AIDS staat voor acquired immunodeficiency syndrome (verworven immunodeficiëntiesyndroom) en begon in de jaren ’80 in de Verenigde Staten als een probleem te worden opgemerkt. AIDS wordt veroorzaakt door een virus, het zogeheten humaan immunodeficiëntievirus, dat halverwege de jaren ’80 werd geïsoleerd en gezuiverd, en eind jaren ’80 werd een test ontwikkeld om na te gaan of mensen dit virus daadwerkelijk in hun lichaam hadden. Het HIV-virus werkt samen met een bepaald soort witte bloedcel, de T-cel, en bindt zich aan een bepaalde molecule op het oppervlak van deze T-cellen. En zo komt het de cellen binnen. Dus je kunt HIV zien als een door bloed overgedragen ziekteverwekker of een soort virus. Nu, wat gebeurt er als het HIV virus in de cel komt: HIV is een retrovirus, dus het heeft een RNA-genoom dat in DNA wordt omgezet. En het DNA integreert zich in de cel, en dan begint het RNA te maken, kopieën van zichzelf, die dan worden omgezet in eiwitten in het cytoplasma. En andere RNA’s worden verpakt in andere virussen die deze T-cellen verlaten en op zoek gaan naar andere T-cellen. En tijdens het proces van uitbreiding van het HIV-virus in deze T-cellen, worden de T-cellen disfunctioneel naarmate meer en meer T-cellen het virus oppikken via hun receptoren. En de patiënt begint zijn functie te verliezen, en dat is waarom ze een immunodeficiëntie syndroom krijgen. En op dit moment is er echt geen manier om iemand die het HIV-virus heeft, van het virus af te helpen. Maar er zijn medicijnen die verschillende delen van de HIV levensstijl remmen. En het was in het begin van de jaren negentig dat een afgestudeerde student in Boston met deze drie medicijnen afzonderlijk had geëxperimenteerd om te laten zien welke delen van de levensstijl, of beter gezegd de levenscyclus van het HIV-virus, ze remden, en toen op het lumineuze idee kwam dat als één medicijn behoorlijk goed werkt en twee en drie op zichzelf behoorlijk goed werken, ze misschien alle drie samen heel goed zouden werken. En dat werd gedaan in klinische proeven. En dat is de huidige state-of-the-art therapie voor AIDS; het wordt drievoudige medicijn therapie genoemd. En dit vertraagt echt de verspreiding van het HIV-virus en stelt patiënten die deze medicijnen nemen in staat een relatief normaal leven te leiden. Nu, er zijn weinig bijwerkingen met de lever en dingen, maar ik denk dat deze medicijnen zullen volstaan totdat we met een betere manier komen om van het HIV-virus af te komen.
David M. Bodine, Ph.D.