Het voorhoofd en de vingertoppen zijn de meest gevoelige delen voor pijn, volgens de eerste door wetenschappers gemaakte kaart van hoe het vermogen om pijn te voelen varieert in het menselijk lichaam.
Gehoopt wordt dat de studie, waarbij vrijwilligers pijn werd toegebracht zonder hen aan te raken, de naar schatting 10 miljoen mensen in het Verenigd Koninkrijk die lijden aan chronische pijn zou kunnen helpen door artsen in staat te stellen lasers te gebruiken om zenuwschade in het hele lichaam te controleren. Dit zou een kwantitatieve manier bieden om de progressie of regressie van een aandoening te monitoren.
Hoofdauteur Dr Flavia Mancini, van het UCL Institute of Cognitive Neuroscience, zei: “De gevoeligheid voor aanraking is al meer dan een eeuw bekend, en wordt dagelijks getest in de neurologie om de toestand van de sensorische zenuwen op het lichaam te beoordelen. Het is opvallend dat tot nu toe niemand hetzelfde had gedaan voor pijn.”
In de studie werden 26 geblinddoekte gezonde vrijwilligers met behulp van een paar lasers kortstondig pijnprikken gewaar op verschillende delen van hun lichaam zonder enige aanraking, om ons vermogen te bepalen om te bepalen waar het pijn doet, bekend als “ruimtelijke scherpte”.
Soms werd slechts één laser geactiveerd, en soms beide. De deelnemers werd gevraagd of ze één steek of twee voelden, op verschillende afstanden tussen de twee stralen en onderzoekers registreerden de minimale afstand tussen de stralen waarbij mensen in staat waren om nauwkeurig te zeggen of het één steek of twee waren.
“Deze meting vertelt ons hoe nauwkeurig mensen de bron van pijn op verschillende delen van hun lichaam kunnen lokaliseren,” zei senior auteur Dr Giandomenico Iannetti, van het UCL departement neurowetenschappen, fysiologie en farmacologie. “Aanraking en pijn worden gemedieerd door verschillende zintuiglijke systemen.”
De onderzoekers, wier werk is gepubliceerd in het tijdschrift Annals of Neurology en werd gefinancierd door de Wellcome Trust, ontdekten dat met uitzondering van de haarloze huid op de handen, de ruimtelijke scherpte verbetert naar het midden van het lichaam, terwijl de scherpte voor aanraking het beste is aan de extremiteiten.
Het ruimtelijke patroon was zeer consistent bij alle deelnemers. Het experiment werd ook uitgevoerd op een patiënt die geen tastzin had en de resultaten waren consistent met die van de gezonde vrijwilligers, waaruit blijkt dat de scherpte voor pijn geen functionerende tastzin vereist.
Dr Roman Cregg, van het UCL Centre for Anaesthesia, die een klinisch expert is die patiënten met chronische pijn behandelt, zei dat het onderzoek belangrijke implicaties had voor de beoordeling van chronische pijn, die momenteel de neiging heeft om te vertrouwen op het vragen aan patiënten om hun ongemak subjectief te beschrijven op een schaal van één tot 10.
“Deze methode biedt een opwindende, niet-invasieve manier om de toestand van pijnnetwerken in het hele lichaam te testen,” zei Cregg.
“Chronische pijn wordt vaak veroorzaakt door beschadigde zenuwen, maar dit is ongelooflijk moeilijk te controleren en te behandelen. De lasermethode kan ons in staat stellen zenuwbeschadigingen in het hele lichaam te volgen, waardoor we een kwantitatieve manier hebben om te zien of een aandoening beter of slechter wordt.”
Werkgerelateerde rugpijn wordt alleen al geschat op 4,9 miljoen dagen ziekteverzuim van werknemers, volgens de TUC.
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragrafen}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger