Pneumonie en longontsteking: zijn ze hetzelfde?

Pedro Ruiz ClaveríaBarcelona21/08/202020:11h.

De diagnose longontsteking wordt meestal door huisartsen gesteld.

Als we het over ziekten van de luchtwegen hebben, zijn longontsteking en longontsteking de eerste dingen die in je opkomen. Men denkt vaak dat het om twee verschillende ziektebeelden gaat, maar in werkelijkheid zijn het verschillende terminologieën die, voor medische doeleinden, naar dezelfde ziekte verwijzen. Daarom moet het duidelijk zijn: er is geen verschil tussen de twee. In de omgangstaal wordt het woord longontsteking meer gebruikt, maar het nauwkeurigere en gangbaardere begrip in medische diagnoses is longontsteking.

De Koninklijke Spaanse Academie definieert “longontsteking” als “infectie van de long of een deel ervan, gewoonlijk veroorzaakt door pneumokokken”. Als we “longontsteking” opzoeken in het RAE woordenboek, verwijst het naar de definitie van longontsteking. Kort gezegd is het een ziekte van het ademhalingsstelsel die “de longen of een deel van de longen, zoals de longblaasjes, aantast en doet ontsteken”, zoals aan NIUS omschreven door Dr. Josep Gil, hoofd van het team voor eerstelijnsgezondheidszorg in Blanes (Girona) en huisarts. Het is een aandoening die gewoonlijk door huisartsen wordt behandeld en waarvoor geen ziekenhuisopname nodig is. Bij ouderen kan het echter een iets hogere incidentie hebben.

De oorsprong van longontsteking neigt uiteen te lopen, aangezien zij kan worden veroorzaakt door virussen, schimmels, bacteriën en zelfs parasieten. De laatste twee zijn zeer zeldzaam, waarbij bacteriën de meest voorkomende veroorzaker zijn. De oorsprong van al deze mogelijke oorzaken is ook zeer divers, aangezien het virus gemakkelijk wordt overgedragen door de hoest die door het hebben van de aandoening wordt gegenereerd.

Symptomen van longontsteking

Als u een van deze tekenen, die de meest voorkomende tekenen van longontsteking zijn, opmerkt, moet u uw arts raadplegen voor een diagnose:

  • Koorts. In deze omstandigheid, is het meestal hoog, boven 38 graden.
  • Het kan gepaard gaan met een verkoudheid of griep. Longontsteking is vaak het gevolg van een griep of verkoudheid die niet goed genezen is.
  • Korpspijn. De pijn wordt niet rechtstreeks in de longen opgewekt, omdat die geen zenuwuiteinden hebben.
  • Geluid bij in- en uitademen, zoals bij astmapatiënten (vaak in de volksmond “piepen” genoemd).
  • Rillingen en algehele malaise.
  • hoest.
  • Bloed in slijm dat wordt opgeworpen in de slijmoplosser (ongewoon).
  • Geest van ademnood.
  • Verhoogde ademhalingsfrequentie (ongebruikelijk).
  • Tachycardie (ongebruikelijk).
  • Gebrek aan eetlust of honger.

Wanneer u een of meer van deze symptomen hebt, moet u dus uw arts raadplegen in plaats van te proberen ze op eigen houtje te verhelpen, zonder een diagnose van een deskundige.

{{ #cards }}

{{#section.link.href}} {{/section.link.title}} {{/section.link.href}}

{{title.data}}

{{ /cards }}

Typen longontsteking

Er zijn verschillende soorten longontsteking, afhankelijk van het agens dat de longontsteking heeft veroorzaakt en de delen van de longen die zijn aangetast.

Wat de verwekker betreft, kan een infectie worden veroorzaakt door bacteriën (Streptococcus pneumoniae is de meest voorkomende), virussen en schimmels. De ziekte kan echter ook worden opgelopen door niet-infectieuze oorzaken, zoals chemische stoffen.

Wat de aangetaste delen van de longen betreft, kan het gaan om een hele longkwab, slechts een deel van de long, het interstitiële weefsel, of het kan gaan om de alveoli.

Diagnose en behandeling

Om te weten te komen of we longontsteking hebben, wordt de meest gebruikelijke diagnose meestal gesteld door huisartsen of huisartsen door lichamelijk onderzoek, zoals Dr. Josep Gil, hoofd van het eerstelijnszorgteam in Blanes (Girona) en huisarts, uitlegt. Het lichamelijk onderzoek bestaat hoofdzakelijk uit auscultatie en, “als er knetteren worden waargenomen, wordt een klinisch vermoeden van longontsteking afgegeven, dat wordt bevestigd of weerlegd met een röntgenfoto van de borstkas,” zegt Gil. Crackles zijn meestal te horen tijdens het inademen van lucht, en het is een fijn geluid.

Een andere waarschijnlijke diagnose is klinisch: ziekenhuizen stellen het vast door röntgenfoto’s van de borstkas. Wat de behandeling voor genezing betreft, is ziekenhuisopname in de meeste gevallen niet nodig. De meest gebruikelijke behandeling is rust en antibiotica, voorgeschreven door een arts.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.