NutritionEdit
Sago van Metroxylon palmen is bijna puur koolhydraat en bevat zeer weinig eiwit, vitaminen of mineralen. 100 gram (3 1⁄2 ounces) droge sago bevat gewoonlijk 94 gram koolhydraten, 0,2 gram eiwit, 0,5 gram voedingsvezels, 10 mg calcium, 1,2 mg ijzer en verwaarloosbare hoeveelheden vet, caroteen, thiamine en ascorbinezuur en levert ongeveer 1.490 kilojoule (355 kilocalorieën) aan voedselenergie. Omdat sagopalmen meestal worden aangetroffen in gebieden die ongeschikt zijn voor andere vormen van landbouw, is de sagopalmteelt vaak de ecologisch meest geschikte vorm van landgebruik en kunnen de voedingstekorten van het voedsel vaak worden gecompenseerd met andere, gemakkelijk verkrijgbare voedingsmiddelen.
Sago-zetmeel kan worden gebakken (wat een product oplevert dat lijkt op brood, een pannenkoek of een koekje) of met kokend water worden gemengd tot een pasta. Het is een hoofdbestanddeel van vele traditionele gemeenschappen in Nieuw-Guinea en Maluku in de vorm van papeda, Borneo, Zuid-Sulawesi (het bekendst in het regentschap Luwu) en Sumatra. In Palembang is sago een van de ingrediënten om pempek te maken. In Brunei wordt het gebruikt voor de populaire plaatselijke keuken, ambuyat genaamd. Het wordt ook commercieel gebruikt voor het maken van noedels en wit brood. Sago-zetmeel kan ook worden gebruikt als verdikkingsmiddel voor andere gerechten. Er kan gestoomde pudding van worden gemaakt, zoals sagopruimpudding.
In Maleisië is sago een van de hoofdingrediënten van het traditionele gerecht “keropok lekor” (viscracker). Bij de bereiding van de populaire keropok lekor van Losong in Kuala Terengganu wordt elke kilo visvlees vermengd met een halve kilo fijne sago, waaraan een beetje zout voor de smaak wordt toegevoegd. Elk jaar worden tonnen rauwe sago in Maleisië ingevoerd om de keropok lekor-industrie te ondersteunen.
In 1805 werden twee gevangen bemanningsleden van de schipbreuk lijdende schoener Betsey tot hun ontsnapping van een onbekend eiland in leven gehouden op een dieet van sago.
Elk zetmeel kan worden gepareld door kleine aggregaten van vochtig zetmeel te verhitten en te roeren, waardoor gedeeltelijk gegelatineerde droge korrels ontstaan die opzwellen maar bij het koken intact blijven. Parelsago lijkt sterk op pareltapioca. Beide zijn typische kleine (ongeveer 2 mm diameter) droge, ondoorzichtige balletjes. Beide kunnen wit zijn (indien zeer zuiver) of natuurlijk grijs, bruin of zwart gekleurd, of kunstmatig roze, geel, groen, enz. Wanneer ze geweekt en gekookt worden, worden beide veel groter, doorschijnend, zacht en sponsachtig. Beide worden veel gebruikt in de Indiase, Bangladeshi en Sri Lankaanse keuken in een verscheidenheid van gerechten en over de hele wereld, meestal in pudding. In India wordt het gebruikt in een verscheidenheid van gerechten, zoals desserts gekookt met gezoete melk ter gelegenheid van religieuze vasten. In India wordt “Tapioca Sago” beschouwd als een aanvaardbare vorm van voeding tijdens periodes van vasten voor religieuze doeleinden of voor zuigelingen of zieke personen.
In India wordt Tapioca Sago vooral gebruikt om de voedingsmiddelen te maken zoals Kheer, Khichadi, Vada enz.
In het Verenigd Koninkrijk worden zowel sago als tapioca al lang gebruikt in zoete melkpudding.
In Nieuw-Zeeland wordt sago gekookt met water en citroensap en gezoet met golden syrup om lemon sago pudding te maken.
TextielproductieEdit
Sago zetmeel wordt ook gebruikt om vezels te behandelen, waardoor ze gemakkelijker machinaal te verwerken zijn. Dit proces heet sizing en helpt om de vezel te binden, een voorspelbare slip te geven voor het lopen op metaal, het niveau van hydratatie van de vezel te standaardiseren en het textiel meer body te geven. De meeste stoffen en kleding zijn gelijmd; dit laat een residu achter dat bij de eerste wasbeurt wordt verwijderd.
Andere toepassingenEdit
Omdat veel traditionele volkeren afhankelijk zijn van sagopalm als hun belangrijkste voedselbron en omdat deze voorraden niet onbeperkt zijn, kan in sommige gebieden het commercieel of industrieel oogsten van wilde sagopalmopstanden in conflict komen met de voedselbehoeften van de lokale gemeenschappen.