By Lisa Rapaport
4 Min Read
(Reuters Health) – Zwangere vrouwen hebben nog een reden om het gebruik van een klasse antibiotica waartoe erytromycine, claritromycine en azitromycine behoren, te vermijden: het kan het risico van hun baby op geboorteafwijkingen verhogen, suggereert een Britse studie.
Vergeleken met vrouwen die penicilline kregen voorgeschreven tijdens hun eerste trimester, hadden moeders die antibiotica kregen in de macrolideklasse – die al in verband is gebracht met miskramen – 55% meer kans op een baby met grote geboorteafwijkingen, zo bleek uit de studie.
“Macroliden worden vaak voorgeschreven in de zwangerschap, en onze bevindingen suggereren dat het beter zou zijn om macroliden tijdens de zwangerschap te vermijden als alternatieve antibiotica kunnen worden gebruikt,” zei studieleider Heng Fan van University College London.
Veel zwangere vrouwen die allergisch zijn voor penicilline krijgen macroliden voorgeschreven voor bacteriële infecties, merken onderzoekers op in The BMJ.
Fan’s team onderzocht gegevens over 104.605 kinderen geboren van 1990 tot 2016 van wie de moeders penicilline of macroliden kregen voorgeschreven tijdens de zwangerschap.
Over het geheel genomen hadden 186 kinderen geboren uit moeders die macroliden voorgeschreven kregen op enig moment in de zwangerschap grote geboorteafwijkingen, waaronder misvormingen van de hersenen en het zenuwstelsel, hart en longen, spijsverteringskanaal, geslachtsorganen of urinewegen. Dat komt neer op een geboorteafwijking van 28 op de 1.000 baby’s.
De meeste vrouwen in de studie kregen penicilline voorgeschreven. Onder deze moeders hadden 1.666 kinderen grote geboorteafwijkingen, of 18 per 1.000 baby’s.
Macroliden die tijdens het eerste trimester werden ingenomen, werden in verband gebracht met een hoger risico op cardiovasculaire misvormingen, met een geboorteafwijkingspercentage van 11 op 1.000 baby’s, vergeleken met 7 op 1.000 baby’s voor penicilline.
Gebruik van erytromycine tijdens het eerste trimester was gekoppeld aan een 27 per 1.000 percentage ernstige misvormingen, tegenover 18 per 1.000 met penicilline.
Macrolide-gebruik tijdens elk trimester was ook gekoppeld aan een percentage genitale misvormingen van 5 per 1.000 versus 3 per 1.000 met penicilline.
Hoewel het risico op grote aangeboren afwijkingen hoger is met macroliden, is het risico nog steeds vrij laag en moet het worden afgewogen tegen de nog ernstiger problemen die zich kunnen ontwikkelen voor baby’s van wie de moeder onbehandelde bacteriële infecties heeft tijdens de zwangerschap, zei Fan per e-mail.
Baarmoederinfecties – een gebruik voor antibiotica tijdens de zwangerschap – kunnen de placenta beschadigen, bijdragen aan vroegtijdige bevalling en ook leiden tot aangeboren afwijkingen, bijvoorbeeld. Deze infecties kunnen ook de bevalling bemoeilijken en gevaarlijker maken voor moeders en baby’s.
In plaats van antibiotica te vermijden, zouden zwangere vrouwen penicilline moeten gebruiken tenzij ze een bevestigde allergie hebben, zei Fan. Macroliden moeten met voorzichtigheid worden gebruikt, en alleen wanneer penicilline geen optie is.
Naast geboortegebreken, zochten de onderzoekers ook naar verbanden tussen antibiotica en hersenverlamming, epilepsie, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en autisme, maar vonden geen verbanden.
De studie werd niet ontworpen om te bewijzen of of hoe bepaalde antibiotica geboortegebreken direct zouden kunnen veroorzaken.
Toch voegt het toe aan het bewijs dat suggereert dat macroliden zoveel mogelijk moeten worden vermeden tijdens de zwangerschap, zei Anick Berard van CHU Sainte-Justine en de Universiteit van Montreal.
“Gezien het feit dat infecties moeten worden behandeld tijdens de zwangerschap, stel ik voor minder-problematische antibiotica te gebruiken zoals penicilline of amoxicilline,” zei Berard, die niet betrokken was bij de studie, per e-mail. “Deze moleculen zijn veilig.”
Dit kan gemakkelijker gezegd dan gedaan zijn als zich meer bacteriën ontwikkelen die resistent zijn tegen behandeling met penicilline, merkte Berard op.