Wat zijn de beste akoestische gitaarliedjes ooit?
We houden van een levendig debat, hier bij Dawsons Music / Studio D, en een van de meest verhitte die we de laatste tijd hebben gehad ging over de vraag ‘wat zijn de beste akoestische gitaarliedjes ooit?’ (Steekt het blauwe contactpapier aan, en trekt zich terug op een veilige afstand…). Als onderwerp is het een soort mijnenveld. Om te beginnen, wat is een akoestisch gitaarliedje? Moet het alleen akoestische gitaar en zang bevatten? En dan hebben we het nog niet eens over de vraag welke songs uit de hele muziekgeschiedenis als de allerbeste moeten worden beschouwd. We gaan hier geen uitdaging uit de weg, dus hier zijn de tien beste akoestische gitaarliedjes EVER. Nou, zoals wij het zien in ieder geval. Je zou kunnen denken dat het gewoon ‘goede akoestische gitaarliedjes’ zijn, maar hey-ho. Ieder zijn ding’, zei de man terwijl hij het paard kuste… 😉
In willekeurige volgorde, Dawsons Music ’s tien beste akoestische gitaar songs, ooit!
Voor de duidelijkheid hebben we besloten dat we ‘akoestische gitaar song’ definiëren als een song met een akoestische gitaarpartij als centraal, prominent element.
The Beatles – Blackbird
Het was een vrij veilige gok dat The Beatles in deze lijst zouden voorkomen, ergens. Dit nummer van Paul McCartney is een masterclass in ingetogen akoestische songwriting. Het breekbare onderwerp wordt ondersteund door een prachtige, even breekbare akoestische gitaarpartij. Macca gebruikte in de loop der jaren een aantal akoestische gitaren, maar op dit nummer was het een MartinD28, hoewel hij het live meestal speelde op zijn Epiphone Texan (beide linkshandig, natuurlijk).
Bob Marley and the Wailers – Redemption Song
Redemption Song was het laatste nummer op Bob Marley’s laatste album Uprising. Hij leed aan kanker op het moment van de compositie en Redemption Song was een contrast met alles wat hij eerder had opgenomen. Met alleen een akoestische gitaar en zijn zang, lijkt het te gaan over thema’s die verband houden met zijn eigen gevoel van sterfelijkheid.
Pink Floyd – Wish you were here
Pink Floyd’s ‘Wish You Were Here’ gaat, net als een groot deel van het album waarop het staat (ook genaamd Wish You Were Here) over de inzinking van voormalig lid Syd Barret. Beginnend met een akoestische gitaar, blijkbaar bespeeld door een radio, groeit het uit tot een epos dat wordt uitgeroepen tot een van de beste nummers aller tijden. Het glinsterende 12-snarige geluid is waarschijnlijk afkomstig van Dave Gilmour’s Martin D12-28 (een 12-snarige Martin D28).
Bob Dylan – Blowin’ In The Wind
Er zijn talloze Bob Dylan-nummers die in deze lijst hadden kunnen staan, maar ‘Blowin’ In The Wind’ is misschien wel zijn bekendste akoestische gitaarliedje. Beschreven als een ‘protest’ nummer, verscheen dit nummer op zijn 1963 album de Freewheelin’ Bob Dylan, voor zijn controversiële (voor sommigen) beslissing om ‘elektrisch te gaan’.
Jeff Buckley – Lover, You Should’ve Come Over
Dit prachtige nummer is afkomstig van Jeff Buckley’s enige voltooide studio album, Grace. Dit nummer, waarvan gedacht wordt dat het over het einde van zijn relatie met Rebecca Moore gaat, draait om een delicate akoestische gitaarpartij, en slaagt erin intiem, breekbaar, episch, mooi en melancholisch tegelijk te zijn.
Nirvana – Where Did You Sleep Last Night
Hoewel Nirvana niet echt bekend staat om akoestische gitaarliedjes, is het MTV Unplugged album van de band uit Seattle gemakkelijk te evenaren met elk album dat de band ooit opnam. Dit nummer, een traditioneel Amerikaans volksliedje beroemd gemaakt door blueslegende Leadbelly, was een hoogtepunt van het album, en sloot het af met typische Nirvana heftigheid. En als Kurt Cobain tegen het einde van het nummer zijn kenmerkende wolvengehuil laat horen, durf ik je uit te dagen dat je nekharen niet overeind gaan staan…
Massive Attack – Teardrop Wel, er zit een prominente akoestische gitaarpartij in, wat is je probleem? Oké, ik overdrijf misschien een beetje, maar als een nummer zo goed is, neem je het me dan kwalijk? Teardrop’s fragiele akoestische gitaarlijnen en spaarzame beats, bouwen langzaam op naar een dichte, complexe climax, op welk punt alles behalve de beats wegvalt, en je het gevoel krijgt alsof je in de ruimte valt. Een prachtig akoestisch gitaarnummer van Bristol’s finest.
Johnny Cash – Hurt
Weer een nummer van een artiest die zoveel klassieke akoestische gitaarnummers heeft opgenomen dat er aan keuze geen gebrek was. Verrassend misschien dat we zijn cover uit 2002 van het Nine Inch Nails nummer ‘Hurt’ hebben gekozen. Maar zelden had Cash zo’n rauwe emotionele kracht, waardoor het nummer een schrijnende, maar prachtige kwaliteit had, die je zijn leven doet vieren en des te meer doet rouwen om zijn verlies. Johnny had ook een voorliefde voor Martin akoestische gitaren, maar stond er ook om bekend een Gibson J-200 te bespelen.
Led Zeppelin – Rain Song
Opnieuw een klassiek akoestisch gitaarnummer van een band die bekend staat om meer ‘versterkt’ werk, zullen we maar zeggen. Volgens de legende was dit nummer een reactie op George Harrison die zei dat de band geen ballads speelde. De weelderige, dromerige akoestische textuur van ‘The Rain Song’ lijkt een afdoend antwoord (al is het nog lang geen ballad…)
Radiohead – High and Dry
Een van de zeldzame akoestische momenten van Radiohead, afkomstig van het album The Bends uit 1995, met een minimaal akoestisch intro dat uitmondt in een prachtig stukje akoestische rock. Interessant is dat het nummer aanvankelijk was opgenomen voor debuutalbum Pablo Honey, maar door de band werd afgewezen, omdat ze vonden dat het klonk als Rod Stewart (!).