Ativan (algemeen bekend als lorazepam) is een medicijn dat wordt gebruikt om angststoornissen, kortdurende angstsymptomen, slapeloosheid en toevallen te behandelen.1 Het is een benzodiazepine, wat betekent dat het behoort tot een zeer verslavende klasse van geneesmiddelen die werken om het centrale zenuwstelsel (CZS) te vertragen.1 Het is bedoeld om alleen op recept te worden gebruikt, en vaak alleen aangegeven voor kortdurend gebruik, maar veel mensen gebruiken en misbruiken het geneesmiddel door meer dan de voorgeschreven dosis of zonder een schriftelijk recept in te nemen.
De vele gevaren van Ativan
Wanneer Ativan wordt gesnoven, kan het zeer verslavend zijn en tot levensbedreigende bijwerkingen leiden.
Volgens de Food and Drug Administration (FDA) wordt Ativan steeds vaker gebruikt in combinatie met andere potentieel gevaarlijke geneesmiddelen, zoals opioïden.2 Omdat het het CZS onderdrukt, kunnen de resultaten in combinatie met opioïden (die ook het functioneren van het CZS onderdrukken) snel dodelijk zijn.2 De combinatie van Ativan met alcohol kan ook dodelijke gevolgen hebben doordat de ademhaling wordt onderdrukt.2
Ativan is verkrijgbaar als tablet, als injecteerbare drug of als orale oplossing – alle vormen kunnen worden misbruikt. De tabletvorm wordt soms geplet en gesnoven door diegenen die een sneller, intenser effect willen, terwijl sommige mensen ervoor kiezen de vloeibare vorm te injecteren voor dezelfde intensievere resultaten. Wanneer Ativan wordt gesnoven, kan het zeer verslavend zijn en leiden tot levensbedreigende bijwerkingen.
Uit een onderzoek uit 2010 bleek dat bijna 30% van de sterfgevallen als gevolg van farmaceutische geneesmiddelen te wijten was aan het overmatig gebruik of de overdosis van benzodiazepinen zoals Ativan.3 Bovendien is 75% van de sterfgevallen door overdosering als gevolg van benzodiazepines onbedoeld.3 Wanneer Ativan bijvoorbeeld wordt gesnoven, kan het gemakkelijker zijn om de effecten van het medicijn verkeerd in te schatten of te onderschatten, wat leidt tot een hogere dosering dan aanbevolen, wat vervolgens kan leiden tot dodelijke gevolgen.
Je kunt opnieuw beginnen. Leer hoe u een nieuw leven kunt beginnen in herstel.
Is het snuiven van Ativan gevaarlijk?
Ativan wordt vaak gebruikt als een anti-angstmedicijn vanwege zijn vermogen om de anders verhoogde CZS-activiteit te onderdrukken die gepaard gaat met intense zorgen, agitatie, prikkelbaarheid en psychomotorische symptomen, zoals trillen. Dus het ontspannende effect dat Ativan op het CZS heeft, verbetert deze symptomen aanzienlijk.
Diegenen die Ativan nemen zonder dat een van deze symptomen aanwezig is, of die het in overmaat nemen, zelfs met legitieme angstproblemen, kunnen zien dat het medicijn hun CZS-activiteit onderdrukt tot een onnatuurlijk trage staat, wat kan resulteren in ernstige gezondheidsproblemen.
