Zeek Earl en Chris Caldwell’s speelfilmdebuut is een goed gemonteerd sci-fi overlevingsverhaal dat zijn deugden overdrijft.
Het eerste wat je opvalt zijn de vegen op het glas. We zijn op een ruimteschip in een baan rond een verre buitenaardse maan, en het dik versterkte raam is aangekoekt met vuil en vingerafdrukken. Varen tussen de sterren heeft alle charme van een eindeloze autorit dwars door het land, en de ontkenning van elke high-tech ontzag en verbazing is een perfecte noot waarop de indrukwekkend gemaakte, indien te gretig om te behagen, Prospect begint, uitgebreid door filmmakers Zeek Earl en Chris Caldwell van hun 2014 short met dezelfde naam.
Tiener Cee (Sophie Thatcher) en haar vader, Damon (Jay Duplass), zijn op een clandestiene missie om een aantal kostbare buitenaardse edelstenen te delven voor een lucratieve betaaldag. Maar hun beste plan loopt verkeerd af wanneer ze het pad kruisen van een genadeloze rivaal. In de korte film is de schurk een niet-sprekende man in een geïmproviseerd metalen ruimtepak. Hier, de antagonist is de beslist meer wijdlopige Ezra (Game of Thrones ‘Pedro Pascal), een dief en moordenaar die praat als een afgewezen uit een David Milch tv-serie en wordt iets van een antiheroïsche vaderfiguur voor Cee.
Het is duidelijk Earl en Caldwell – die meerdere petten dragen als co-regisseurs, co-writers en, in Earl’s geval, cinematograaf – hebben nagedacht over elk klein detail van hun toekomstige wereld. De technologie is smerig functioneel; zoals dat raam in de openingsscène, alles is al zo vaak aangeraakt dat de nieuwigheid er al lang vanaf is. En de buitenaardse terreur is prachtig in beeld gebracht. De opnamen zijn gemaakt in het Hoh regenwoud in de staat Washington, wat zorgt voor veel natuurlijke groene sfeer, aangevuld met digitaal gecreëerde vergezichten (rechtstreeks van de omslag van een oude sci-fi paperback) en alomtegenwoordige, met het blote oog zichtbare, giftige stofdeeltjes die lijken op amoeben en protozoën.
De dood, of de dreiging ervan, is overal. Het kan de vorm aannemen van een alumnus uit The Wire – Andre Royo aka Bubbles als een kwaadaardige schipbreukeling die zijn eigen micro-beschaving heeft gecreëerd en Anwan Glover aka Slim Charles als de leider van een moorddadige roedel huurlingen – of de met een dolk gestoken Sheila Vand, het meisje dat ’s nachts alleen naar huis liep in A Girl Walks Home Alone at Night (2014). De crux van het verhaal is het schoorvoetende verbond tussen Ezra en de gelijknamige adolescente prospect (die ook prospect is en haar eigen prospects moet maken en… we get it guys, slimme titel). Pascal en Thatcher zijn een overtuigend team, maar ze spelen constructies in plaats van personages, holle voertuigen die door deze haveloze toekomst racen in plaats van overtuigende langetermijnbewoners ervan. Dit gebrek aan samenhang geeft de film, zoals zo vaak het geval is bij speelfilms die voor het eerst worden gemaakt, het algehele kruiperige aura van een visitekaartje, een verhaal dat alleen verteld hoefde te worden zodat andere verhalen verteld konden worden.
Er is nog genoeg duidelijk, zij het ontluikend, talent, en niet alleen in het effectwerk en de bijzonderheden van de wereldopbouw. Een scène waarin Cee een geïmproviseerde armoperatie moet uitvoeren op Ezra, heeft de juiste esthetische en emotionele galm waar de film anders naar verlangt. Het is niet niks, en een hoopvolle voorspelling voor Earl en Caldwell: betere dingen in het verschiet.
Productiebedrijf: Shep Films
Cast: Sophie Thatcher, Pedro Pascal, Jay Duplass, Andre Royo, Sheila Vand, Anwan Glover
Regisseurs: Zeek Earl, Chris Caldwell
Executive Producers: Aaron Gilbert, Steven Thibault, Jason Cloth, Tracey Bing
Producers: Andrew Miano, Chris Weitz, Scott Glassgold, Dan Balgoyen, Garrick Dion, Matthias Mellinghaus
Scenarioschrijvers: Zeek Earl, Chris Caldwell
Cinematographer: Zeek Earl
Editor: Paul Frank
Productie Ontwerper: Matt Acosta
Sound Designers: Brendan J. Hogan, Jamie Hunsdale, Paul Eric Miller
Muziek: Daniel L.K. Caldwell
Co-Producer: Brice Budke
Productie Manager: Steven Laing
Costume Designer: Aidan Vitti
First AD: Drew Langer
Set Ontwerpers: Taylor Sizemore, Brandon Meyers
Graphic Design Lead: Alex Park
Concept tekenaar: Laurie Greasley
Venue: SXSW (Narrative Feature, Visions)
99 minuten