Tekenen en Symptomen van Epilepsie bij Honden

Net als mensen, kunnen ook honden last hebben van aanvallen. Helaas zijn ze niet altijd duidelijk.

Dat komt omdat er veel verschillende soorten zijn, afhankelijk van de oorzaak. Medische experts geloven nu dat toevallen geen ziekte zijn, maar een teken dat er iets mis is. Het is eerder een symptoom dan een ziekte.

Waarom hebben honden toevallen?

Common Causes of Canine Seizure

Er is geen eenduidige oorzaak voor aanvallen bij honden, maar de volgende oorzaken zijn bekend als belangrijke factoren:

• Anemie
• Hersenkanker
• Elektrolytenonbalans
• Encefalitis
• Hoge of lage bloedsuikerspiegel
• Nieraandoening
• Leveraandoening
• Mestvergiftiging
• Stroke
• Traumatisch letsel aan het hoofd

Gemeenschappelijke hondenrassen voor epilepsie

De genetica van uw hond draagt in belangrijke mate bij aan het risico op epilepsie. Van sommige rassen is bekend dat ze een groter risico hebben op idiopathische epilepsie en de aanvallen die ze veroorzaken, waaronder:

• Australian Shepherds
• Beagles
• Belgian Tervurens
• Border Collies
• Cocker Spaniels
• Collies
• Dachshunds
• German Shepherds
• Golden Retrievers
• Irish Setters
• Keeshonden
• Labrador Retrievers
• Poodles

Hoe te zien of uw hond een aanval heeft

Om dat te beantwoorden, moeten we eerst een beetje technisch worden. De medische term voor een aanval is “ictus” – een stuiptrekking of een soort aanval, zoals oncontroleerbare spieractiviteit. Dit gebeurt omdat iets de normale functies van de hersenen heeft verstoord. Een ictus doorloopt drie fasen

1. De Pre-Ictale Fase (ook wel “een aura” genoemd)

Tijdens deze periode zal uw hond zich vreemd gaan gedragen. Ze kunnen plotseling:

• zich aan u beginnen vast te klampen
• zich verstoppen
• Nerveus lijken
• Onrustig worden
• hinniken
• schudden
• meer dan normaal gaan leven

Dit kan een paar seconden tot een paar uur duren. Met andere woorden, uw hond weet al dat er iets ergs staat te gebeuren en dat niemand er iets aan kan doen.

2. De Ictale Fase

Dit is de eigenlijke aanval, zelf, en kan een paar seconden tot vijf minuten duren. Een of meer dingen kunnen gebeuren:

• Afwezigheid of psychomotorische aanvallen
  Ze beginnen te hallucineren… althans dat denken de dokters, want uw hond valt weg en lijkt in de ruimte te staren. Ze kunnen ook gaan blaffen of bijten naar onzichtbare dingen of obsessief achter hun staart aan gaan rennen. Dit is de gevaarlijkste vorm, omdat het niet altijd duidelijk is of uw hond een aanval heeft of dat uw pup gewoon suf is.
• Focale of partiële aanvallen
  Maar één kant van de hersenen heeft een aanval, dus slechts één kant van het lichaam begint te stuiptrekken. Het kan aan één kant van het gezicht gebeuren, maar het kan er ook uitzien als een spasme op een deel van het lichaam.
• Grote epileptische aanvallen
  Ook wel “gegeneraliseerde aanvallen” genoemd, is er aan beide kanten van de hersenen sprake van abnormale elektrische activiteit. Daardoor begint het hele lichaam te stuiptrekken. Dit is het duidelijkste teken van een aanval en kan beangstigend zijn om te zien. Uw hond zal flauwvallen en op één zij vallen en schudden. Dit is een epileptische aanval. Als hij zijn hoofd niet heeft gestoten, niet is vergiftigd of niet lijdt aan een bekend medisch probleem, zullen artsen zeggen dat hij “idiopathische epilepsie” heeft – wat betekent dat ze geen idee hebben wat de oorzaak is, dus het is waarschijnlijk genetisch.Tijdens een grote epileptische aanval zal uw hond beginnen met stuiptrekken terwijl hij met zijn poten zwemt alsof hij zwemt. Soms gooien ze ook hun kop naar achteren, alsof ze met hun neus hun rug proberen aan te raken. Sommigen schuimen uit hun bek, anderen poepen en plassen. Elke hond reageert net iets anders.

3. De Post-Ictale Fase

Als de aanval eenmaal voorbij is, zal uw hond niet meteen herstellen. Hij zal versuft en onrustig zijn. Hij kan zelfs tijdelijk blind worden, dus verwacht veel struikelen, tegen muren opbotsen, en wat al niet meer. Excessief kwijlen is ook normaal tijdens deze fase.