In veel gevallen zijn mensen die het snuiven of op een andere manier de drug illegaal gebruiken, niet op de hoogte van andere medicijnen die niet tegelijkertijd moeten worden genomen, wat het risico op schade verder verhoogt. Mensen die gelijktijdig de volgende drugs gebruiken, lopen een verhoogd risico op gevaarlijke complicaties:1
- Antidepressiva en andere medicijnen voor geestelijke gezondheid
- Clozapine, een antipsychoticum
- Probenecid, een medicijn tegen jicht en artritis
- Theofylline of aminofylline, astmamedicijnen
- Valproaat en andere aanvalsmedicijnen
Mensen die lijden aan acuut glaucoom moeten ook het gebruik van Ativan in welke vorm dan ook vermijden.1
Wanneer Ativan wordt gesnoven, bereikt het sneller piekconcentraties in het bloed dan wanneer het oraal wordt ingenomen.4 Wanneer een geneesmiddel oraal wordt ingenomen, wordt het verwerkt door het spijsverteringskanaal, wat een relatief langzaam proces is dat gepaard gaat met vele stadia van het afbreken van het geneesmiddel voor absorptie. Het snuiven van Ativan is een risicovol gedrag dat kan leiden tot ernstige bijwerkingen.
Bijwerkingen
Zelfs wanneer het wordt ingenomen zoals voorgeschreven voor een legitiem angstprobleem, wordt het gebruik van de drug nog steeds geassocieerd met aanzienlijke bijwerkingen. Sommige mensen die Ativan gebruiken, ervaren bijvoorbeeld:2
- Droge mond.
- Nausea.
- Verminderde of toegenomen eetlust.
- Constipatie.
- Diarree.
- Veranderingen in het urinepatroon (toegenomen of afgenomen frequentie).
- Duizeligheid.
- Dusteloosheid.
- vermoeidheid en moeheid.
- Rusteloosheid.
- Wazig zien.
- Spierzwakte.
- Seksuele disfunctie.
Deze bijwerkingen zijn vaak beheersbaar wanneer het volgens voorschrift wordt ingenomen. In sommige gevallen kan het gebruik van Ativan echter ernstigere bijwerkingen veroorzaken, waaronder:2
- Moeilijkheden met ademhalen.
- Moeilijkheden met slikken.
- Onregelmatige gang of een schuifelend looppatroon.
- Onregelmatige hartslag.
- Persistente tremoren.
Bijwerkingen zoals deze kunnen erop wijzen dat de huidige dosis Ativan een te krachtig effect heeft op het CZS van de patiënt. In dergelijke gevallen kan een arts de voorgeschreven dosis verlagen of een ander geneesmiddel voorschrijven. Als een van deze symptomen zich voordoet, moet onmiddellijk medische spoedhulp worden ingeroepen.
Kan het snuiven van Ativan een overdosis veroorzaken?
Ativan is een kalmerend middel en een benzodiazepine dat verschillende processen in het lichaam vertraagt. Wanneer Ativan in overmaat wordt ingenomen, kan dit tot een overdosis leiden.3 Tijdens een overdosis Ativan vertraagt de ademhaling van het lichaam drastisch, krijgen de hersenen en andere vitale organen geen zuurstof meer en kan de dood het gevolg zijn.3
De eerste tekenen dat iemand te veel Ativan heeft ingenomen, zijn onder meer een verminderde werking van de hersenen, onduidelijke spraak, ongecontroleerde oogbewegingen (nystagmus), verlies van controle over de lichaamsbewegingen (ataxie), en geheugenstoornissen.3 Als de intoxicatie voortduurt, kan het individu progressie ervaren tot een volledige overdosis, die veroorzaakt:3
- Stupor.
- Zwaar depressief of helemaal gestopt met ademen.
- Coma.
Een geval van Ativan-overdosis moet onmiddellijk worden behandeld om schade aan de hersenen en het zenuwstelsel te voorkomen. Wanneer een persoon voor een overdosis wordt behandeld, moet het medisch personeel eerst controleren of de luchtwegen vrij zijn en de ademhaling normaal is. Als de persoon niet zelf kan ademen, zal het medisch personeel hem of haar beademen of aan een beademingsapparaat leggen. Vervolgens worden cardiovasculaire problemen, zoals een onregelmatige hartslag, behandeld.3
Als de ademhaling en de cardiovasculaire functies gestabiliseerd zijn, wordt de persoon oraal behandeld met actieve kool, dat zich bindt aan giftige stoffen en drugs en deze uit het lichaamsweefsel verwijdert. In sommige gevallen worden mensen met een overdosis benzodiazepinen behandeld met flumazenil, ook bekend als Romazicon, dat de kalmerende effecten van benzodiazepinen als Ativan ongedaan maakt. Flumazenil kan ademhalingsproblemen echter niet volledig omkeren en kan bij sommige mensen toevallen veroorzaken – het moet met uiterste voorzichtigheid worden gebruikt, als het al wordt gebruikt.3 Degenen die een overdosis Ativan hebben gekregen, worden gecontroleerd totdat hun lichaamsfuncties weer stabiel zijn.
