Calcinosis cutis is een aandoening die wordt gekenmerkt door de afzetting van onoplosbare calciumzouten in de huid of in het onderhuidse weefsel. Er zijn vijf subtypes van calcinosis cutis: dystrofische, metastatische, idiopathische, iatrogene, en calciphylaxis. De huid laesies (figuur 1) en de abdominopelvic x-ray (figuur 2) bevindingen zijn compatibel met dystrofische calcinosis cutis, en deze aandoening wordt het vaakst geassocieerd met auto-immuun bindweefsel ziekte. De patiënt had een negatieve workup voor auto-immuunmarkers.
Een 49-jarige vrouwelijke gedetineerde met een voorgeschiedenis van heroïnemisbruik met meerdere injecties in haar billen. De foto toont meerdere subcutane harde knobbels (witte pijlen) over haar bovenbillen.
Röntgenfoto van de buik en het bekken toont meerdere verkalkte afzettingen van zacht weefsel (witte pijlen) in het bekkengebied.
Calcinosis cutis wordt ook verondersteld deel uit te maken van een continuüm van de systemische vasculaire en zachte-weefselverkalking die vaak voorkomt bij eindstadium nierziekte (ESRD), maar ESRD was bij deze patiënt niet aanwezig. De fysieke injectie van geneesmiddelen zoals interferon beta-1a, nadroparine en para-amino-salicylzuur zijn gerapporteerd als andere minder vaak voorkomende oorzaken van calcinosis cutis, die vaak ontstaat na herhaalde injecties.1-3 De herhaalde schade door injecties op dezelfde plaats (heroïne-injecties bij deze patiënt) ligt eerder aan de basis van het chronische granulomateuze ontstekingsproces dat leidt tot calcinose dan de geneesmiddelen op zich. Bestaande therapieën voor dystrofische calcinose cutis zijn beperkt tot de bekende associaties die hierboven zijn genoemd. Chirurgische verwijdering van de verkalkte knobbeltjes kan echter nodig zijn in verband met infectie, ulceratie, pijnbestrijding en functionele stoornissen. Bij deze patiënte werd geen verdere behandeling uitgevoerd omdat er geen chirurgische indicatie was. De grootte van de huidknobbels bleef onveranderd tijdens latere follow-ups over een jaar.