The Ridiculous And Possibly Harmful Practice Of Cupping

Getty

Mensen zijn gemakkelijk voor de gek te houden. Zelfs slimme mensen.

Ik heb het niet over de kiezers in de VS en het VK, hoewel beide groepen onlangs hebben laten zien hoe gemakkelijk ze kunnen worden misleid om tegen hun eigen belangen in te stemmen. U kunt daar elders genoeg artikelen over lezen.

Nee, ik heb het over de grote verscheidenheid aan gezondheidsbehandelingen die zichzelf alternatieve geneeskunde, integratieve geneeskunde, traditionele Chinese geneeskunde, energiegeneeskunde, en andere namen noemen. Dit zijn allemaal slechts marketing termen, maar veel mensen, waaronder sommige artsen en wetenschappers, lijken erdoor geboeid.

Deze week ga ik kijken naar “cupping,” een nogal bizarre behandeling die, om redenen die mij ontgaan, lijkt te groeien in populariteit.

Ik ben net terug van een wetenschappelijke conferentie, waar ik toevallig sprak met een redacteur voor een groot wetenschappelijk tijdschrift die ook deze blog volgt. Ze merkte op dat ze sommige van mijn artikelen leuk vond, maar ze was het niet met me eens over cupping, waarover ik schreef tijdens de Olympische Spelen van 2016, waar zwemmer Michael Phelps werd waargenomen om de cirkelvormige striemen te hebben die na-effecten zijn van cupping. Het argument van deze redacteur kwam neer op “het werkt voor mij”, wat me enigszins verbijsterd achterliet.

En slechts twee weken geleden, toen ik in het kantoor van mijn fysiotherapeut was voor de behandeling van een schouderblessure, hoorde ik haar cupping bespreken met een andere therapeut. Ik zag toen een grote doos met cupping-apparatuur op een van de toonbanken staan. Gelukkig stelde mijn therapeut geen cupping voor mij voor. Ik weet niet hoe ik zou hebben geantwoord.

Wat is cupping? Het is een techniek waarbij je glazen cups neemt, de lucht erin verwarmt, en ze dan op de huid plaatst. Omdat hete lucht minder dicht is, ontstaat er bij afkoeling een zuigkracht, die de huid in het glas zuigt. (Sommige cupping-sets gebruiken pompen in plaats van warmte om dit effect te bereiken.) Stel je voor dat iemand je een enorme zuigzoen geeft, en dan nog een dozijn of zo over je rug, of benen, of waar de cupping-therapeut maar denkt dat je het nodig hebt.

Quacktitioners Beoefenaars van cupping denken dat het op de een of andere manier uw “qi” corrigeert, een mysterieuze levenskracht die gewoon niet bestaat. Wanneer zij onder druk worden gezet, merken zij vaak op dat het “de bloedstroom verbetert”, een algemene verklaring die geen wetenschappelijke basis heeft en die min of meer betekenisloos is. Wat er werkelijk gebeurt, zoals de arts en blogger Orac opmerkte, is het volgende:

“De zuigkracht van cupping breekt haarvaten, dat is de reden waarom er niet zelden blauwe plekken in de vorm van de cups overblijven na afloop…. Als je herhaaldelijk hetzelfde gebied van de huid verwondt na verloop van tijd … door het plaatsen van de cups op precies dezelfde plaats keer op keer, kan de huid daar eigenlijk sterven.”

Dus misschien is cupping niet zo goed voor je.

Cupping is belachelijk. Er is geen wetenschappelijk of medisch bewijs dat het enig voordeel oplevert, en het draagt duidelijk enig risico van schade in zich. Een recent overzicht in een tijdschrift gewijd aan alternatieve geneeskunde – een van de vriendelijkst mogelijke plaatsen voor dit soort pseudo-wetenschap – concludeerde dat

“Er kan geen expliciete aanbeveling voor of tegen het gebruik van cupping voor atleten worden gedaan. Meer onderzoek is nodig.”

Juist. Dat is wat voorstanders van pseudowetenschap altijd zeggen als het bewijs hun valse beweringen niet ondersteunt. Laten we meer studies doen, zo redeneren ze, en uiteindelijk zullen we bewijzen wat we al geloven. Dat is een recept voor slechte wetenschap.

Zelfs NCCIH, de tak van NIH gewijd aan het bestuderen van complementaire en integratieve onzin geneeskunde, kan het niet opbrengen om cupping te onderschrijven. Hun samenvatting luidt:

  • Er is enig onderzoek gedaan naar cupping, maar het meeste is van lage kwaliteit.
  • Cupping kan helpen pijn te verminderen, maar het bewijs hiervoor is niet erg sterk.
  • Er is niet genoeg onderzoek van hoge kwaliteit om conclusies te kunnen trekken over de vraag of cupping nuttig is voor andere aandoeningen.

Met andere woorden, een paar slechte wetenschappers hebben een paar studies uitgevoerd, maar hebben niets bewezen. Maar wacht, het wordt nog erger. NCCIH gaat verder met te waarschuwen dat:

  • Cupping kan bijwerkingen veroorzaken, zoals aanhoudende huidverkleuringen, littekens, brandwonden en infecties, en kan eczeem of psoriasis verergeren.
  • Zeldzame gevallen van ernstige bijwerkingen zijn gemeld, zoals bloedingen in de schedel (na cupping op de hoofdhuid) en bloedarmoede door bloedverlies (na herhaalde natte cupping).

En toch zeggen anders intelligente mensen “het werkt voor mij”. Ik ben sprakeloos.

Het komt erop neer: spaar je geld en je huid. Laat niemand het in die bekers zuigen.

Ontvang het beste van Forbes in uw inbox met de nieuwste inzichten van experts over de hele wereld.

Volg me op Twitter. Bekijk mijn website.

Loading …

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.