Tekenen dat iemand verslaafd is
Ativan en andere benzodiazepinen moeten worden gebruikt voor kortetermijnbeheer van angstsymptomen – ze zijn niet bedoeld om regelmatig te worden gebruikt. Veel mensen genieten echter van de manier waarop het hen laat voelen, wat kan leiden tot overmatig gebruik.
Het te vaak gebruiken van Ativan en andere benzodiazepinen kan ook leiden tot verslaving. Sommige personen raken vrij snel verslaafd aan Ativan als gevolg van het snuiven of injecteren van Ativan, omdat het sterk belonende, snelle toedieningsmechanisme van het snuiven of injecteren van benzodiazepinen het verslavingsproces kan versnellen.
De American Psychiatric Association schetst een specifieke set criteria voor het identificeren van Ativan en andere benzodiazepine-gebruiksstoornissen in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). Volgens de DSM-5 omvatten tekenen dat iemand mogelijk verslaafd is aan Ativan:5
- Het nemen van grotere doses Ativan of het nemen van het gedurende langere perioden dan oorspronkelijk de bedoeling was.
- Niet in staat zijn om het gebruik van Ativan te verminderen, zelfs na herhaalde pogingen.
- Een aanzienlijke hoeveelheid tijd besteden aan het verkrijgen, gebruiken of herstellen van het gebruik van Ativan.
- Een sterk verlangen voelen om Ativan te gebruiken of ernaar hunkeren.
- Falen in het vervullen van werk, school, financiële, sociale of andere verantwoordelijkheden als gevolg van Ativan-gebruik.
- Doorgaan met het gebruik van Ativan, zelfs na het ervaren van negatieve gevolgen of bijwerkingen.
- Hobby’s of tijd doorbrengen met vrienden en geliefden opgeven als gevolg van Ativan-gebruik.
- Het gebruiken in gevaarlijke situaties (zoals tijdens het besturen van een auto) ondanks het kennen van de risico’s.
- Doorgaan met het gebruik van Ativan, zelfs na het ontwikkelen van en zich bewust zijn van eventuele ernstige bijwerkingen veroorzaakt door het geneesmiddel.
- Tonen van tolerantie, zoals door meer Ativan nodig te hebben of het vaker in te nemen.
- Tonen van ontwenning na het gaan zonder Ativan voor een aanzienlijke periode van tijd.
- Gebruik van Ativan om de symptomen van ontwenning te verminderen.
Individuen die Ativan snuiven, zullen waarschijnlijk tekenen van schade aan de neusholten en sinussen vertonen. Iemand die Ativan snuift, kan bijvoorbeeld overmatig snuiven, regelmatig neusbloedingen hebben, een verminderd reukvermogen hebben of verliezen, of problemen hebben met slikken.
