kanker waardoor uw kat kwijlt
Katten – vooral degenen die wit zijn met een gebrek aan pigmentatie – kunnen meer risico lopen op het ontwikkelen van een kwaadaardige, agressieve kanker genaamd plaveiselcelcarcinoom (SCC). Hoewel dit zich overal kan ontwikkelen, ontwikkelt SCC zich vaak in het oog, de mond en de oren. Klinische tekenen van kanker – vooral in de mond – kunnen zijn:
- Drolen
- Halitose
- Niet eten
- Voer uit de bek laten vallen
- Gewichtsverlies
- Niet in staat de bek te sluiten
In geval van twijfel, neem contact op met uw dierenarts voor een onderzoek om er zeker van te zijn dat er geen onderliggende oorzaak is voor kwijlende katten. Hoewel normaal voor veel honden, houden onze elegante, schone katten niet van kwijlen!