Stop met mij te volgen! Inprenting bij Eenden en Ganzen

Eendjes en ganzenkuikens volgen het eerste bewegende voorwerp dat ze na het uitkomen vinden. Ze beschouwen het als hun moeder. Dus zelfs als het een grote man met een grote harige baard is, wordt hij ‘moeder’! Zoe Brodie-James onderzoekt dit ongelooflijke natuurfenomeen van inprenting bij eenden en ganzen.

Met Wayward. Wayward is een wilde wilde eend, hier afgebeeld op 3 weken oud. Wayward werd alleen gevonden toen hij nog maar een dag oud was. Ongeveer 5 maanden per jaar vang ik veel eendjes op, net als Wayward. Sommige zijn alleen gevonden, andere in kleine groepjes. Allen zijn achtergelaten of verdwaald tijdens de zware tocht die hun moeders ondernemen om hen na het uitkomen van het ei naar het water te leiden.
Mallards hebben meestal een succesvolle uitkomst tussen de 9-16 eendjes. Na 2-3 weken, hebben ze er meestal nog maar 2-3 over, als ze geluk hebben. Mallard moeders verliezen vaak een aantal tijdens de eerste 24 uur. Tijd is immers van essentieel belang, ze kan niet blijven rondhangen voor achterblijvers of nieuwsgierige nakomelingen die haar vastberaden mars naar het water niet volgen, vaak door wat moet lijken op een dodelijke hindernisbaan voor haar kleine eendagskuikens van pluisjes.

Dat gezegd hebbende, een vastberaden wilde eend moeder wordt gevolgd door een groep bruine en gele eendjes is een gemeenschappelijk gezicht in de lente maanden (vaak langs drukke wegen vergezeld van politie escorts).

Eendjes en kuikens worden aangeduid als nidifugous of precocial, wanneer ze uit het ei komen, zijn ze klaar om te gaan, zo te zeggen in tegenstelling tot altricial soorten vogels zoals zangvogels en roofvogels. Wanneer ze uit het ei komen, hebben precociale vogels grote hersenen, open ogen, zijn ze bedekt met dons en zijn ze volledig mobiel (maar niet vliegend). Altriciale soorten kunnen blind, naakt en onbeweeglijk uit het ei komen en voor hun voedsel afhankelijk zijn van hun ouders.

Dus hier heb je moeder wilde eend, uitgeput en ondervoed van 28 dagen zitten met een lange reis te voet voor de boeg en een broedsel energieke, leergierige, zeer beweeglijke onafhankelijke eendjes. Hoe krijgt ze hen in godsnaam zover dat ze haar volgen?

Konrad Lorenz

Imprinting werd prachtig beschreven door Konrad Lorenz en zijn troep grauwe ganzen in de jaren 1930.

Lorenz beschreef twee soorten imprinting met betrekking tot watervogels. Fillial en sexueel. Fillial imprinting beschrijft het proces waarmee de nakomelingen zich verhouden tot de ‘moeder’-figuur en sexual imprinting bepaalt wie ze later in hun leven als paringspartner kiezen.

Fillial Imprinting

Fillial imprinting treedt op tijdens wat een ‘kritieke of gevoelige’ periode vlak na het uitkomen van het ei wordt genoemd, meestal tijdens de eerste 24-48 uur van het leven. Gedurende deze periode leert het eendje zijn moeder te volgen, die meestal het eerste grote bewegende wezen is dat het ziet. De zogenaamde “kritieke” periode kan ook de periode in de ontwikkeling zijn die voorafgaat aan het begin van de angst voor nieuwigheden, die zich bij eendenkuikens rond de derde dag lijkt te ontwikkelen.

De biologische wetenschap achter inprenting kan behoorlijk complex worden en later onderzoek door Howard Hoffman stelt dat het eendje troostende stimulatie ontvangt wanneer een aspect van het voorwerp (bijvoorbeeld de vorm of de textuur of de beweging) van nature de productie van endorfines stimuleert.

Dus terug naar Wayward duckling. Hij werd bij me gekocht toen hij nog geen 48 uur oud was. Hij had mij nodig om hem warmte te geven en hem te beschermen tegen roofdieren, hij is alleen op de wereld, hij heeft alleen mij.

Hij brengt zijn dagen door in zijn wollen muts, snoozend onder zijn broedmand met zijn teddybeer metgezel, spetterend in bad of mij helpend met tuinieren op zonnige dagen. Hij wandelt een paar meter bij me vandaan, raakt dan zichtbaar in paniek en komt teruggekropen en gaat aan mijn voeten staan. Het is allemaal erg ongepast, hoe kan hij in het wild overleven, het is duidelijk dat ik moet investeren in een eendformaat handtas voor hem om de komende 20 jaar in te wonen. Of toch niet?

Gelukkig voor mij, en voor Wayward, was hij wild uitgebroed. Het eerste wat hij zag, was zijn moeder (van wie ik aanneem dat het een wilde eend was). Die eerste uren van zijn leven waren inderdaad kritiek. Hoewel hij bereid was om warmte en veiligheid van mij aan te nemen, zou Wayward, als hij de kans kreeg, elke wilde eend die hij kon overhalen om op hem te letten, achtervolgen (wat hij bij verschillende gelegenheden deed, tot grote ergernis van de wilde eenden in kwestie).