Hulp krijgen
Wanneer u voor het eerst besluit hulp te zoeken voor Ativan-verslaving, zult u door detox gaan, wat de beginperiode is waarin het lichaam zich aanpast om zonder de drug te zijn. Tijdens de ontgiftingsperiode kunt u de effecten van acute benzodiazepineontwenning ervaren, die wordt gekenmerkt door onaangename symptomen zoals verhoogde angst, slapeloosheid, misselijkheid en prikkelbaarheid of stemmingswisselingen.2
Omdat Ativan een voorgeschreven medicijn is en geen illegale drug, zullen sommige artsen of verslavingsbehandelingscentra u helpen geleidelijk van de drug af te bouwen om de ernst van de ontwenningsverschijnselen te verminderen. Afhankelijk van hoe geleidelijk u van Ativan wordt afgebouwd, kunnen de acute ontwenningsverschijnselen 3 tot 5 weken aanhouden.6
In veel gevallen is het uiterst belangrijk dat degenen die worstelen met een aanzienlijke Ativan-verslaving medisch worden begeleid tijdens en, in sommige gevallen na, de acute ontwenningsperiode. Naast het risico van relatief zeldzame, maar ernstige ontwenningscomplicaties zoals extreme agitatie en epileptische aanvallen, is het tijdens deze periode dat het voor hen het meest uitdagend zal zijn om terugval te weerstaan, omdat hunkeren naar en onaangename ontwenningsverschijnselen het sterkst zullen zijn.
Ativan-verslaving kan worden behandeld in een intramurale (residentiële) of poliklinische setting. Veel patiënten die vinden dat hun thuisomgeving de verleiding om te gebruiken vergroot – door de beschikbaarheid van drugs of herinneringen aan drugsgebruik in het verleden – geven de voorkeur aan een intramurale omgeving. Een klinische behandeling kan ook relatief uitgebreidere zorg en intensievere behandeling inhouden dan sommige poliklinische programma’s.
Een poliklinische behandeling is vaak minder duur en biedt u de flexibiliteit om uw dagelijkse verantwoordelijkheden te behouden (zoals school, werk en gezinsleven) terwijl u ook gespecialiseerde zorg krijgt. Intensieve poliklinische programma’s vereisen vaak dat patiënten zich melden bij de behandeling voor meerdere uren per dag, tot 5 dagen per week. Matige poliklinische programma’s kunnen tweemaal per week aanwezigheid vereisen voor 1 tot 2 uur per sessie.
Hoewel ondersteunende medicatie kan worden gebruikt om sommige van de symptomen geassocieerd met Ativan-ontwenning te beheersen, zijn er momenteel geen specifiek goedgekeurde farmacologische interventies om Ativan-verslaving uitgebreid te behandelen; in plaats daarvan bieden professionals op het gebied van geestelijke gezondheid en middelenmisbruik gespecialiseerde behandelingsmodaliteiten die evidence-based praktijken omvatten.
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een veel voorkomende en effectieve vorm van therapie voor middelenmisbruik, omdat het je leert ongezonde gedachtepatronen te identificeren die vroeger resulteerden in middelenmisbruikgedrag. Door die problematische denkpatronen te identificeren, kun je nieuwe manieren leren om op moeilijke gedachten en emoties te reageren. CGT leert je ook nuttige copingvaardigheden om met stress om te gaan en nuchter te blijven.
Motivational interviewing is een ander effectief hulpmiddel dat wordt gebruikt in verslavingsbehandelingsprogramma’s, waarbij een therapeut je helpt bij het identificeren van innerlijke motivaties om je gedrag te veranderen. Door interne drijfveren aan te boren in plaats van externe motivaties of redenen om nuchter te worden, heb je een veel betere kans om je verslaving met succes te verslaan.
In sommige gevallen kan psychodynamische therapie gunstig zijn. Psychodynamische therapie vereist echter dat je onopgeloste en vaak verontrustende herinneringen uit het verleden onderzoekt, waarvan wordt gedacht dat ze het huidige problematische gedrag veroorzaken. Dit is vaak pijnlijk voor mensen in het begin en wordt niet aanbevolen voor degenen die nieuw zijn in soberheid.
Er zijn tal van opties beschikbaar voor de behandeling van een Ativan-verslaving. Bel ons vandaag op 1-888-744-0069 Who Answers? om meer te leren over uw verslavingsbehandeling opties.