Achtergrond: De oorzaak van pulmonale necrotiserende granulomen is vaak onduidelijk, zelfs na histologisch onderzoek. Ons doel was om de klinische betekenis van histologisch onverklaarde necrotiserende granulomen te bepalen.
Methoden: Pulmonale necrotiserende granulomen die chirurgisch werden verwijderd in de Mayo Kliniek (1994-2004) werden teruggevonden en retrospectief beoordeeld. Gevallen waarin een oorzaak duidelijk was op het moment van initieel histologisch onderzoek werden uitgesloten. Het analyse cohort bestond uit 131 volledig geresecteerde histologisch onverklaarde pulmonale necrotiserende granulomen. Klinische en laboratoriuminformatie werd uit medische dossiers gehaald, CT-scans van de borst werden beoordeeld, histologische preparaten werden opnieuw onderzocht, en aanvullende onderzoeken werden in geselecteerde gevallen uitgevoerd.
Resultaten: Bij meer dan de helft van de histologisch onverklaarde necrotiserende granulomen (79 van 131, 60%) werd een oorzaak vastgesteld door histologische objectglaasjes opnieuw te onderzoeken (47), de resultaten van kweken (26), schimmelserologie (14) en andere laboratoriumonderzoeken (acht) mee te nemen, en histologische bevindingen te correleren met klinische en radiologische informatie (13). Infecties vormden de meerderheid (64 van 79), de meest voorkomende waren histoplasmose (37) en niet-besmettelijke mycobacteriële infecties (18). Niet-infectieuze diagnoses (15 van 79) waren reumatoïde nodule (vijf), granulomatosis met polyangiitis (Wegener) (vijf), sarcoïdose (vier), en chronische granulomateuze ziekte (één). Veel gevallen bleven onverklaard, zelfs na uitgebreid onderzoek (52 van 131, 40%). De meeste van deze patiënten kregen geen medische therapie en ontwikkelden geen klinische vooruitgang of nieuwe nodules (mediane follow-up, 84 maanden).
Conclusies: Een oorzaak, waarvan infectie de meest voorkomende is, kan worden vastgesteld in veel chirurgisch geresecteerde pulmonale necrotiserende granulomen die onverklaard lijken op het moment van de initiële histologische diagnose. Patiënten bij wie de granulomen na een rigoureus onderzoek onverklaard blijven, hebben een gunstige uitkomst. De meesten ontwikkelen geen nieuwe knobbels en maken geen klinische vooruitgang, zelfs zonder medische therapie.