Toen hij drie weken oud was, werd zijn verlangen om mij te volgen overweldigd door zijn verlangen om bij mijn volwassen wilde eenden te zijn, en daarom volgde ik hem vaak in plaats van hij mij, om te voorkomen dat hij in ons meer verdween. Wayward begon zijn naam te verdienen.

Ondanks het feit dat hij in wezen door een mens werd grootgebracht, was een wilde eend het eerste wat Wayward zag toen hij uit het ei kwam, en dus heeft hij er zich op afgebeeld. Wayward vertrok toen hij ongeveer 9 weken oud was met mijn inwonende wilde kudde wilde eenden. Als ik het eerste was geweest wat hij zag toen hij uit het ei kwam, dan zou hij nu waarschijnlijk mijn hele toetsenbord overspoelen om aandacht te vragen, terwijl hij naar de wilde zwerm wilde eenden kijkt en denkt ‘wat zijn dat in vredesnaam’.

Verschillig twijfelachtig ‘onderzoek’ door de jaren heen heeft aangetoond dat kuikens en eendenkuikens zich op zowat alles zullen inprenten, van een wollen trui tot een gloeilamp. Dit kan in de toekomst tot interessante gedragskenmerken leiden. Het kan behoorlijk gênant zijn als je vriendelijke wilde eend uit de tuin zich aan je voeten neervlijt en eist dat je met haar paart, terwijl de muskuseend die je met de hand hebt grootgebracht, tegen je rubberlaars aanschurkt.

In het algemeen wordt gezegd dat kinderlijke inprenting onomkeerbaar is, maar met veel tijd en geduld kunnen sommige gevallen van ongepaste kinderlijke inprenting worden gemanipuleerd om de vogel ertoe te brengen zich met een geschiktere soort te associëren.

Seksuele inprenting

Seksuele inprenting vindt plaats over een langere periode en bepaalt de keuzes die een vogel maakt met betrekking tot de keuze van een partner in de toekomst. Kortom, het is de vorming van seksuele voorkeuren die later in het leven tot uitdrukking komen. Het komt pas tot uiting bij de geslachtsrijpheid en wordt gevormd door de ervaringen tot dan toe. Dit zorgt ervoor dat soorten paren met hun eigen soortgenoten, hoewel anekdotisch bewijs lijkt te suggereren dat wilde eenden paren met alles wat…

Watervogels kunnen vaak een partner kiezen op basis van hoe hun ‘ouders’ eruit zagen. Dit varieert echter naargelang het jong mannelijk of vrouwelijk is en of de ouders seksueel dimorfisme vertonen. Zo zal een mannelijk wilde eendje zijn toekomstige partner identificeren door deze te relateren aan het uiterlijk van zijn moeder (of aanverwante figuur), maar dit geldt niet voor een vrouwtje. Volgens sommige rapporten hebben vrouwelijke wilde eenden een voorkeur voor de partner met wie ze zijn grootgebracht, ongeacht de verenkleedkleur (of zelfs de soort). Een met de hand grootgebrachte hert zal waarschijnlijk seksueel gedrag vertonen tegenover zowel mensen als vrouwelijke eenden.

Seksuele inprenting lijkt een proces in twee fasen te zijn, waarbij het individu de kenmerken van zijn ouders en broers en zussen leert, de seksuele voorkeur wordt dan gestabiliseerd of gewijzigd naargelang de soort individu waaraan het onderwerp wordt blootgesteld.

Het hebben van wilde weeseenden van alle soorten, ik heb scenario’s gehad waarbij twee verschillende soorten van enkele weeseenden samen werden grootgebracht. Spoel een jaar vooruit en ik heb een wilde kuifeend die zijn eigen soort mijdt en de voorkeur geeft aan het gezelschap van wilde eenden, ze spreken niet dezelfde taal, maar ik ben er zeker van dat de taal van de liefde dergelijke barrières zal overwinnen, ik verwacht een aantal kuifeend-hybriden in de toekomst.

Imprinting is een fascinerend en complex gedrag, dat sterk varieert tussen soorten. Dit is zeker geen allesomvattende gids en verder lezen wordt aangeraden te beginnen met het werk van Konrad Lorenz.

De volgende twee tabbladen veranderen de inhoud hieronder.

  • Bio
  • Laatste berichten

Zoe Brodie-James

Zoe woont in Dorset en is een slaaf van geredde tamme eenden, romeinse ganzen, kippen & die freeloaden, tarwe ophoesten, geredde wilde wilde eenden (die nooit van huis schijnen te willen). Ze bracht haar universiteitsjaren door met het bestuderen van commercieel eendenwelzijn, dierethiek en gedrag van tamme eenden.

Laatste berichten door Zoe Brodie-James (bekijk alle)

  • Hoe comfortabel bent u met de productie van eenden & ganzendons? – 10 november 2016
  • Stop met mij te volgen! Imprinting in Ducks & Geese – 20 maart 2016
  • How to Care for Wild Baby Ducks – 7 februari 2016
  • Four Ethical Perspectives on Pinioning – 31 januari 2016

Do you like this?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.