“Wetenschappers kunnen altijd zeggen dat iets nog bewezen moet worden,” zegt Lenore Arab, PhD, hoogleraar epidemiologie en voeding aan de University of North Carolina at Chapel Hill School of Public Health.
Het bestuderen van de effecten van thee is moeilijk omdat het consumptiepatroon van land tot land verschilt — en zelfs binnen landen. En het begrijpen van de gezondheidseffecten van thee op de lange termijn vereist langdurige studies, zegt ze.
Ondanks de moeilijkheden is er een “grote en overtuigende hoeveelheid bewijs dat thee chemo-preventief is,” vertelt Arab aan WebMD. “Wat de laatste tijd de meeste indruk op me heeft gemaakt, is het toenemende bewijs van de beschermende rol van thee bij prostaatkanker.”
En nu zegt Arab dat zij en andere thee-onderzoekers een beschermend effect zien tegen darm- en rectumkanker bij theedrinkers in Rusland.
Met betrekking tot hartaandoeningen zegt Arab dat een recente analyse die de resultaten van 12 studies bundelt die kijken naar theeconsumptie bij een kwart miljoen mensen, heeft ontdekt dat mensen die meer groene thee drinken dan anderen, minder vaak een hartaanval krijgen. Intrigerend genoeg was dat effect groter in Europa dan in de VS, zegt ze.
Voorstanders van thee zeggen dat de meeste gezondheidseffecten afkomstig zijn van “polyfenolen”, dat zijn de antioxidanten in thee. Weisburger legt uit dat het de geoxideerde vorm van cholesterol is, bijvoorbeeld, die de oppervlakken van aderen en slagaders beschadigt, wat leidt tot hartaandoeningen. “Het blijkt dat polyfenolen in thee oxidatie voorkomen,” vertelt Weisburger aan WebMD.
Weisburger was dit jaar keynote speaker op het International Scientific Symposium on Tea and Human Health, gesponsord door de U.S. Tea Council in Washington. Een soortgelijk symposium zal volgend jaar opnieuw worden gehouden, vertelt hij WebMD.
The American Cancer Society heeft zich gemengd in een voorzichtige verklaring over thee als een kankerpreventief middel. Sommige dierstudies hebben aangetoond dat het risico vermindert, “maar gunstige effecten bij mensen zijn niet bewezen,” volgens een verklaring van de ACS uit 1996 over het onderwerp.
“Het is pas in de laatste 10 jaar dat de westerse wetenschap heeft geprobeerd om te kijken naar antioxiderende activiteiten van thee,” zegt Dave Ringer, PhD, wetenschappelijk programmadirecteur bij de ACS. “Het is een jonge wetenschap. Over het algemeen is men van mening dat thee het ontstaan van kanker kan remmen en in dierstudies de progressie ervan kan vertragen. Maar we hebben nog niet echt grote goed gecontroleerde epidemiologische studies om dit te bekijken, omdat je moet corrigeren voor de effecten van andere voedingscomponenten.”