Qilin, Wade-Giles ch’i-lin, in de Chinese mythologie, de eenhoorn wiens zeldzame verschijning vaak samenvalt met de aanstaande geboorte of dood van een wijsgeer of illustere heerser. (De naam is een combinatie van de twee karakters qi, “mannelijk,” en lin, “vrouwelijk.”) Een qilin heeft een enkele hoorn op zijn voorhoofd, een gele buik, een veelkleurige rug, het lichaam van een hert, en de staart van een os. Hij is zachtaardig van karakter, loopt nooit over groen gras en eet geen levende vegetatie.
© Ron Gatepain (A Britannica Publishing Partner)
Miguel A. Monjas
De eerste qilin zou zijn verschenen in de tuin van de legendarische Huangdi (Gele Keizer) in 2697 v.Chr. Ongeveer drie eeuwen later werd een paartje qilin gemeld in de hoofdstad van keizer Yao. Beide gebeurtenissen getuigden van de welwillende aard van de heersers.
De komst van een grote wijsgeer werd bekend toen een qilin verscheen aan de zwangere moeder van Confucius (6e eeuw v. Chr.). De qilin hoestte daarop een gegraveerd jade tablet op dat de toekomstige grootheid van het ongeboren kind voorspelde. De dood van Confucius werd voorspeld toen een qilin gewond raakte door een wagenmenner.
In 1414 werd voor het eerst een levende giraffe naar China gebracht en als qilin aan de Ming keizer Yongle gepresenteerd. De taaie oude krijger doorzag de bedoelde vleierij en merkte kortaf op dat hij zeker geen wijze was en dat het dier zeker geen qilin was. In het Japans wordt een giraffe kirin genoemd, maar de karakters zijn die voor qilin.