Na een aanval zullen honden gedesoriënteerd en ongecoördineerd lijken. Honden kunnen erg moe worden. Uw hond kalm en ontspannen houden is de sleutel tot de veiligheid na een epileptische aanval. Wees geduldig, het veranderde gedrag en de desoriëntatie kunnen langere tijd aanhouden en in sommige gevallen zelfs 24 uur na de aanval nog aanhouden.

Zorg voor uw hond tijdens een aanval

Niet panikeren

Honden zijn erg gevoelig voor de stemmingen van hun baasje, dus als u doordraait, maakt u het alleen maar erger voor ze. Het kan helpen om te weten dat zelfs als uw hond door een grand mal aanval gaat en eruit ziet alsof ze auditie doen voor de hond versie van “The Exorcist,” ze eigenlijk geen pijn hebben.

De uitzondering is als ze op hun tong bijten. Als dat gebeurt, probeer het dan niet te stoppen door je hand in hun mond te steken. Ze kunnen je bijten zonder dat ze het willen of het zelf weten. Je moet je ook geen zorgen maken als ze beginnen te schuimbekken. Ze lijden niet aan hondsdolheid – het is gewoon de aanval.

Blijf op afstand

Ze kunnen hallucineren, u verwarren met iemand die onvriendelijk is, en aanvallen. Als uw hond een psychomotorische aanval heeft, blijf dan uit de buurt totdat de aanval voorbij is en uw hond de tijd heeft gehad om zich bewust te worden van zijn omgeving.

Troost uw hond

Een grand mal aanval heeft veel TLC van uw kant nodig, dus houd uw hond zachtjes vast en troost hem tot het voorbij is. Houd ze uit de buurt van scherpe en harde voorwerpen, zodat ze zich niet bezeren, en probeer hun hoofd te beschermen. Ze zullen verward zijn bij het herstel, zelfs tijdelijk verblind, dus ze weg houden van trappen is ook een goed idee.

Tijd de aanval

Het zal een uitdaging zijn, maar probeer de aanval te timen als je kunt. Als de aanval twee tot drie minuten duurt, zal uw hond last krijgen van hyperthermie (oververhitting). Als dat gebeurt, gebruik dan koud water of breng natte handdoeken aan op hun liezen, nek, poten en hoofd om ze af te koelen.

Isoleer andere huisdieren van de hond die een aanval heeft

Als u meerdere honden heeft, houd ze dan uit de buurt van degene die een aanval heeft. In een roedel zijn honden geprogrammeerd om gewonde dieren aan te vallen, omdat hun voorouders op die manier God weet hoe lang overleefden. Houd uw andere huisdieren fysiek gescheiden, totdat de aanval van uw hond voorbij is.

Bezoek uw dierenarts

Een aanval die langer dan vijf minuten duurt, kan fataal zijn. Dat is een duidelijk teken van status epilepticus. Als uw hond het overleeft, kan hij blijvende hersenbeschadiging oplopen, dus u moet hem zo snel mogelijk naar de dierenarts brengen.

Een enkele aanval is meestal niet iets om u zorgen over te maken; maar als uw hond er meerdere heeft (clusteraanvallen genoemd), is dat erg. De dierenarts zal willen weten hoe lang de aanval of aanvallen hebben geduurd, zodat hij een beter idee heeft van het probleem.

Behandeling van Epilepsie

Medicatie wordt meestal maar in een enkel geval gegeven:

• Als uw hond clusteraanvallen krijgt
• Aanvallen die meer dan eens per maand voorkomen
• Uw hond krijgt een aanval die langer dan drie minuten duurt

In zulke gevallen krijgt uw hond een anticonvulsivum (iets dat stuiptrekkingen voorkomt) – meestal fenobarbital of kaliumbromide. Als dat gebeurt, dan is het voor het leven.

Studies tonen aan dat als een hond begint met anticonvulsiva en er dan mee stopt, hij het risico loopt in de toekomst ernstiger aanvallen te krijgen. Uw laatste taak is dus om ervoor te zorgen dat ze hun medicijnen de rest van hun leven blijven slikken. Uw pooch zal u er dankbaar voor zijn.

Dank u aan gastauteur, Chelsie een senior redacteur voor doglab.com. Als ze niet aan het schrijven is over hond gerelateerde artikelen, is ze druk bezig met het verzorgen van haar drie geadopteerde pups, Poppy, Lola en Molly.