The Communion Of Saints

Door Charles Johnston:

We praten veel, in de Kerk, over de gemeenschap der heiligen. Maar er zijn veel misvattingen over deze doctrine, zowel bij protestanten als katholieken, en ik wil proberen er een paar op te helderen.

Wat is het?
De Kerk leert dat het Lichaam van Christus één is, maar zelfs als we één zijn, bestaan we in drie afzonderlijke staten; de Kerk Militant (hier op aarde), de Kerk Lijdend of de Kerk Boetvaardig (zij die gezuiverd worden in het vagevuur), en de Kerk Triomfantelijk (zij die in de hemel zijn).

CCC 954: De drie staten van de Kerk. “Wanneer de Heer komt in heerlijkheid, en al zijn engelen met Hem, zal de dood niet meer zijn en zullen alle dingen aan Hem onderworpen zijn. Maar op dit moment zijn sommige van zijn discipelen pelgrims op aarde. Anderen zijn gestorven en worden gezuiverd, terwijl weer anderen in heerlijkheid zijn en “in het volle licht God aanschouwen, drie-enig en één, precies zoals Hij is”

Maar wij allen delen, in verschillende mate en op verschillende wijze, in dezelfde naastenliefde jegens God en onze naasten, en wij allen zingen de ene lofzang tot onze God. Voorwaar, allen die uit Christus zijn en zijn Geest hebben, vormen één Kerk en klitten in Christus samen.

Deze drie staten bestaan als één, op dezelfde wijze als de drie Personen van de Heilige Drie-eenheid in een eeuwige eenheid bestaan.

De wijze waarop deze drie staten van de Kerk samenwerken en naast elkaar bestaan in het werk van Christus en voor het heil van de zielen, wordt de gemeenschap der heiligen genoemd.

Hoe nemen wij deel aan deze geestelijke gemeenschap?
Hoe wij met de heiligen omgaan, en zij met ons, of zelfs waarom wij überhaupt met elkaar omgaan, is een zaak van verwarring voor katholieken en schandaal voor protestanten. Ik wil dit in de volgende paragrafen aan de orde stellen.

Als we sterven worden we onmiddellijk geoordeeld, dit wordt het bijzondere oordeel genoemd.

CCC 1022: Ieder mens ontvangt zijn eeuwige vergelding in zijn onsterfelijke ziel op het moment van zijn dood, in een bijzonder oordeel dat zijn leven naar Christus verwijst: ofwel toegang tot de zaligheid van de hemel – door een zuivering of onmiddellijk, – ofwel onmiddellijke en eeuwige verdoemenis.

Degenen die door de dood en opstanding van Christus rechtvaardig zijn gemaakt, gaan naar de hemel (sommigen hebben mogelijk de reiniging van het vagevuur nodig, maar dat is een onderwerp voor een andere dag). Zij die het gratis geschenk van redding niet hebben aanvaard, zijn veroordeeld, door hun eigen vrije wil en afwijzing van Gods plan, en gaan naar de hel.

Maar om een christen die is heengegaan “dood” te noemen is een beetje een verkeerde benaming, want wij zijn niet dood, maar volledig levend. Zoals Jezus zelf zei, toen Hij met de Sadduceeën sprak,

‘ Ik ben de God van Abraham, en de God van Izaäk, en de God van Jakob’? Hij is niet de God van de doden, maar van de levenden.

(Mattheüs 22:32)

Dit zien we ook tijdens de Transfiguratie, wanneer Jezus zowel met Mozes als met Elia spreekt: “En zie, aan hen verschenen Mozes en Elia, sprekende met Hem.” (Mattheüs 17:3) . Sommigen zullen zeggen dat Elia nooit gestorven is, en dat zou juist zijn, maar Mozes stierf en was al ongeveer 1500 jaar dood (Deuteronomium 34). De Transfiguratie bewijst dat zij die op aarde gestorven zijn, nog in leven zijn, maar in een veranderde toestand.

