Polydipsia (Increased Thirst) In Dogs: Symptoms, Causes, & Treatments

Mike Clark January 16, 2020

(Picture Credit: Getty Images)

(Picture Credit: Getty Images)

Polydipsie bij honden is een verhoogde dorst naar water, en het is bijna altijd een symptoom van een onderliggende ziekte of medische aandoening. Als honden meer water drinken dan normaal, hun waterbak snel legen of water zoeken op plaatsen waar ze normaal niet drinken, zoals het toilet, lijden ze waarschijnlijk aan polydipsie.

In het algemeen zouden honden een hoeveelheid water moeten drinken die gelijk is aan ongeveer tweeënhalf keer de hoeveelheid voedsel die ze eten. Als ze meer dan dat beginnen te drinken, moeten eigenaren naar een dierenarts gaan en er niet zomaar van uitgaan dat hun honden het warm hebben.

Als uw hond buitensporig veel water drinkt, is het belangrijk dat u hem laat nakijken door een dierenarts die de onderliggende oorzaak kan vinden en een behandeling kan voorschrijven. Hier is wat u moet weten over de symptomen, oorzaken en behandelingen voor polydipsie bij honden.

Symptomen Van Polydipsie Bij Honden

(Picture Credit: Getty Images)

Polydipsie bij honden is, op zichzelf, een symptoom van andere medische aandoeningen. Het kan samen met andere symptomen optreden, zoals overmatig urineren, of het kan het enige merkbare symptoom zijn dat een hond ervaart.

Het kan moeilijk zijn om te zeggen of een hond overmatig veel water drinkt vanwege ziekte, of dat hij meer drinkt dan normaal om een normale reden, zoals na het eten van droog of zout voedsel of na licht oververhit te zijn geraakt.

Een algemene richtlijn is dat honden tweeënhalf pond water moeten drinken voor elke één pond voedsel die ze eten. Deze hoeveelheid kan nogal variëren, dus het is belangrijk om op te merken hoeveel water uw hond normaal drinkt wanneer er geen medische problemen aanwezig zijn en een basislijn vast te stellen.

Causes Of Polydipsia In Dogs

(Picture Credit: Getty Images)

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van polydipsie bij honden. Verschillende medische aandoeningen kunnen overmatige dorst veroorzaken, waaronder nieraandoeningen, leverfalen, diabetes, hypercalciëmie, tumoren, schildklierproblemen, hormoonstoornissen of elektrolytentekorten.

Dehydratie is natuurlijk een andere mogelijke oorzaak van polydipsie, hoewel dehydratie soms ook een symptoom is van een medische aandoening.

Eiwitarme diëten kunnen polydipsie veroorzaken, evenals blootstelling aan medicatie, zoals diuretica of steroïden. Er zijn ook aangeboren aandoeningen, aanwezig bij de geboorte, die polydipsie kunnen veroorzaken.

Psychogene polydipsie is een ongewone gedragsaandoening die honden ertoe kan aanzetten meer water te drinken. Sommige honden, vooral puppies, drinken gewoon omdat ze zich vervelen. Sommige hondenrassen die dol zijn op water zullen af en toe zonder bijzondere reden overmatig drinken.

Dit kan het voor dierenartsen moeilijk maken om te bepalen of er sprake is van een onderliggende medische aandoening die ze moeten aanpakken. U moet de normale waterdrinkgewoonten van uw hond met uw dierenarts bespreken om hen te helpen bij het diagnosticeren van het probleem.

Behandelingen Voor Polydipsie Bij Honden

(Picture Credit: Getty Images)

Behandeling voor polydipsie bij honden hangt af van de onderliggende oorzaak van de aandoening, maar honden mogen nooit hun toegang tot water worden beperkt om het waterverbruik te verminderen. Dit kan leiden tot uitdroging of een verstoorde vochtbalans, wat de symptomen verergert.

In feite is vrije toegang tot veel water vaak onderdeel van de behandeling van onderliggende aandoeningen die dorst veroorzaken. Dierenartsen kunnen ook elektrolyten voorschrijven voor honden die lijden aan uitdroging.

Verdere behandeling kan variëren van ambulante zorg tot medicijnen op recept tot spoedopname in het ziekenhuis voor nier- of leverfalen. Dit hangt af van de diagnose van de dierenarts van de medische aandoening die de dorst veroorzaakt.

Als uw hond aan polydipsie lijdt, moet u zo snel mogelijk uw dierenarts raadplegen, omdat de oorzaken variëren van mild tot levensbedreigend.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.