Ik heb Bowie, mijn 6 maanden oude puppy, op dinsdag laten steriliseren. Ze is een zeer actieve hond, dus om schade aan de hechtingen te voorkomen heb ik haar te allen tijde een e-collar omgedaan en is ze in haar bench gehouden behalve tijdens etenstijd en voor toiletpauzes.
Toen ik woensdag haar hechtingen aan het controleren was zag ik een heldere vloeistof uit de incisieplaats komen. Ik nam haar mee naar de dierenarts, en die vertelde me dat ik me geen zorgen hoefde te maken, dat het gewoon serum was, een soort voorloper van het genezingsproces. Hij zei dat de incisieplaats een beetje geïrriteerd was, waardoor het serum overvloedig geproduceerd werd. Ze zwachtelden het gebied in om irritatie te voorkomen en zeiden dat ik Bowie zo rustig mogelijk moest houden.
Ik bleef Bowie in een bench houden met een ecollar, maar zelfs in de bench had ze nog steeds de neiging om een beetje rond te spartelen als de hechtingen haar jeukten.
Toen ik de volgende dag haar hechtingen controleerde, waren ze een beetje gezwollen en er kwam een heleboel heldere vloeistof uit de incisie. Ik nam Bowie mee terug naar de dierenarts en ze vertelden me dat het verband meer irritatie veroorzaakte en haalden het verband eraf. Ze stuurden ons naar huis en zeiden dat ik moest blijven doen wat ik al deed om haar rustig te houden.
Dit brengt me bij het enge deel van het verhaal. Gisteren om 17:55 uur (ik herinner me dit omdat mijn dierenarts om 6 uur sluit!), haalde ik Bowie uit haar bench om uitgelaten te worden en ze leek in orde. Hyper als altijd. Ik boog me voorover om haar de trap af te dragen (om te voorkomen dat ze de hechtingen zou uitrekken), en tot mijn grote schrik zag ik een grote bloederige massa aan haar snee hangen.
Dit was angstaanjagend, en ik belde onmiddellijk de dierenarts, biddend dat ze er nog waren. Gelukkig waren ze er nog en zeiden dat ik haar onmiddellijk moest binnenbrengen. Ik had geen idee hoe het gebeurd was of wat er precies uit haar snee hing. Ik droeg haar naar de auto (mijn kleren en armen bloedend, maar het kon me niets schelen!) en hoopte dat het niet zo erg was als het eruit zag.
Toen ik haar bij de dierenarts aankwam, stond iedereen buiten bij de voordeur op ons te wachten. Ze namen haar mee naar binnen en verdoofden haar meteen. Nadat ze met haar klaar waren, vertelde de dierenarts me dat de buitenste laag hechtingen was losgekomen, maar dat de hechtingen aan de binnenkant sterk waren gebleven. Wat aan de snee hing was haar omentum en niet haar darmen (godzijdank!).
Ik heb nog steeds geen idee hoe Bowie’s hechtingen uit elkaar zijn gekomen, ze was in haar bench met haar ecollar om toen het gebeurde (en de halsband was lang genoeg, hij reikte 3 inches voorbij haar snuit). Mijn angst is dat de hechtingen niet sterk genoeg zijn, of misschien had ze een slechte reactie op hen. Ze hebben gewone hechtingen gebruikt in plaats van de oplosbare soort, waarvan ik heb begrepen dat sommige honden er slecht op reageren.
Ik heb Bowie vanmorgen opgehaald, en de dierenarts heeft me wat kalmerende middelen voor Bowie gegeven om haar rustig te houden.
Ik heb gehoord dat kalmerende middelen soms een gevaarlijke daling van de bloeddruk kunnen veroorzaken en ik maak me zorgen over het geven ervan aan haar. Voorlopig gebruik ik ze natuurlijk. Ik kan niet nog een noodreis naar de dierenarts maken terwijl haar ingewanden eruit hangen! Het was de ergste autorit van mijn leven!
Heeft iemand anders zoiets meegemaakt of over zoiets gehoord? Problemen met castratie of hechtingen? Het baart me zorgen omdat ik niet weet hoe haar hechtingen los zijn gekomen. Ik hou echt van mijn dierenarts, maar tegelijkertijd vraag ik me af of ze een fout hebben gemaakt met de hechtingen die dit kan hebben veroorzaakt. Bowie is natuurlijk erg actief, dus ik denk dat het ook gewoon kan zijn omdat ze te veel ronddartelt in de bench.