We weten dat de rechtvaardige doden werkelijk in leven zijn, en zoals Paulus zei: “we zijn omringd door zo’n grote wolk van getuigen.” (Hebreeën 12:1) Dit vers komt onmiddellijk na 11 verzen, in hoofdstuk 11, die spraken over helden en martelaren voor God door de geschiedenis van Israël heen. Deze getuigen (het woord martelaar komt eigenlijk van het Griekse woord dat “getuige” betekent) omringen ons, net zoals Gods engelen ons omringen, en zij bidden voor ons en juichen ons toe!

Intersession

Dus wat betekent dit alles voor ons? In het boek Openbaringen van Johannes zien we de vierentwintig oudsten (die beslist menselijk zijn en meestal worden gezien als overleden gelovigen) voor ons bemiddelen: “En toen Hij de boekrol genomen had, vielen de vier levende wezens en de vierentwintig oudsten voor het Lam neer, ieder met een harp in de hand, en met gouden schalen vol reukwerk, dat zijn de gebeden der heiligen” (Openbaring 5:Wierook werd gebruikt, in de tempelverering van God, om de gebeden van Zijn volk voor te stellen, die tot Hem in de hemel opstijgen. De beeldspraak zou bekend zijn bij een Jood (het beoogde publiek van Johannes) rond de tijd dat Johannes schreef, en dient in de hemel hetzelfde doel als het op aarde deed.

Ook zien we de martelaren voorbede doen bij God namens Zijn vervolgde Kerk,

Toen Hij het vijfde zegel opende, zag ik onder het altaar de zielen van hen die gedood waren om het woord van God en om de getuigenis die zij hadden afgelegd; zij riepen met luide stem: “O soevereine Heer, heilig en waarachtig, hoe lang nog voordat U zult oordelen en ons bloed zult wreken op hen die op de aarde wonen?

(Openbaring 6:9-10)

Door de Schriften heen worden wij geïnstrueerd voor elkaar te bidden. Paulus zegt ons,

Bidt te allen tijde in de Geest, met alle gebed en smeking. Blijf daartoe waakzaam met alle volharding, smekende voor al de heiligen…

(Efeziërs 6:

Ook zegt hij,

Vooreerst dring ik er dan op aan dat smekingen, gebeden, voorbeden en dankzeggingen worden gedaan voor alle mensen, voor koningen en allen die hoge posities bekleden, opdat wij een stil en vreedzaam leven mogen leiden, godvruchtig en eerbiedig in alle opzichten. Dit is goed, en het is aangenaam in de ogen van God, onze Heiland…

(1 Timotheüs 2:1-3)

St. Jacobus zegt ons: “Bidt voor elkander, opdat gij gezond zijt”. Het gebed van een rechtvaardig mens heeft grote kracht in zijn uitwerking. (Jakobus 5:16b) Niet alleen wordt ons opgedragen voor elkaar te bidden, maar ons wordt ook verteld dat het gebed van “een rechtvaardig mens” grote kracht heeft. Wie is er rechtvaardiger dan zij die bij God in de hemel zijn? Het lijkt me een goed idee om hen voor je te laten bidden!

Ook de engelen offeren onze gebeden voor ons aan God,

En er kwam een andere engel en stond bij het altaar met een gouden wierookvat; en hem werd veel wierook gegeven om zich te vermengen met de gebeden van al de heiligen op het gouden altaar voor de troon; en de rook van de wierook steeg op met de gebeden van de heiligen uit de hand van de engel voor het aangezicht van God.

(Openbaring 8:3-4)

De opdracht van de heiligen Paulus en Jacobus om voor elkaar te bidden houdt niet op bij de dood. Aangezien wij allen één lichaam zijn, in drie staten, is het logisch in te zien waarom wij geloven dat de heilige heiligen van God, op dit moment, voor u en mij bidden. Als zij voor ons bidden, dan is het niet alleen logisch om hen te vragen voor een specifieke intentie te bidden, maar zou dit door alle christenen moeten worden beoefend.

CCC 956 De voorbede van de heiligen. “Zij die in de hemel wonen, zijn nauwer verbonden met Christus en bevestigen de hele Kerk steviger in haar heiligheid. . . . Zij houden niet op voor ons te pleiten bij de Vader, terwijl zij de verdiensten aanbieden die zij op aarde hebben verworven door de ene Middelaar tussen God en mensen, Christus Jezus…… Zo wordt onze zwakheid door hun broederlijke zorg enorm geholpen