Speurtochten worden regelmatig gehouden op Amerikaanse universiteiten. Een opmerkelijk modern voorbeeld is de University of Chicago Scavenger Hunt, die in 1987 werd opgericht. De stad Provo in Utah is momenteel houder van het Guinness World Record voor het organiseren van de grootste speurtocht ter wereld, met 2.079 deelnemers.
Eierenjacht is een veel voorkomend spel met Pasen, waarbij de spelers op zoek gaan naar verstopte eieren. Halloween speurtochten zijn matig vervangen trick-or-treating.
Letterboxing is een outdoor schatzoeken activiteit die elementen van oriëntatieloop, kunst en probleemoplossing combineert, en dateert uit de jaren 1850. Letterboxers verstoppen kleine, weerbestendige doosjes op openbaar toegankelijke plaatsen (zoals parken of open heidevelden) en verspreiden aanwijzingen om het doosje te vinden in gedrukte catalogi, op een van de vele websites, of door mond-tot-mondreclame. Individuele brievenbussen bevatten meestal een logboek en een rubberen stempel.
Geocaching is een schattenjachtspel in de open lucht waarbij de deelnemers een GPS-ontvanger (Global Positioning System) of andere navigatietechnieken gebruiken om containers (die “geocaches” of “caches” worden genoemd) te verstoppen en te zoeken.
De schattenjacht als gezelschapsspel wordt toegeschreven aan de socialite Elsa Maxwell. Zij zei dat “In de Treasure Hunt . . . intellectuele mannen werden gekoppeld aan grote schoonheden, glamour met talent. In de loop van de nachtelijke escapades kon van alles gebeuren.”
Een “armchair treasure hunt” is een activiteit die het oplossen van puzzels of raadsels vereist in een gemakkelijk draagbaar en wijd gereproduceerd formaat (vaak een geïllustreerd boek), en dan het gebruik van aanwijzingen die verborgen zijn in het verhaal of in de grafische vormgeving van het boek om een echte schat ergens in de fysieke wereld te vinden. Dit soort schattenjacht kan maanden duren om op te lossen en er zijn vaak grote prijzen mee te winnen. Een vroeg voorbeeld van het genre is Kit Williams’ boek Masquerade uit 1979, terwijl spellen die nog steeds worden gespeeld The Secret en On The Trail of the Golden Owl zijn. Een ongebruikelijk voorbeeld van de schattenjacht vanuit een leunstoel is het boek MAZE: Solve the World’s Most Challenging Puzzle van Christopher Mason, waarbij de uitgevers een prijs van 10.000 USD uitreikten aan de lezer die een raadsel ontcijferde en oploste aan de hand van aanwijzingen in de illustraties van het boek. Uiteindelijk werd de prijs verdeeld onder de twaalf lezers die het dichtst bij de oplossing kwamen. De wedstrijd is nu niet meer geldig, maar MAZE blijft in publicatie.
In 1956 creëerde en presenteerde de komiek Jan Murray een variant voor de televisie, ook wel bekend als Treasure Hunt. In deze Amerikaanse spelshow beantwoordden twee deelnemers vragen om zich te kwalificeren voor een schattenjacht waarbij ze moesten kiezen uit dertig schatkisten die van alles bevatten, van ludieke prijzen tot waardevolle koopwaar en/of geld. De show bood ook thuiskijkers een kans op een schattenjacht, waarbij een ansichtkaart uit een grote trommel werd gekozen door een jonge gast die de trommel verschillende keren ronddraaide om de inzendingen willekeurig te verdelen. De show werd dagelijks uitgezonden in de ochtend en een keer per week in de avond tot 1959, toen de netwerken begonnen met het schrappen van spelshows in de nasleep van het quizshowschandaal.
In 2012 werd de Guinness World Records-titel voor ‘meeste deelnemers aan een schattenjachtspel’ gevestigd door Team London Ambassadors, die het vorige record (van 308 deelnemers) in Londen verbrak. 466 Deelnemers, allemaal ambassadeurs van Londen voor de Olympische en Paralympische Spelen, werkten in 93 teams van vijf personen. Elk team voltooide een reeks van twaalf aanwijzingen die aan weerszijden van de rivier de Theems waren verborgen en begon en eindigde bij City Hall in Londen. De schattenjacht in de vorm van een spionagemissiespel maakte deel uit van het Wereldrecord Londen voor 2012. Er werd een aparte puntenwedstrijd gehouden waarbij één team als winnaar uit de bus kwam met de ‘schat’.