Bonen en peulvruchten worden vaak ten onrechte als synoniem voor elkaar gezien vanwege de verwantschap die ze hebben, maar ze verwijzen naar totaal verschillende dingen.
Ze hebben allebei veel vergelijkbare kenmerken, waaronder hun uiterlijk, voedingswaarde en geografische verspreiding, wat de verwarring over deze twee soorten granen alleen maar groter maakt.
Bonen vs Peulvruchten
Het verschil tussen Bonen en Peulvruchten is dat bonen gewoon een zeer grote subset van peulvruchten zijn.
Leguminosen verwijzen naar de planten van de Fabaceae-familie, die een peul dragen die aan beide kanten splitst en tussen één en twaalf vruchten of zaden bevat.
Bonen zijn echter één soort zaad van deze planten die tot een specifiek geslacht van de Fabaceae-familie behoort, bekend als phaseolus.
| Parameter van vergelijking | Bonen | Leguminosen |
|---|---|---|
| Wetenschappelijke groepering | Van de geslachten phaseolus | Van de plant Fabaceae |
| Wereldwijde variëteiten | 40000 | |
| Vitamine/mineralengehalte | Eiwit, koper, mangaan, vitamine B1, B6, E en K | Thiamine, riboflavine, foliumzuur, ijzer, magnesium |
| Wijdverspreid gevonden en geteeld in | Mexico, Midden-, en Zuid-Amerika | India en West-Azië |
| Bereiding | Moet 12+ uur geweekt worden | Vers, gedroogd, gekiemd, ingeblikt, geroosterd, gepureerd |
| Voorbeelden | Kidney, zwart, lima, mung | Lentils, beans, peanuts, peas |
Er zijn wereldwijd ongeveer veertigduizend verschillende soorten bonen in genenbanken, maar slechts een handvol daarvan wordt voor massaproductie gekweekt.
Elke bonensoort is een peulvrucht, aangezien ze afkomstig is van de peulen van een bloeiende Fabaceae plant, maar groene bonen en limabonen worden qua voedingswaarde niet tot dezelfde categorie gerekend als andere peulvruchten.
Dankzij hun hoge gehalte aan vitaminen, mineralen en vezels worden bonen vaak geclassificeerd als groente, en hun hoge gehalte aan fytonutriënten wordt verondersteld een rol te spelen bij het helpen bestrijden van chronische ziekten.
Een ding dat hen onderscheidt van de meeste groenten, en dat hun reputatie als een soort van “superfood” bevestigt, is het relatief hoge niveau van eiwitten die ze meestal bevatten.
Een kwart kopje gekookte zwarte bonen bevat dezelfde hoeveelheid eiwitten als een ons vlees. Echter, bonen missen een paar aminozuren in vergelijking met dierlijk vlees en worden daarom beschouwd als een eiwit van mindere kwaliteit.
Bij het bereiden van bonen is het erg belangrijk om de bonen minstens twaalf uur te weken voor het koken, en ze af te spoelen of het water minstens twee keer te verversen voor het koken.
Dit komt omdat veel soorten bonen een buitenste membraan hebben dat de opname van mineralen beperkt, of zelfs giftig is voor mensen als het niet voor consumptie wordt verwijderd.
De meest gebruikelijke methode om de bonen na het weken te koken is ze op een fornuis te koken, maar het is ook mogelijk om bonen te bakken of te frituren.
Pinto, zwart, nier, en farva zijn enkele van de meest bekende soorten bonen.
Wereldwijd zijn er ongeveer achttienduizend verschillende soorten peulvruchten, waarmee de plant van de familie Fabaceae wordt bedoeld.
Legumes in de context van voedsel kan ook verwijzen naar de vruchten van deze planten.
Leguminosen die worden gekweekt en door mensen worden gegeten, zoals erwten, linzen en sojabonen, worden peulvruchten genoemd, terwijl voederleguminosen worden geteeld als veevoeder, zoals luzerne en klaver.
Het woord peulvrucht komt van het Franse woord voor groente en kan worden gedefinieerd als een kruidachtige plant, struik, boom of wijnstok, met één tot twaalf zaden in een peul die aan beide kanten splitst als hij rijp is.
De voedingswaarde van peulvruchten is enorm, en om die reden staan ze bekend als het oorspronkelijke supervoedsel. Ze bevatten geen vet of cholesterol, en grote hoeveelheden vezels, eiwitten en vitaminen.
Een ander belangrijk punt om op te merken is de rol van de peulvrucht in de vruchtwisseling voor landbouwers.
Stikstof-fixerende bacteriën gehuisvest in knobbeltjes op de wortels van de Fabaceae plant zetten atmosferische stikstof om in meststof voor gewassen die zullen worden geplant na het oogsten van de peulvrucht.
Andere peulvruchten dan bonen hoeven niet noodzakelijk geweekt en gekookt te worden en kunnen vers, gedroogd, ingeblikt, gekiemd, geroosterd of gepureerd worden geconsumeerd.
Lenten, bonen, pinda’s en erwten zijn allemaal algemeen erkende en geconsumeerde peulvruchten.
Belangrijkste verschillen tussen bonen en peulvruchten
- Leguminosen zijn planten van de Fabaceae-familie die peulen hebben die aan beide kanten splitsen en tot een dozijn zaden bevatten. Bonen zijn een soort van deze zaden en zijn afkomstig van planten uit de geslachten Phaseolus.
- Er zijn ongeveer veertigduizend verschillende bonenvariëteiten in verschillende genenbanken over de hele wereld, terwijl er ongeveer achttienduizend peulvruchten zijn.
- Leguminosen bevatten thiamine, riboflavine, foliumzuur, ijzer, magnesium, terwijl bonen specifiek hoge gehaltes aan eiwit, koper, mangaan, en vitamine B1, B6, en K bevatten.
- India en West-Azië zijn de gebieden met de hoogste productie en consumptie van peulvruchten in de wereld (vooral linzen en kikkererwten), terwijl bonen het meest voorkomen in Mexico en in heel Midden- en Zuid-Amerika.
- Bonen moeten minstens twaalf uur weken voordat ze worden gekookt, wat bijna altijd gebeurt door koken, terwijl peulvruchten veel meer bereidingsmogelijkheden hebben.
- Legumes omvatten een breed scala aan voedingsmiddelen zoals erwten, pinda’s, linzen, kikkererwten, en bonen. Veel voorkomende soorten bonen zijn onder meer nier-, zwarte, fava- en snijbonen.
Het belangrijkste punt om op te merken bij het begrijpen van het verschil tussen peulvruchten en bonen is te zeggen dat alle bonen een grote subsectie van peulvruchten zijn.
Dit kan worden vergeleken met peulvruchten, dat een brede term is die de meeste peul- en zaadproducerende planten omvat.
In wetenschappelijke termen, peulvruchten behoren tot de Fabaceae familie van planten, en bonen behoren tot de genera phaseolus van die plantenfamilie.
Zowel bonen als peulvruchten zijn enkele van de meest beschikbare en voedzame voedingsbronnen die de mensheid kent, en regelmatige consumptie zou een lange weg naar een gezond dieet gaan.